به گزارش
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ دكتر هومان نارنجيها در اين نشست كه روز چهارشنبه با عنوان بررسي فرسودگي شغلي در پزشكان و روانشناسان اعتياد و مقايسه با پزشكان و روانشناسان ساير كلينيكها در استان تهران در مجموعه فرهنگي شقايق برگزار شد، گفت: طبق اساسنامه سازمان جهانی بهداشت، سلامت به معنای رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی است و سلامت روان نيز یکی از سه رکن مهم سلامت در تعامل با سلامت جسمانی و اجتماعی است كه موجب سلامت کلی ميشود.
وي افزود: پژوهشها در زمینه یافتن میزان فرسودگی شغلی در میان پزشکان و دانشجویان پزشکی در نقاط مختلف دنیا از دهه ۹۰ میلادی آغاز شده و كه براساس آن پژوهشها مشخص شده كه فرسودگي شغلي و کاهش سطح کارآیی مطلوب پزشكان در انجام امور شخصی و عملکرد حرفهای افراد تاثير بسزايي دارد، در واقع فرسودگي شغلي يكي از عمدهترين مسائل شغلي منجر به ايجاد خطر در سلامت انسان در محیط کار ميباشد.
اين پژوهشگر حوزه اعتياد تاكيد كرد: توجه به نیازهای روانی و اجتماعی درمانگران اعتياد، به دليل شرایط کاري سخت آنان در برخورد با بیماران عصبی و خسته از اعتیاد، خانوادههای نگران و عودهای مکرر مراجعان، امري ضروري و مهم است.
نارنجيها با تاكيد بر اينكه درمانگران اعتياد در برخورد با بیماران بايد از صبر و حوصله لازم برخوردار باشند، بيان داشت: برخی از درمانگران در برخورد با بیماران به علت فشار کاری زیاد و بعضاً تعداد زیاد مراجعان، تجویز دارو و تهیه بستههاي درمانی مراجعان از صبر، حوصله و شادابی لازم برخورداري نيستند و شايد ايجاد فرسودگی شغلی در درمانگران اعتیاد به علت آگاهي از سایر پیامدهای ناشي از اعتياد در افراد همچون طلاق، بیکاری و... باشد.
وي گفت: پديده فرسودگی شغلی در پزشكان شاغل كلينيكهاي درمان اعتياد نسبت به پزشكان عمومي و در روانشناسان شاغل اينگونه كلينيكها نسبت به پزشكان شاغل و روانشناسان ساير کلینیکهای مشاورهاي بيشتر است.
به گفته وي، ميان تعداد ساعات كار هفتگي، سن، جنسيت و عادت به کشیدن سیگار با فرسودگی شغلی ارتباط معناداري وجود دارد و افراد مبتلا به فرسودگي شغلي تاثير منفي روي همكاران و مراجعان خود دارند.
اين پژوهشگر حوزه اعتياد ادامه داد: نشانههاي فرسودگي شغلي در افراد به شيوههاي گوناگون از قبيل كنارهگيري از كار، غيبت و تغيير عملي كار مشاهده ميشود و ميان فرسودگي شغلي با كاهش فعالیت، رضايت شغلي و تعهد نسبت به كار يا سازمان ارتباط مستقيمي وجود دارد و غالباً افراد مبتلا به فرسودگی شغلي برای خود و دیگران مشکل ایجاد ميكنند.
نارنجيها گفت: چندي پيش پژوهشي با عنوان بررسی مولفههای فرسودگی شغلی در درمانگران اعتیاد و مقایسه آن با سایر درمانگران با حمایت مادی و معنوی دفتر آموزش و تحقیقات ستاد مبارزه با مواد مخدر انجام شد.
وي با اشاره به يافتههاي اين پژوهش گفت: در اين پژوهش وجود "مسخ شخصیت" بیشتر در پزشکان و روانشناسان درمانگر اعتیاد نسبت به پزشکان عمومی و مولفه "درگیری" در پزشکان عمومی نسبت به پزشکان اعتیاد ديده شد، همچنين وجود مسخ شخصیت بیشتر در روانشناسان اعتیاد در مقایسه با روانشناسان ساير کلینیکهای مشاوره وجود داشت.
نارنجيها بيان داشت: همچنين براساس بررسيهاي انجام شده میانگین سابقه کار پزشکان اعتیاد نسبت به پزشکان عمومی به علت آغاز فعالیتهای درمانی اعتياد در کشور تقریبا از حدود سالهای 1383 و 1384 است كه اين ميانگين پاييني ميباشد.
وي در پايان پيشنهاد داد: بهتر است در آینده پژوهشهای طولی در خصوص اين موضوع با هدف دستيابي به فرایند فرسودگی شغلی در یک مقطع زمانی و همچنين پژوهشي در خصوص متغیرهای مرتبط با فرسودگی شغلي در افراد از جمله تعهد شغلی، رضايت شغلی و استرس شغلی انجام شود.