دعای امام سجاد(ع) در شوق به آمرزش+صوت
خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به سوي توبه‌اي كه پسندِ توست برگردان،و از پا فشاري بر آنچه نمي‌پسندي به دور دار.
گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران-
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ
اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَش فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا
وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ
اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ،
وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْيُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ.
ترجمه:
خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به سوي توبه‌اي كه پسندِ توست برگردان،و از پا فشاري بر آنچه نمي‌پسندي به دور دار.
خدايا، آن جا كه به ناچار يا دينِ ما كاستي مي‌گيرد يا دنياي ما، كاستي را در آن قرار ده كه زودگذر است، و بازگشت ما را به سوي آن كه پايدارتر است.
و هرگاه آهنگ دو كار كرده باشيم كه يكي خشنودي تو را به همراه دارد و ديگري به خشمت مي‌آورَد، ما را به آن كار كه خشنودي تو در آن است گرايش ده، و نيروي ما را در انجام دادنِ آنچه سبب خشمِ توست، ناتوان گردان.
و در اين كارها، نفس‌هاي ما را به اختيارمان وامگذار؛ زيرا نفس، اگر توفيق تو نباشد، باطل را بر مي‌گزيند، و اگر رحمتِ تو او را در نيابد، به بدي فرمان مي‌دهد.
خدايا، تو ما را از ناتواني آفريده‌اي و بنياد ما را بر سستي نهاده‌اي، و از آبي پست و بي‌مقدار، هستي ما را آغاز كرده‌اي. اينك ما را هيچ جنبشي نيست مگر به نيروي تو، و هيچ نيرويي نيست مگر به ياري كردن تو.
پس ما را به توفيق خود مدد فرما، و به راه راستِ خود استواري ده، و چشمِ دل‌هاي ما را از ديدن آنچه دوست نمي‌داري كور گردان، و چنان كن كه نافرماني تو به هيچ يك از جوارح ما راه نيابد.
خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان كه رازهاي دلِ ما و جنبش‌هاي اندام ما و نگريستن‌هاي چشم ما و گفتارهاي زبان ما وسيله‌ي دريافت ثواب تو باشند، تا هيچ كار نيكي كه شايسته‌ي پاداش توست، از دستِ ما نرود، و هيچ كار زشتي كه عقوبت تو را در پي دارد، روي دست ما نمانَد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ
اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَش فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا
وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ
اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ،
وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْيُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ.
ترجمه:
خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به سوي توبه‌اي كه پسندِ توست برگردان،و از پا فشاري بر آنچه نمي‌پسندي به دور دار.
خدايا، آن جا كه به ناچار يا دينِ ما كاستي مي‌گيرد يا دنياي ما، كاستي را در آن قرار ده كه زودگذر است، و بازگشت ما را به سوي آن كه پايدارتر است.
و هرگاه آهنگ دو كار كرده باشيم كه يكي خشنودي تو را به همراه دارد و ديگري به خشمت مي‌آورَد، ما را به آن كار كه خشنودي تو در آن است گرايش ده، و نيروي ما را در انجام دادنِ آنچه سبب خشمِ توست، ناتوان گردان.
و در اين كارها، نفس‌هاي ما را به اختيارمان وامگذار؛ زيرا نفس، اگر توفيق تو نباشد، باطل را بر مي‌گزيند، و اگر رحمتِ تو او را در نيابد، به بدي فرمان مي‌دهد.
خدايا، تو ما را از ناتواني آفريده‌اي و بنياد ما را بر سستي نهاده‌اي، و از آبي پست و بي‌مقدار، هستي ما را آغاز كرده‌اي. اينك ما را هيچ جنبشي نيست مگر به نيروي تو، و هيچ نيرويي نيست مگر به ياري كردن تو.
پس ما را به توفيق خود مدد فرما، و به راه راستِ خود استواري ده، و چشمِ دل‌هاي ما را از ديدن آنچه دوست نمي‌داري كور گردان، و چنان كن كه نافرماني تو به هيچ يك از جوارح ما راه نيابد.
خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان كه رازهاي دلِ ما و جنبش‌هاي اندام ما و نگريستن‌هاي چشم ما و گفتارهاي زبان ما وسيله‌ي دريافت ثواب تو باشند، تا هيچ كار نيكي كه شايسته‌ي پاداش توست، از دستِ ما نرود، و هيچ كار زشتي كه عقوبت تو را در پي دارد، روي دست ما نمانَد.
