حتی کودکانی که خواب راحتی دارند نیز از مشکل بیدار شدن در نیمه های شب جدا نیستند. نگرانی های رایج این سن کودکان همانند دعوت نشدن به تولد همکلاسی خود، نگرفتن نمره مناسب در امتحان روز قبل، ترس از مرگ، بلاهای طبیعی  و .. می تواند آنها را از خواب بیدار کند. کابوس دیدن نیز دلیل دیگری برای بیدار شدن در نیمه شب است. اتفاق های غیر معمول دیگر همچون مسافرت، بیماری یا عوض شدن ساعت خوب نیز در شب بیدار شدن های کودک بی تاثیر نیستند.

 

در ساعت 3 صبح که در خواب عمیق هستید ناگهان متوجه صدا یا تکان بدن خود می شوید. ابتدا سعی می کنید به آن اعتنایی نکنید اما باز تکرار می شود. شما به ناچار چشم های خود را باز می کنید و می بینید فرزندتان بالای سرتان ایستاده است و می گوید: «نمی توانم بخوابم». اگر این مساله برایتان بسیار ناخوشایند است و نمی توانید تحمل کنید، بد نیست روش های زیر را امتحان کنید شاید کارساز بودند.

 

برخی از کودکان خیلی سخت می خوابند و برای خواب خود به شما، داستان یا عروسک هایشان نیاز دارند. مشکل از همین جا شروع می شود: کودکی که برای خواب خود حتما به چیزی یا کسی نیاز دارد اگر نیمه شب بیدار شود بدون آن وسایل یا والدین خود نمی تواند دوباره بخوابد. راه حل: از روش ها یا وسایلی که کودک در نیمه های شب به آنها دسترسی نخواهد داشت برای خواباندن ابتدای شب کودک پرهیز کنید. سعی کنید فضای خواب شب کودک را همچون نیمه شب درست کنید تا به همان شرایط بخوابد. مثلا اگر همه چراغ های خانه را خاموش می کنید، هنگام خواب کودک در ابتدای شب نیز همه را خاموش کنید. بعلاوه، وقتی پیش از خوابیدن او اتاق را ترک کنید، اگر او نیمه شب بیدار شود از اینکه شما را در کنار خود نبیند تعجب نخواهد کرد و می تواند بدون شما دوباره بخوابد.

برنامه ریزی کنید و روی انجام آن ثابت قدم باشید. هیچ چیز بدتر از این نیست که شب کودک از خواب بیدار شود و شما را نیز از خواب بی خواب کند. سعی کنید در این موقعیت او را در کنار خود نخوابانید. اگر این کار را - حتی یک یا دوبار در هفته -  انجام دهید مطمئن باشید که کودک یاد می گیرد و این کار مدام تکرار می شود. با اینکه سخت است، اما از رختخواب بلند شوید و او را تا تخت خودش راهنمایی کنید و او را ببوسید و دوباره به جای خود بازگردید. این کار را هر چند باری که لازم است تکرار کنید تا کودک به شرایط عادت کند.

 

کودکی که مدرسه می رود آن قدر بزرگ هست که ترس های بی منطق و تخیلی خود را از بین ببرد. البته این به این معنا نیست که کودک از این مسایل نهراسد و اذیت نشود. کودکان 5 تا 8 ساله بسیار زیاد دچار ترس و وحشت می شوند. به همین دلیل، والدین باید ساعاتی در روز را به صحبت در مورد نگرانی های کودک اختصاص دهند و از او در مورد ترس هایش بپرسید و تا حد امکان او را آرام و متقاعد کنید که مشکلی نیست.

پاداش و جایزه می تواند روشی موثر برای شجاعت دادن به کودک برای تمرین کردن راهکارهایی برای رهایی از کابوس های شبانه باشد. شاید برخی از والدین تصور کنند با این کار به کودک خود رشوه می دهند. اما خوابیدن کودک در تخت خود و به موقع خوابیدن او کار دشواری است پس چندان هم بد نیست که با جایزه های کوچک او را تشویق کنیم این کار را انجام دهد. برای این منظور می توانید مثلا یک تقویم دیواری تهیه کنید و هر شبی که کودک به موقع و در تخت خود خوابید از خودش بخواهید آن تاریخ را در تقویم علامت بزند و وقتی 5 شب پشت سر هم این کار را تکرار کرد، یک جایزه کوچک که خیلی دوست داشته باشد به او بدهید. هر چه تعداد این شب ها بیشتر شود، جایزه را بزرگ تر کنید. این کار را تکرار کنید تا کودک به خوابیدن در تخت خود و بیدار نشدن در نیمه های شب عادت کند.

منبع: برترين ها