به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  شاید شما هم مثل خیلی از مردم پایتخت خسته از دود و صدا، منتظر تعطیلاتی یک یا چند روزه هستید تا فرار را بر قرار ترجیح دهید و کوله سفر ببندید. کاش از شمال رفتن خسته شده باشید و وقتی فکر سفر به سرتان می‌زند به جایی غیر از استان‌های شمالی فکر کنید. اگر شما هم در گروه افراد خواهان سفرهای کوتاه و نزدیک قرار دارید، ما برایتان پیشنهاد بهتری داریم. این بار به جای شمال؛ سفر به شرق را تجربه کنید.

اگر از تهران به مدت 4 تا 5 ساعت به سمت شرق حرکت کنید، به شهری می‌رسید که هم می‌توانید آب و‌هوای شمال را بیابید و هم گرمای جنوب در آن به چشم می‌خورد. البته دریا ندارد؛ اما طبیعتی را به رخ مسافران می‌کشد که دیگر هوای دریا به سرشان نزند. اگر باور ندارید، روی نقشه «شاهرود» را پیدا کنید و برای امتحان سری به آنجا بزنید.

به گزارش روزنامه حمایت اهالی این منطقه‌ی شرقی ایران، لقب «سرزمین 72 اقلیم» را شایسته منطقه خود می‌دانند و با این لقب از آنجا یاد می‌کنند. در نگاه اول شاید باورتان نشود و آن را اغراق بدانید اما به واقع این لقب، شایسته این منطقه زیباست؛ زیرا در کوتاه‌ترین زمان ممکن ، می‌توانید از گرمای کویری به سرمای زمستانی پناه برید. امتحانش ضرری ندارد کافی است شما هم به «شاهرود» بروید و از نزدیک آنچه را توصیف می‌کنیم، لمس کنید.

اهالی سفر و تفریح نام شاهرود را که می‌شنوند به یاد جنگل ابر می‌افتند؛طبیعت فوق‌العاده‌ای که اگرچه به دلایل سودجویانه تا حدی تخریب شده است، اما هنوز زیبایی مسحور کننده‌ای دارد.

آبشار سحرآمیز

برای این که سحر زیبایی را درک کنید در سفر به شاهرود سری هم به آبشار«مُجَن» بزنید. تصور یخ زدن در گرمای تابستان شاید برایتان سخت باشد؛ اما تاکید می‌کنیم که در این منطه سرمای هوا، می تواند توان عکسبرداری را هم از شما سلب کند.

برای دیدن آبشار مجن باید کمی رانندگی در جاده خاکی را تحمل کنید. پس از خروج از شاهرود به طرف بسطام که می‌روید از یک فرعی وارد جاده مجن می‌شوید و پس از طی سی و چند کیلومتر جاده آسفالته، به یک جاده خاکی می‌رسید؛ جاده‌ای که زراعت در آن پایدار است و بوی محصولات کشاورزی مشامتان را نوازش می‌دهد. آب‌های روان هم هوس ایستادن و خوردن چای یا هندوانه‌ای را در دلتان زنده می‌کند؛ اما به خاطر داشته باشید که در اینجا چندان نمی‌توانید نشانی از قهوه خانه یا یک مکان پذیرایی پیدا کنید.

خیلی هم نگران نباشید، کمی بعد و در میانه راه، قهوه خانه‌هایی زیبا وجود دارند که می‌توانند خستگی طی کردن این چند کیلومتر را از تنتان دور کنند. صرف چای که در ظروف خاص درست می‌شود، از کارهای منحصر به فرد این قهوه خانه‌هاست.



پس از طی چند کیلومتر دیگر از این جاده خاکی به جایی می‌رسید که ورودی آبشار است؛ محلی که خوردرو سنگین مشغول فعالیت برای ایجاد سدی جدید هستند و مسافران در روزهای معمولی از این محل می‌توانند وارد مسیر آبشار شوند. نیاز نیست که از کسی مسیر رسیدن به آبشار را پرس‌وجو کنید، چون نزدیک آبشار که می‌رسید صدای جیغ مسافران و نوای دلنواز آبشار به آسانی به گوش می‌رسد. واضح است که شما نیز مانند سایر مسافران تازه از گرد راه رسیده، نمی‌توانید شوق خود را از دیدن عظمت آن پنهان کنید.

صحنه‌ها بسیار دیدنی است؛ آبشاری که توسط دو کوه تخت مهار شده است، گردشگرانی که خود را به سردی آب می‌سپارند و ... اما سرما آنقدر زیاد است که حتی می‌تواند توان حرکت را از شما سلب کند اگر کمی تحمل کنید می‌توانید به نقطه اصلی آبشار برسید؛ نقطه‌ای که در آن همه گردشگران بی‌اختیار فریاد سر می‌دهند.

ارتفاع و مسیر آبشار به گونه ای است که احساس می‌کنید آب‌ پودر شده است و ذره‌هایی از آن به سمتتان حرکت می‌کند. آبشار مجن برای کوهنوردان نیز جذابیتی خاص دارد. یک راهنمای محلی می‌گوید برخی کوهنوردان به این جا می‌آیند و از این جا مسیر خود را به سوی به دامغان ادامه می‌دهند. محلی‌ها می‌گویند نام بومی این آبشار تنگه داستان است.

به گفته آنان این تنگه در اثر زلزله‌ای که در سال‌های بسیار دور رخ داده، ایجاد شده است و رودخانه منتهی به آبشار از این تنگه می‌گذرد. طول تنگه در حدود 2 کیلومتر و عرض تقریبی آن 5 متر است. کف تنگه به طور کامل با آب رودخانه اشغال شده است، البته در مسیر رودخانه آبشارهایی با ارتفاع 5 تا 10 متر هم دیده می‌شود.

ماسوله کویر


اگر قصد بازگشت دارید سر راه حتماً گشتی در شهر مجن هم بزنید؛ شهری که نشانی از ماسوله و کندوان دارد و آن را «ماسوله کویر» می‌نامند. به مدد جاده آسفالته می‌توانید سربالایی را با خودرویتان طی کنید. بخش‌هایی از این شهر، بافت قدیمی خود را همچنان حفظ کرده‌ است.

 بافت قدیمی این شهر که بر بلندای کوهی قرار گرفته مانند روستای ماسوله گیلان به گونه‌ای ساخته شده است که بام هر خانه، حیاط خانه فوقانی است. بزرگ‌ترها و ریش سفیدان شهر نام مجن را برگرفته از جنت و دلیل این نام‌گذاری را وجود درختان سر به فلک کشیده‌اش می‌دانند که نور خورشید به علت انبوه بودن درختان به زمینش نمی‌رسیده است.

از نظر قدمت تاریخی باید گفت: وجود آثار و قلعه‌هایی در اطراف شهر و سفالینه‌هایی که در تپه‌های اطراف باقی مانده است و نیز وجود دو درخت کهنسال اورس که در منطقه به نام «سرو» مشهور است، نشانگر این است که از زمان جاری شدن چشمه‌های آب، زندگی نباتی و انسانی نیز حضور خود را در این منطقه خوش آب و هوا آغاز کرده است. کوچه‌های تنگ و پر پیچ و خم و شیب‌دار آن در کنار شیوه ساخت منازل مسکون، چشم‌انداز بافت را زیباتر کرده‌اند.

در این شهر که در دامنه جنوبی رشته کوه البرز آرمیده است، می‌توان چهار فصل را به خوبی احساس کرد. با آمدن فصل بهار و رویش انواع گل‌های وحشی، سبزی‌های صحرایی و گونه‌های دارویی، نوروز طبیعت را نوید می‌دهند. موقعیت اقلیمی خاص منطقه اوضاع را برای رشد گونه‌های مختلف گیاهی از قبیل شنگ‌های صحرایی، پونه، سرشو، ریواس، کما، گون و زرشک فراهم کرده است.

چند پیشنهاد منحصر به فرد


از میان همه دارایی‌های این منطقه، از دست دادن بازدید از برخی مناطق واقعاً حیف است. جنگل ابر، جنگل اولنگ، جنگل قطري، زیست‌کره توران، خوش ييلاق، بافت تاريخي، منطقه فرحزاد و چشمه هفت رنگ، رضا آباد، شهر نمونه گردشگري بين‌المللي بسطام، قلعه‌بالا، زمان‌آباد و قلعه‌نو خرقان بهترین مناطق دیدنی شاهرود هستند.

 برای نمونه جنگل ابر که حد فاصل كویر و منطقه معتدل شمالی با درختان، مراتع، گلهای بهاری و ابر پوشیده شده است، یکی از رویا‌های دوران کودکی را که شنا میان ابرهاست، برای بیننده تداعی می‌کند. این جنگل یكی از زیباترین چشم‌اندازهای جهان به شمار می‌رود و مدت‌هاست ثبت ملی شده است.

دست به جیب شوید

نمد مالي روستاي ابرسج، بافت گليچ، جاجيم و چوقا (نوعي پارچه پشمي) در شهر مجن، منبت چوب، ساخت‌وسازهاي سنتي، گليم‌بافي، تراش سنگ‌هاي نيمه‌قيمتي، سراميک در شاهرود، تابلو‌فرش، معرق‌کاشي، خراطي چوب (از فنون قديمي شهر شاهرود است) و رودوزي‌هاي سنتي از جمله هنرها و صنایع دستی فعال در این بخش از کشور است که با گشتی در مناطق مختلف و بازار های محلی می‌توانید آنها را با قیمت مناسب بخرید.

 صنعت سفال و سراميک سازي اين شهر نیز برای خود داستانی دارد و یکی از بهترین سفال‌های ایران را می‌توانید در شاهرود پیدا کنید. یادتان باشد وقتی به کلاته و روستای طرود می‌روید دست بافته‌هاي سنتي شهر کلاته شامل خيج، جاروبافي زنان روستاي طرود و سوزن‌دوزي زنان منطقۀ کويري خوارتوران را با خود به سوغات بیاورید. به شما قول می‌دهیم که مانند آنها را در هیچ جای ایران نمی توانید، تهیه کنید.

یک دنیا طعم و مزه

گویی طبیعت این دیار، روی ذائقه مردم هم اثر گذاشته و آن را متنوع و رنگا‌رنگ کرده است. در این سرزمین غذاهایی وجود دارد که کمتر کسی است که آن را بچشد و خوشش نیاید؛ غذاهایی مثل ته‌چین و چرتمه پلو در راس قرار دارند و از شاهرود به دیگر شهرهای ایران رسیده‌اند.

 نان پنجه‌کش نان گرده و کچیله نون با محتوای گردو که از نان‌های بسیار خوشمزه دست پخت زنان این سرزمین است، مشتری زیادی دارد. همچنین آش گزنه، آش زرشک، تفره را که با قره‌قروت درست می‌شود، باید حتما امتحان کنید مطمئن باشید مشتری پروپا قرص آن خواهید شد. محصولات محلی و طبیعی هم هست.

از پسته و تفره گرفته تا محصولات دامی مانند شیر، ماست، کره، سرشیر، سرماست ، کشک و عسل طبیعی، همچنین محصولات باغی شامل گیلاس، آلبالو، زردآلو، انگور، توت و به ویژه گردو. خوراکی‌های صحرایی را هم فراموش نکنید؛ سامباروک (آلبالوئک)، سولی، زرشک، ولیک، سیب وحشی، گالش، و ... حتما اسم تعدادی از این محصولات را نشنیده‌اید پس لازم است برای آشنایی با آنها هم که شده، سری به شاهرود همیشه سبز بزنید.

خداحافظی شورانگیز


جالب‌تر این که وقتی از شاهرود فاصله می‌گیرید دشت‌های وسیع با پوشش استپی را می‌بینید و هر چه پیش می‌روید هوا خنك‌تر می‌شود. در میانه راه بوته‌های بزرگ آویشن كه پوشیده از گل‌های سفید است، از دور دست به گونه‌ای نقاشی شده‌اند که به نظر می‌رسد در میان تابستان برف باریده است. جلوتر كه می‌روید درختان سرسبزی چون: چنار، بلوط و اورس، چشمانتان را نوازش می‌دهند. در این بخش ایران زمین، روح شما مثل آیینه شفاف می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم: برای یک بار هم که شده، این سفر رویایی را امتحان کنید.