از رجال سیاسی و مذهبی کشور باشد: دو معیار مهم و تعیین‌کننده‌ای که در قانون اساسی به آن تصریح‌ شده و جزو شاخص‌های روشن شورای نگهبان و مردم برای انتخاب رئیس جمهور است. 

مدیر و مدبر بودن: دو معیار قانونی دیگری که رئیس جمهور باید آنها را دارا باشد. همه ما با توجه به گذشته، شاهدیم که چگونه ضعف تدبیر و عدم خودسازی بنی‌صدر، رئیس جمهور قانونی، کشور و نظام را در دام گروه‌ها و تشکیلات غير قانوني قرار داد و کارهای عجولانه، قانون‌شکنانه و خلق‌الساعه او، برای کشور و مردم مشکل‌ساز و سبب هدر رفت منابع مهم و سرمایه‌های مادی، معنوی و انسانی شد.

شکی نیست که پیشرفت کشور در شرایط فعلی در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و تأمین آرامش و رفاه مردم به نوع تدبیر و مدیریت مسئولان نظام به‌ویژه شخص رئیس جمهور و بهره‌مندی از فرصت‌ها، منابع و مواهب خدادادی بستگی دارد و عدم رعایت اسناد بالادستی نظام از قبیل چشم‌انداز، قانون برنامه، سیاست‌های اصل ٤٤ و اجرای نادرست قانون هدف‌مندی یارانه‌ها و بسیاری دیگر از سوء مدیریت‌ها در حوزه‌های سیاسی، فرهنگی و. . . ریشه در ضعف تدبیر و مدیریت رئیس جمهور دارد، امری که اگر در انتخابات پیش‌رو مد نظر قرار نگیرد، خسارات سنگین و غیرقابل جبرانی را متوجه مردم و نظام خواهد نمود.

در حال حاضر مشکل مهم و اساسی کشور، روابط بین‌الملل و سیاست خارجی است که در این رابطه لازم است در درجه اول، سرمایه ملی کشور ترمیم و از طریق یک انتخابات خوب با مشارکت حداکثری، انسجام میان مردم به حد اعلا برسد و در مرحله دوم باید دقت نمود که فرد منتخب ملت، مسلط بر عرصه‌های جهانی و بین‌المللی باشد و مانع از اجماع جهانی علیه ایران گردد تا نه تنها تحریم‌ها شدت نگیرد بلکه با یک دیپلماسی فعال، تحریم‌‌ها برداشته شود. رئیس جمهور آینده ایران باید چگونگی رابطه با جهان و راهکار تنش‌زدایی را بداند و به‌طور جدی از ساده‌انگاری در این خصوص، بپرهیزد.

رئیس جمهور آینده باید تلاش نماید تا تیم سیاست خارجی کابینه او، طوری رفتار کنند که در عمل کشورهای مسلمان و به‌ویژه کشورهای منطقه و همسایه، به دوستی و رابطه با ایران افتخار کنند نه این‌که درصدد مخاصمه و جنگ با ایران، در کنار دشمنان و قدرت‌های جهانی زورگو و ظالم قرار گیرند.

شاکله و شخصیت رئیس جمهور منتخب باید از نظر تعقل، اعتدال، دانایی، کرامت و سلوک نفس نیز مهم و اثرگذار است. پرستیژ رئیس جمهور ایران باید شأن و عظمت ملت بزرگ ایران را در داخل و خارج به تصویر کشیده و امید و نشاط را در مردم زنده کند. او باید برخوردار از ادبیات فاخر اسلامی ـ ایرانی بوده و از استبداد رأی و ظلم به دیگران پرهیز کند.

رفتار فراجناحی از راه «جاذبه در حد عالی و دافعه در حد ضرورت»، یکی دیگر از صفات ارزش‌مندی است که رئیس جمهور آینده باید دارا باشد. این ویژگی از آن جهت اهمیت دارد که مدیریت قبیله‌ای و در انحصار یک جناح خاص در امور حساس مدیریتی، سال‌هاست کشور و نخبگان را در رنج قرار داده و فضای ناامیدی و عدم امنیت شغلی را برای بسیاری از مدیران باتجربه و دل‌سوز فراهم ساخته است.

رئیس جمهور آینده باید در عمل، به‌معنای واقعی کلمه اصول‌گرا و اصلاح‌طلب باشد چرا که اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی دو گفتمان مهم سیاسی و فرهنگی است که بنا به ضرورت نظام از متن مبانی دینی استخراج شده و نخبگان بسیاری از سر دل‌سوزی به این دو نوع گفتمان ارزشی امیدوارند.

مقام معظم رهبری، سال‌ها پیش در تأکید بر ضرورت این دو گفتمان مهم، فرمودند: «اصول‌گرایی منهای اصلاح‌طلبی تحجر و جمود و اصلاح‌طلبی منهای اصول‌گرایی ولنگاری است و راه درست، اصول‌گرایی اصلاح‌طلبانه است.»؛ نقشه راه رئیس جمهور آینده کشور و نظام باید هوشمندانه در همین راهی باشد که مقام معظم رهبری بدان اشاره نموده‌اند.

رئیس جمهور آینده باید کسی باشد که اقتصاد و پیچیدگی‌های آن را دریابد و مهارت درست و صحیح در اقتصاد داشته باشد تا با روش‌های مناسب اقتصادی، مدیریت دانایی و گره‌گشایانه‌ای را در حوزه اقتصادی کشور سامان‌دهی نماید. داشتن یک تیم اقتصادی نیرومند از راه جلب اعتماد متخصصان و کارشناسان فنی اقتصادی، از ضروریات مهم کاری رئیس جمهور آینده کشور است و در این میان احیاء سازمان برنامه‌ریزی و شوراهای اقتصاد از نوع شورای عالی انرژی، شورای عالی پول و اعتبار، شورای اشتغال و. . . از ضروریات انکارناپذیر می‌باشد.

به‌غیر از آن‌چه که بیان شد، توان‌مندی و کارآمدی رئیس جمهور آینده در رابطه با توسعه نهادهای مدنی، رونق بخش خصوصی و تعاونی، ارتقاء مشارکت قومیت‌ها و اقلیت‌های مذهبی، دفاع مؤثر از حقوق بشر، جذب سرمایه‌های مادی و معنوی ایرانیان خارج از کشور برای پیشرفت به‌ویژه رونق اقتصاد تولیدی و ایجاد اشتغال جوانان و استقرار نظام جامع تأمین اجتماعی، باید مورد نظر مردم و نخبگان باشد.

انتهاي پيام/