کرمانشاه/
کودکان بیش فعال پس از درمان افراد بسیار موفقی می‌شوند
یک روانپزشک گفت: بسیاری از کودکان مبتلا به بیش فعالی پس از درمان به افراد بسیار موفق و نابغه‌ای تبدیل شدند.
به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران دکتر «وحید فرنیا»، منطقه‌ی کرمانشاه، اظهار کرد: بیش فعالی در کودکان سه بعد محیطی، روانشناسی و بیولوژیکی دارد که هر سه بعد در بروز، تشدید و بهبود آن نقش دارند.
وی ادامه داد: در خصوص بعد بیولوژیکی بیش فعالی هنوز همه چیز مشخص نشده است، اما آنچه تاکنون تایید شده اختلال در یکسری مواد شیمیایی موجود در مغز(ناقل عصبی) است که مهمترین آنها «دوپامین» است.
به گفته‌ی این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، دوپامین نقش کلیدی در شناخت عوامل و محرک‌های محیطی، تنوع طلبی، حس کنجکاوی و ... در کودکان دارد.
این روانپزشک خاطرنشان کرد: اختلال دوپامین سبب بروز بیش فعالی در کودکان می‌شود که علائمی از جمله حس کنجکاوی شدید، سرکشی به مسائل مختلف، تنوع‌طلبی شدید، زود خسته شدن، ناتوانی در استمرار کارها از جمله درس، بازی و ورزش، اختلال در توجه و تمرکز، هواس پرتی و ... را ایجاد می‌کند.
فرنیا با اشاره به علل محیطی تشدید بیش فعالی، تصریح کرد: کودکان بیش فعال به علت توجه ناکافی و هواس پرتی، مدام مورد سرزنش خانواده و اطرافیان قرار می‌گیرند که سبب تشدید مشکلات آنها می‌شود.
وی یادآور شد: کودکان بیش فعال اغلب به علت نداشتن تمرکز نمی‌توانند از استعدادهای بالقوه خود استفاده کنند و ممکن است در امور تحصیلی نیز دچار افت شوند.
این استاد دانشگاه افزود: با کمک درمان‌های روانشناسی نیز می‌توان بازخوردهای منفی که این کودکان از محیط می‌گیرند را تا حدودی کاهش داد.
فرنیا در خصوص درمان دارویی بیش فعالی گفت: «ریتالین» مهمترین دارو برای کنترل این اختلال است که به تنظیم عصب رسانه دوپامین کمک می‌کند و تاثیر بسزایی در بهبود کودکان بیش فعال دارد.
وی با تاکید بر این‌که خانواده‌ها نباید به باورهای غلط موجود در جامعه مبنی بر اعتیادآور بودن درمان‌های دارویی توجه کنند، اظهار کرد: درمان دارویی می‌تواند تا درصد زیادی بیش فعالی را بهتر کند و به علاوه کودک از خطر عدم درمان این عارضه نیز در امان می‌ماند.
این روانپزشک معتقد است چنانچه بیش فعالی درمان نشود می‌تواند کودکان را در ادامه تحصیل با مشکل مواجه کند و شکست‌های پی در پی ناشی از عدم موفقیت سبب تخریب شخصیت و کاهش اعتماد به نفس کودک شود.
فرنیا یادآور شد: بسیاری از کودکان چون انرژی زیادی دارند، در صورت درمان و بهبود می‌توانند از این انرژی و استعداد استفاده کنند و در حوزه‌های مختلف موفق باشند.
وی ادامه داد: در خصوص بعد بیولوژیکی بیش فعالی هنوز همه چیز مشخص نشده است، اما آنچه تاکنون تایید شده اختلال در یکسری مواد شیمیایی موجود در مغز(ناقل عصبی) است که مهمترین آنها «دوپامین» است.
به گفته‌ی این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، دوپامین نقش کلیدی در شناخت عوامل و محرک‌های محیطی، تنوع طلبی، حس کنجکاوی و ... در کودکان دارد.
این روانپزشک خاطرنشان کرد: اختلال دوپامین سبب بروز بیش فعالی در کودکان می‌شود که علائمی از جمله حس کنجکاوی شدید، سرکشی به مسائل مختلف، تنوع‌طلبی شدید، زود خسته شدن، ناتوانی در استمرار کارها از جمله درس، بازی و ورزش، اختلال در توجه و تمرکز، هواس پرتی و ... را ایجاد می‌کند.
فرنیا با اشاره به علل محیطی تشدید بیش فعالی، تصریح کرد: کودکان بیش فعال به علت توجه ناکافی و هواس پرتی، مدام مورد سرزنش خانواده و اطرافیان قرار می‌گیرند که سبب تشدید مشکلات آنها می‌شود.
وی یادآور شد: کودکان بیش فعال اغلب به علت نداشتن تمرکز نمی‌توانند از استعدادهای بالقوه خود استفاده کنند و ممکن است در امور تحصیلی نیز دچار افت شوند.
این استاد دانشگاه افزود: با کمک درمان‌های روانشناسی نیز می‌توان بازخوردهای منفی که این کودکان از محیط می‌گیرند را تا حدودی کاهش داد.
فرنیا در خصوص درمان دارویی بیش فعالی گفت: «ریتالین» مهمترین دارو برای کنترل این اختلال است که به تنظیم عصب رسانه دوپامین کمک می‌کند و تاثیر بسزایی در بهبود کودکان بیش فعال دارد.
وی با تاکید بر این‌که خانواده‌ها نباید به باورهای غلط موجود در جامعه مبنی بر اعتیادآور بودن درمان‌های دارویی توجه کنند، اظهار کرد: درمان دارویی می‌تواند تا درصد زیادی بیش فعالی را بهتر کند و به علاوه کودک از خطر عدم درمان این عارضه نیز در امان می‌ماند.
این روانپزشک معتقد است چنانچه بیش فعالی درمان نشود می‌تواند کودکان را در ادامه تحصیل با مشکل مواجه کند و شکست‌های پی در پی ناشی از عدم موفقیت سبب تخریب شخصیت و کاهش اعتماد به نفس کودک شود.
فرنیا یادآور شد: بسیاری از کودکان چون انرژی زیادی دارند، در صورت درمان و بهبود می‌توانند از این انرژی و استعداد استفاده کنند و در حوزه‌های مختلف موفق باشند.
منبع: ایسنا
