به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران بر اساس نظر کارشناسان، کشور ایران دارای گونه های گیاهی بسیار متنوعی است که تا امروز ناشناخته مانده و چه بسا می تواند از گیاهان شناسایی شده در تصفیه فاضلاب ها به خصوص فاضلاب های صنعتی حاوی فلزات سنگین از جمله جیوه ، کروم، سیانید و ... است که در چند دهه اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته است.

علیرضا دادونژاد کارشناس محیط زیست در این خصوص گفت: غلظت فلزات سنگین حاصل از پساب کارخانه ها و کارگاه ها گاهی به 200 تا 300 P.P.M) قسمت در میلیون) می رسد.

وی با بیان این که این فلزات به راحتی در محیط زیست تجزیه نشده و اثرات زیان باری را حتی در غلظت های کم برای انسان و سایر موجودات به همراه دارند، افزود: این فلزات با روش های بسیار پیشرفته تصفیه نیز به سختی تخریب می شوند اما با استفاده از گیاهان و کاشت آن ها در استخرهای تصفیه، درصد قابل ملاحظه ای از فلزات سنگین جذب گیاهان شده و از محیط حذف می شوند.

وی ادامه داد: هم اکنون کشورهای زیادی از جمله آلمان، کانادا، چین، کشورهای آسیای جنوب شرقی و ... به طور گسترده از فناوری در کنترل مواد سمی تولیدات صنعتی خود بهره می برند.

دادونژاد گیاهانی از خانواده نی، پرطوطی، صنوبر و ... دارای آنزیم هایی هستند که توانایی سم زدایی علف کش ها و سایر مواد آلاینده را دارند، آن ها این مواد را در بافت های خود ذخیره کرده و پس از تمام شدن ظرفیتشان به رنگ زرد در می آیند.

همچنین رضا مرندی کارشناس محیط زیست با اشاره به ویژگی های این دسته از گیاهان می گوید: گیاهان در سطح وسیعی رشد کرده و با هزینه کمتری نسبت به سایر روش های تصفیه بیولوژیکی، فلزات سمی را جذب کنند و بر عکس سیستم های مصنوعی ضرری برای محیط زیست ندارند، بسیار مقرون به صرف هستند.

وی افزود: فقط باید محدودیت ها و استانداردهای استفاده از این روش از جمله مراقبت و رسیدگی به گیاهان و دفع بقایای گیاهی حاوی مواد سمی پس از استفاده در سیستم تصفیه مورد توجه قرار گیرد.

گفتنی است، این روش تاکنون در کشور ما فقط در آزمایشگاه ها و به صورت آزمایشی انجام شده و به علت ناآگاهی و بی توجهی مسئولان هیچ گاه به عنوان روش موثر در تصفیه فلزات سنگین و پساب های صنعتی مورد استفاده قرار نگرفته است./ف