به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگار جوان بجنورد ، کارت ملّی هوشمند به عنوان مقدمهای برای ورود به جامعه اطلاعاتی، میتواند موجب توزیع عادلانه فرصتها، کاهش بسیاری از هزینههای دولت، مردم و بنگاهها شود. این امور میتواند نقش به سزایی در پویایی اقتصادی داشته باشند.
با اجرای طرح کارت ملّی هوشمند، این امکان فراهم میشود که خدمات به روشی ساده، سریع و با کیفیت بالاتر به مردم ارائه شود. این موضوع میتواند موجب بهبود سطح کیفی زندگی مردم و بالا بردن سطح رضایت مردم از دولت شود.
کارت ملّی هوشمند مثل تمام کارتهای شناسایی دیگر، اولین وظیفهاش شناسایی است. به این منظور ابتدا در زمان ثبت نام، اطلاعات صاحب کارت روی کارت قرار داده میشود. این اطلاعات، اقلام هویتی مثل نام، نام خانوادگی، تاریخ و محل تولد و مواردی از این قبیل را شامل میشود. به این ترتیب هر کجا که نیاز به اطلاعات هویتی صاحب کارت باشد، وی میتواند کارت خود را ارائه دهد و به صورت دیجیتالی شناسایی شود.
کاربرد اصلی دیگر کارت ملّی هوشمند، تصدیق هویت است. در کارتهای سنتی، به کمک عکس صاحب کارت که روی کارت چسبانده شده و یک مهر مخصوص روی آن خورده، عمل تصدیق هویت انجام میشود. در کارت ملّی هوشمند هم روال مشابهی وجود دارد؛ اما تصدیق هویت در اینجا تنها به عکس محدود نمیشود. علاوه بر عکس، اطلاعات بیومتریکی (اثر انگشت) صاحب کارت نیز میتواند روی کارت قرار گیرد.
یکی از کاربردهای مهم دیگر که روی کارت ملّی هوشمند قرار میگیرد، کاربرد امضای دیجیتال است. به این ترتیب، صاحب کارت میتواند اسناد الکترونیکی را در فضای دیجیتال امضا کند.
امضای دیجیتال از نظر کاربرد، همان امضای سنتی است؛ اما در فضای دیجیتال، در اسناد کاغذی، گیرنده یک نامه یا سند، میتواند از طریق امضای شخص فرستنده، این اطمینان را حاصل کند که نامه، سند جعلی نیست. همچنین امضای یک نامه، سند، برای امضاء کننده نامه، سند بار قانونی به همراه دارد و نمیتواند امضای سند را انکار کند.
کارت ملّی هوشمند به عنوان یک کلید ورود مناسب برای کاربردهایی همچون هدفمند کردن یارانهها، سلامت الکترونیکی و کاربردهای انتخابات و سایر خدمات شهروندی، با هماهنگی نهادهای ذیربط، میتواند قابل استفاده باشد.
در واقع یکی از مزایای اصلی کارت ملی هوشمند، نسبت به کارت ملی کاغذی فعلی، همین امنیت بالای آنچه به لحاظ بصری و چه به لحاظ دیجیتالی است. از جمله مهمترین این مزایا این کارت میتوان به شناسایی در حوزه دیجیتال، امکان تصدیق هویت براساس رمز عبور، رمزنگاری و بیومتریک، به صورتی که هم کارت، هم صاحب کارت و هم سیستم بهرهبرداری بتوانند دو به دو یکدیگر را تصدیق هویت کنند. امکان امضای دیجیتال، امکان پردازش اطلاعات، امکان تغییر اطلاعات پس از صدور، امکان پشتیبانی از کاربردهای مختلف، امکان افزودن کاربرد جدید پس از صدور، امکان دسترسی به اطلاعات بر حسب مجوزهای دسترسی مختلف و به صورت کاملاً امن و امکان استفاده کارآمدتر از خدمات دولت الکترونیک اشاره کرد. به این ترتیب میتوان اطلاعات محرمانهتری را با ضریب اطمینان بالاتر روی کارت ملی هوشمند نگهداری کرد./س