گوجه‌سبز؛ میوه ای دوست داشتنی با دنیایی از خاصیت
این میوه نوبر بهاری چون حاوی برخی ویتامین‌ها و نیز پیش ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شب‌کوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، این روزها، سبد میوه‌های خیلی از خانه‌ها پر است از میوه‌های بهاری و کمتر کسی است که در برابر طعم دوست‌داشتنی این میوه‌ها مقاومت کند.
گوجه‌سبز یکی از میوه‌های آشنای بهاری است، میوه‌ای خوش‌طعم و رنگی که کوچک و بزرگ برای خوردنش لحظه‌شماری می‌کنند، جدا از طعم ترش و وسوسه‌انگیز گوجه سبز، این میوه دنیایی از خاصیت‌های مفید است.
ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز برابر است با 8 گرم کربوهیدرات، 2.84 گرم چربی، 1.6 گرم پروتئین و فیبر خام نیم درصد و همچنین با خوردن 100 گرم گوجه‌سبز، 5 درصد ویتامین A، دو درصد ویتامین1 B، یک و نه دهم درصد ویتامین2 B، دو و هشت دهم درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین C، پنج درصد کلسیم، 2 درصد فسفر و 5 درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می‌شود.
"محمدی" کارشناس ارشد تغذیه به ایسنا می‌گوید: خداوند ترتیب فصول و میوه‌های هر فصل را آنچنان پشت سرهم قرار داده است که هر فصل خوراک مورد نیاز همان فصل را با خودش می‌آورد، میوه‌های هر فصل می‌تواند کمبود فصل قبل را جبران کند.
برای مثال ما در فصل سرما با انواع بیماری‌های ویروسی روبه‌رو هستیم که برای ایمنی برابر آنها نیاز داریم ویتامین c زیادی مصرف کنیم و تمام میوه‌های این فصل مثل پرتقال، نارنگی، لیمو شیرین و... سرشار از این ویتامین هستند. همچنین فصل تابستان که بدن به آب بیشتری نیاز دارد، پر است از میوه‌های آب‌دار. در فصل بهار به دلیل آنکه میزان سبزی‌ها و میوه‌های تازه در اواخر زمستان کم است، مصرف نوبرانه‌ها و میوه‌های فصل بهار توصیه شده است.
خواص جادویی گوجه سبز
گوجه سبز جزء اولین میوه‌هایی است که در بهار به بازار می‌آید، گوجه سبز دارای ارزش غذایی بالایی است که طرفداران آن می‌توانند از آن بهره‌مند گردند.
هر صد گرم گوجه سبز 30 کیلوکالری انرژی دارد. گوجه سبز مانند بسیاری از میوه‌های ترش، غنی از ویتامین‌های A ، B و C است و اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول‌ها و سرطان دارد.
همچنین اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی آن به اثبات رسیده و به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.
این میوه نوبر بهاری چون حاوی برخی ویتامین‌ها و نیز پیش ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شب‌کوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است، گوجه سبز دارای ویتامین‌های B و C است و به همین جهت برای آرامش اعصاب نیز مفید است. البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان‌های مصرف‌کننده ایجاد می‌نماید.
کاهش فشار خون یکی از اثرات درمانی منحصر به فرد گوجه سبز است.
خوردن گوجه سبز فشار بالای خون را تحت کنترل در‌می‌آورد، چربی خون را کاهش می‌دهد، رسوبات را از خون حذف می‌کند و عملکرد معده-روده‌ای را نیز تنظیم می‌کند، علاوه بر این، باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود و به‌همین‌دلیل می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد، ضمن آنکه مطالعات نشان داده این میوه می‌تواند در درمان تومورها هم موثر باشد.
ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز برابر است با 8 گرم کربوهیدرات، 2.84 گرم چربی، 1.6 گرم پروتئین و فیبر خام نیم درصد و همچنین با خوردن 100 گرم گوجه‌سبز، 5 درصد ویتامین A، دو درصد ویتامین1 B، یک و نه دهم درصد ویتامین2 B، دو و هشت دهم درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین C، پنج درصد کلسیم، 2 درصد فسفر و 5 درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می‌شود.
از آنجا که اکثرا گوجه‌سبز را با نمک می‌خورنداین میوه به دلیل خصوصیت اسیدی اجزای آن می‌تواند به مینای دندان آسیب برساند به همین دلیل توصیه می‌شود از مقدار کمی نمک به هنگام خوردن آن استفاده شود و پس از مصرف نیز دندان‌ها به دقت شسته یا آب بنوشید.
البته ناگفته نماند میوه‌های بهاری آلوده به انواع میکروب‌ها و سموم و در صورت شستشوی نامناسب ناقل بیماری‌های مختلف هستند، متأسفانه بعضی کشاورزان فاصله میان سم‌پاشی و برداشت محصول را رعایت نکرده و میوه‌ها را قبل از تجزیه سم به بازار عرضه می‌کنند.
از آنجایی که زمان برداشت میوه‌های بهاری نظیر گوجه سبز کوتاه است به منظور تجزیه سموم، سم‌پاشی باید 6 الی 7 هفته قبل از برداشت صورت گیرد و به همین دلیل گوجه سبز قبل از مصرف باید به دقت شسته و سموم باقیمانده روی آنها پاک شود.
اگرچه متداول‌ترین نوع مصرف این میوه به‌صورت خام است اما از گوجه سبز در طبخ خورشی خوشمزه نیز استفاده می‌شود که طرفداران زیادی دارد.
خانم "ابراهیمی" که سالهاست مبادرت به آموزش انواع غذاها می‌کند در این باره می‌گوید: این فصل خوراکی‌ها، سالادها و دسرهای متفاوتی را می‌توان با میوه‌ها و سبزی‌های بهاری تهیه نمود که در سلامت افراد تاثیر به سزایی دارد.
خورش گوجه سبز
خورش گوجه سبز یکی از این غذاهاست که به دلیل مزه ترش خود طرفداران زیادی دارد، در پخت خورش گوجه‌سبز – مانند خورش‌های کرفس و کنگر – از سبزی‌هایی مثل نعنا و جعفری استفاده می‌شود، فقط با این تفاوت که در این خورش دیگر نیازی به آبغوره یا آبلیمو برای ترش کردن نیست، گوجه‌سبز خودش ترشی لازم غذا را تامین می‌کند.
برای تهیه این خورش علاوه بر گوجه‌سبز به گوشت قیمه‌ای، پیاز، نعنا و جعفری تازه، رب گوجه‌فرنگی، زعفران ساییده‌شده - نمک و زردچوبه و آرد سفید نیاز داریم.
طرز تهیه این خورش گوجه‌سبز
ابتدا چوب و هسته‌ی گوجه‌سبزها را گرفته و پس از شستن کنار می‌گذاریم، نعنا و جعفری را به صورت جداگانه پاک کرده و پس از شستن و ضدعفونی کردن به‌صورت ریز خرد کرده و داخل سبدی ریخته تا آب اضافه آنها خارج شود پیازها را پوست کنده و به‌صورت خلالی خرد می‌کنیم، در یک قابلمه مناسب مقداری روغن ریخته و روی حرارت قرار می‌دهیم تا داغ شود، سپس پیازها را به آن اضافه کرده و حین سرخ شدن، مقداری زردچوبه نیز روی پیاز می‌ریزیم.
وقتی که پیاز کمی سرخ شد، تکه‌های گوشت را اضافه کرده و همراه با پیاز و زردچوبه در روغن تفت می‌دهیم، پس از گذشت چند دقیقه و پس از اضافه کردن آب، در ظرف را گذاشته و صبر می‌کنیم تا گوشت به‌طور کامل بپزد.
در تابه دیگری مقدار کمی روغن ریخته و نعنا و جعفری خردشده را در آن تفت می‌دهیم ، تقریبا بعد از یک‌ساعت‌و‌نیم – که گوشت مراحل پایانی پخت را طی کرد – نعنا و جعفری سرخ شده را به آن اضافه کرده و حدود یک ربع پس از آن، گوجه‌سبز را نیز به این مخلوط اضافه می‌کنیم ، آرد را در یک کاسه کوچک ریخته و به آن کمی آب سرد اضافه می‌کینم و با چنگال آن‌قدر هم میزنیم تا آرد در آب حل شود.
سپس به خورش اضافه می‌کنیم، پودر زعفران را نیز در مقداری آب‌جوش حل کرده و همراه رب در غذا می‌ریزیم و صبر می‌کنیم تا خورش جا بیفتد. معمولا نیم‌ساعت پس از اضافه کردن گوجه‌سبز به خورش، غذا آماده است.
گوجه‌سبز یکی از میوه‌های آشنای بهاری است، میوه‌ای خوش‌طعم و رنگی که کوچک و بزرگ برای خوردنش لحظه‌شماری می‌کنند، جدا از طعم ترش و وسوسه‌انگیز گوجه سبز، این میوه دنیایی از خاصیت‌های مفید است.
ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز برابر است با 8 گرم کربوهیدرات، 2.84 گرم چربی، 1.6 گرم پروتئین و فیبر خام نیم درصد و همچنین با خوردن 100 گرم گوجه‌سبز، 5 درصد ویتامین A، دو درصد ویتامین1 B، یک و نه دهم درصد ویتامین2 B، دو و هشت دهم درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین C، پنج درصد کلسیم، 2 درصد فسفر و 5 درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می‌شود.
"محمدی" کارشناس ارشد تغذیه به ایسنا می‌گوید: خداوند ترتیب فصول و میوه‌های هر فصل را آنچنان پشت سرهم قرار داده است که هر فصل خوراک مورد نیاز همان فصل را با خودش می‌آورد، میوه‌های هر فصل می‌تواند کمبود فصل قبل را جبران کند.
برای مثال ما در فصل سرما با انواع بیماری‌های ویروسی روبه‌رو هستیم که برای ایمنی برابر آنها نیاز داریم ویتامین c زیادی مصرف کنیم و تمام میوه‌های این فصل مثل پرتقال، نارنگی، لیمو شیرین و... سرشار از این ویتامین هستند. همچنین فصل تابستان که بدن به آب بیشتری نیاز دارد، پر است از میوه‌های آب‌دار. در فصل بهار به دلیل آنکه میزان سبزی‌ها و میوه‌های تازه در اواخر زمستان کم است، مصرف نوبرانه‌ها و میوه‌های فصل بهار توصیه شده است.
خواص جادویی گوجه سبز
گوجه سبز جزء اولین میوه‌هایی است که در بهار به بازار می‌آید، گوجه سبز دارای ارزش غذایی بالایی است که طرفداران آن می‌توانند از آن بهره‌مند گردند.
هر صد گرم گوجه سبز 30 کیلوکالری انرژی دارد. گوجه سبز مانند بسیاری از میوه‌های ترش، غنی از ویتامین‌های A ، B و C است و اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول‌ها و سرطان دارد.
همچنین اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی آن به اثبات رسیده و به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.
این میوه نوبر بهاری چون حاوی برخی ویتامین‌ها و نیز پیش ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شب‌کوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است، گوجه سبز دارای ویتامین‌های B و C است و به همین جهت برای آرامش اعصاب نیز مفید است. البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان‌های مصرف‌کننده ایجاد می‌نماید.
کاهش فشار خون یکی از اثرات درمانی منحصر به فرد گوجه سبز است.
خوردن گوجه سبز فشار بالای خون را تحت کنترل در‌می‌آورد، چربی خون را کاهش می‌دهد، رسوبات را از خون حذف می‌کند و عملکرد معده-روده‌ای را نیز تنظیم می‌کند، علاوه بر این، باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود و به‌همین‌دلیل می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد، ضمن آنکه مطالعات نشان داده این میوه می‌تواند در درمان تومورها هم موثر باشد.
ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز برابر است با 8 گرم کربوهیدرات، 2.84 گرم چربی، 1.6 گرم پروتئین و فیبر خام نیم درصد و همچنین با خوردن 100 گرم گوجه‌سبز، 5 درصد ویتامین A، دو درصد ویتامین1 B، یک و نه دهم درصد ویتامین2 B، دو و هشت دهم درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین C، پنج درصد کلسیم، 2 درصد فسفر و 5 درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می‌شود.
از آنجا که اکثرا گوجه‌سبز را با نمک می‌خورنداین میوه به دلیل خصوصیت اسیدی اجزای آن می‌تواند به مینای دندان آسیب برساند به همین دلیل توصیه می‌شود از مقدار کمی نمک به هنگام خوردن آن استفاده شود و پس از مصرف نیز دندان‌ها به دقت شسته یا آب بنوشید.
البته ناگفته نماند میوه‌های بهاری آلوده به انواع میکروب‌ها و سموم و در صورت شستشوی نامناسب ناقل بیماری‌های مختلف هستند، متأسفانه بعضی کشاورزان فاصله میان سم‌پاشی و برداشت محصول را رعایت نکرده و میوه‌ها را قبل از تجزیه سم به بازار عرضه می‌کنند.
از آنجایی که زمان برداشت میوه‌های بهاری نظیر گوجه سبز کوتاه است به منظور تجزیه سموم، سم‌پاشی باید 6 الی 7 هفته قبل از برداشت صورت گیرد و به همین دلیل گوجه سبز قبل از مصرف باید به دقت شسته و سموم باقیمانده روی آنها پاک شود.
اگرچه متداول‌ترین نوع مصرف این میوه به‌صورت خام است اما از گوجه سبز در طبخ خورشی خوشمزه نیز استفاده می‌شود که طرفداران زیادی دارد.
خانم "ابراهیمی" که سالهاست مبادرت به آموزش انواع غذاها می‌کند در این باره می‌گوید: این فصل خوراکی‌ها، سالادها و دسرهای متفاوتی را می‌توان با میوه‌ها و سبزی‌های بهاری تهیه نمود که در سلامت افراد تاثیر به سزایی دارد.
خورش گوجه سبز
خورش گوجه سبز یکی از این غذاهاست که به دلیل مزه ترش خود طرفداران زیادی دارد، در پخت خورش گوجه‌سبز – مانند خورش‌های کرفس و کنگر – از سبزی‌هایی مثل نعنا و جعفری استفاده می‌شود، فقط با این تفاوت که در این خورش دیگر نیازی به آبغوره یا آبلیمو برای ترش کردن نیست، گوجه‌سبز خودش ترشی لازم غذا را تامین می‌کند.
برای تهیه این خورش علاوه بر گوجه‌سبز به گوشت قیمه‌ای، پیاز، نعنا و جعفری تازه، رب گوجه‌فرنگی، زعفران ساییده‌شده - نمک و زردچوبه و آرد سفید نیاز داریم.
طرز تهیه این خورش گوجه‌سبز
ابتدا چوب و هسته‌ی گوجه‌سبزها را گرفته و پس از شستن کنار می‌گذاریم، نعنا و جعفری را به صورت جداگانه پاک کرده و پس از شستن و ضدعفونی کردن به‌صورت ریز خرد کرده و داخل سبدی ریخته تا آب اضافه آنها خارج شود پیازها را پوست کنده و به‌صورت خلالی خرد می‌کنیم، در یک قابلمه مناسب مقداری روغن ریخته و روی حرارت قرار می‌دهیم تا داغ شود، سپس پیازها را به آن اضافه کرده و حین سرخ شدن، مقداری زردچوبه نیز روی پیاز می‌ریزیم.
وقتی که پیاز کمی سرخ شد، تکه‌های گوشت را اضافه کرده و همراه با پیاز و زردچوبه در روغن تفت می‌دهیم، پس از گذشت چند دقیقه و پس از اضافه کردن آب، در ظرف را گذاشته و صبر می‌کنیم تا گوشت به‌طور کامل بپزد.
در تابه دیگری مقدار کمی روغن ریخته و نعنا و جعفری خردشده را در آن تفت می‌دهیم ، تقریبا بعد از یک‌ساعت‌و‌نیم – که گوشت مراحل پایانی پخت را طی کرد – نعنا و جعفری سرخ شده را به آن اضافه کرده و حدود یک ربع پس از آن، گوجه‌سبز را نیز به این مخلوط اضافه می‌کنیم ، آرد را در یک کاسه کوچک ریخته و به آن کمی آب سرد اضافه می‌کینم و با چنگال آن‌قدر هم میزنیم تا آرد در آب حل شود.
سپس به خورش اضافه می‌کنیم، پودر زعفران را نیز در مقداری آب‌جوش حل کرده و همراه رب در غذا می‌ریزیم و صبر می‌کنیم تا خورش جا بیفتد. معمولا نیم‌ساعت پس از اضافه کردن گوجه‌سبز به خورش، غذا آماده است.
