به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ تخصص عالی رضا یزدانی در نواختن گیتار، خصوصا گیتار الکتریک است. او موسیقی را از دوران نوجوانی آغاز کرده است. یزدانی زحمات زیادی کشید تا موفق شد موسیقی راک را «ایرانیزه» کرده و به صورتی ارائه کند که باب میل مخاطبین ایرانی باشد. او در انتخاب ترانه‌ها و اشعار آثار نیز سلیقه و امضای خاص خودش را دارد. صدای خشن و حماسی رضا یزدانی باعث شده تا اجرای برخی ترانه‌های زخمی یا حتی اعتراضی توسط او، راحت‌تر به دل مخاطبین بنشیند.
اولین حرکت رسمی این هنرمند در عرصه موسیقی، آهنگسازی و خوانندگی تئاتر «دادگاه جنجال برانگیز» د رسال 1379 بود. یک سال بعد از آن هم شاهد تکرار همین ماجرا برای تئاتر « اگر باران بخواهد» بودیم. یزدانی به سینما و تئاتر علاقه فراوانی داشته و طبق ادعای خودش،یکی از کامل‌ترین آرشیو‌های فیلم را در اختیار دارد. کارگران مورد علاقه او در سینمای ایران مسعود کیمیایی است و نکته جالب اینجاست که یزدانی در میان فیلم‌های کیمیایی «سرب» را حتی از «قیصر» و «گوزن»هم بیشتر دوست دارد. ضمنا این خواننده به نوعی بازیگر هم به حساب می آید چرا که تا به امروز در دو فیلم به عنوان هنرپیشه حضور داشته است! فیلم‌های «طهران، تهران» و «اینجا تاریک نیست».
آلبوم‌ها اولین آلبومی که با صدای رضا یزدانی به انتشار رسید «شهر دل» نام داشت. «شهر دل» از لحاظ فضای موسیقایی و کلامی اثری متفاوت نسبت به سایر آثار این خواننده به حساب می‌آید. در آن مجموعه شاهد اجرای اشعاری از حضرت مولانا با آهنگسازی یزدانی بودیم.
اوایل دهه 80 به بعد از آشنایی این خواننده با یغما گلرویی، مقدمات لازم جهت تولید آلبومی فراهم شد که قرار بود «کُپ نکنید» نام داشته باشد! اما در نهایت این مجموعه با عنوان دیگری مجدد انتشار دریافت کرد؛ «پرنده بی‌پرنده»! انتشار «پرنده بی پرنده» مربوط به سال 1382 می‌شود. یک سال بعد رضا یزدانی به عنوان خواننده فیلم با کارگردان محبوب خود یعنی مسعود کیمیایی به همکاری پرداخت. خیلی‌ها اعتقاد دارند که همکاری او با کیمیایی به عنوان خواننده چند قطعه در فیلم «حکم» مسیر هنری‌اش را تغییر داد. البته همکاری یزدانی و کیمیایی در فیلم‌های «رئیس» و «محاکمه در خیابان» هم تکرار شد.
سال 1386 شاهد انتشار سومین آلبوم رضا یزدانی تحت عنوان «هیس» بودیم؛ آلبومی که از لحاظ فروش هم شرایطی بهتر نسبت به دو اثر قبلی را تجربه کرد.
یک سال پس از انتشار «هیس» اجرای تیتراژ پایانی سریال «مرگ تدریجی یک رویا» اتفاقی دیگر را برای این خواننده خاص به همراه داشت.
اجرای تیتراژ سریال ویدئویی «قلب یخی» مصادف شد با انتشار چهارمین آلبوم رضا یزدانی با عنوان «ساعت 25شب»، بدون تردید «ساعت 25 شب» یکی از بهترین و پرفروش‌ترین آثار این خواننده تا به امروز بوده است.
یزدانی در این آلبوم قطعات بسیار زیبایی از جمله «کوچه ملی»، «پیکان»، «قرار» و «حس تاریخ» را اجرا کرد. یکی از نکات جالب توجه «ساعت 25 شب» نیز هم‌صدایی حامد بهداد با یزدانی در قطعه «قرار» (قرارمون کجا باشه) بود.
«ساعت فراموشی» پنجمین آلبومی بود که سال 1390 با صدای این خواننده روانه بازار شد. «ساعت فراموشی» هم چند قطعه شنیدنی از جمله «سینما» و «کافه رویا» را در دل خود جای داده بود./ص
منبع : ماهنامه هفت نگاه مروری کوتاه بر قطعا آلبوم «خاطرات مبهم» «خاطرات مبهم» مجموعا 10 قطعه داشته و نکته قابل توجهش اینجاست که موسیقی این آلبوم توسط کارن همایونفر ساخته شده. البته یزدانی پیش از این و در چند فیلم سینایی همکاری با همایونفر را تجربه کرده بود ولی قطعا همکاری در تولید یک آلبوم اتفاقی است به مراتب مهم‌تر.
کارن همایونفر یکی از برجسته‌ترین موزیسین‌های ایرانی به حساب می‌آید که تحصیلاتی عالی در دانشگاه‌های معتبر داشته و برای فیلم‌های سینمایی ارزشمند چون «جرم»، «زادبوم»، «خاک آشنا» و .. آهنگسازی کرده است.
اولین قطعه‌ای که در آلبوم «خاطرات مبهم» می‌شنویم، «بلاتکلیف» نام دارد. ترانه‌ای زیبا از اندیشه فولادوند که به نظر می‌رسد در آینده نیز همکار‌های خوبش را با رضا یزدانی ادامه خواهد داد. در قطعه دوم ما با ترانه‌ای از احسان گودرزی مواجه هستیم با نام «فیلم کوتاه».
رضا یزدانی در این آلبوم هم مثل مجموعه‌های قبلی خود به سراغ ترانه‌هایی رفته که حال و هوای سینمایی داشته باشند و این مسئله در مورد قطعه «فیلم کوتاه» کاملا مشهود است.
تراک سوم از آلبوم «خاطرات مبهم» براساس ترانه ای زیبا از حسن علیشیری ساخته شده و «کجا گمت کردم» نام دارد. در چهارمین قطعه از این آلبوم با نثری خاص از احساس گودرزی مواجه هستیم. این قطعه «ادامه بده» نام داشته و موافقین و مخالفین زیادی دارد. همین موافقت‌ها و مخالفت‌ها باعث شده تا «ادامه بده» یکی از قطعا جنجالی آلبوم «خاطرات مبهم» لقب بگیرد.
«حرف‌های بی‌مخاطب» با ترانه‌ای از علیرضا باران را نیز باید یکی از قطعا شنیدنی و خاص آلبوم جدید رضا یزدانی بدانیم؛ اما تراک ششم این مجموعه با عنوان «گرامافون» و ترانه‌ای از اندیشه فولادوند، بدون تردید یک از متفاوت‌ترین آثاری است که رضا یزدانی تا به امروز اجرا کرده.
شعری از قیصر امین‌پور در کنار موسیقی کارن همایونفر قطعه هشتم آلبوم «خاطرات مبهم» را تشکیل داده است؛ این قطعه «حرف آخر» نام دارد.
آشناترین و حتی می‌توان گفت محبوب‌ترین قطعه از این آلبوم، تراک نهم آن است که پیش از این در فیلم «طهران،تهران» نیز ان را شنیده بودیم. ترانه‌ای زیبا از اندیشه فولادوند.
آلبوم «خاطرات مبهم» همانطور که با ترانه‌ای از اندیشه فولادوند آغاز شده بود، با ترانه‌ای از او به نام «شک می‌کنم» به پایان می‌رسیژد. تا باز هم با یک دور شنیدن این آلبوم، 10 قطعه خاص را شنیده باشیم.
استقبالی که از آلبوم جدید رضا یزدانی شده حاکی از آن است که استایل خاص این خواننده همچنان خریداران ویژه خودش را دارد و این یک خبر خوب برای موسیقی به حساب می‌آید.
