محمد علی باشه آهنگر در نشست نقد و بررسی فیلم "ملکه" مطرح کرد:
من براي اكران فيلمم به كسي باج نمي دهم
كارگردان سينما گفت: فیلم "ملکه" به دلیل باج ندادن به برخی از افراد به تعویق افتاد.
به گزارش خبرنگار حوزه سینما باشگاه خبرنگاران، نشست نقد و بررسی فیلم "ملکه" با حضور محمد علی باشه آهنگر کارگردان، حامد حسینی تهیه کننده، میلاد کی مرام بازیگر، علیرضا زرین دست فیلمبردار، حسین معززی نیا منتقد سینما شب گذشته در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
در ابتدا محمد علی باشه آهنگر، کارگردان، در خصوص نحوه شروع و شکل گیری فیلم نامه "ملکه" گفت: به مناسبت 100 سالگی نفت مدیران پالایشگاه نفت درخواست ساخت فیلمی را با این موضوع دادند اما شرط قبول من برای همکاری، راضی بودن از روند فیلمنامه بود.
وی ادامه داد: پژوهش بر روي این کار 10 ماه به طول انجامید و موضوعی برای سرمایه گذاری پیدا نکردم تا اینکه با جانباز 70 درصد "غلام ضربانی" آشنا شدم و تنها شرخ یک خاطره از او با موضوع دیده بان اطلاعاتی تلنگری برای شروع کار کشد.
باشه آهنگر تصریح کرد: اما آماده شدن فیلمنامه بعد از یکسال همزمان با تغییر مدیریت پالایشگاه شد و تمام وعده های مدیران قبلی به نتیجه نرسید و با توجه به آگاهی بنیاد فارابی از جریان این ساخت و موافقت نکردن با این موضوع، دوباره فیلمنامه جدیدی را به تنهایی به نگارش رساندم.
کارگردان "فرزند خاک" اظهار داشت: 70 روز زندگی در مقر اصلی لوکیشن باعث خلق شخصیت های امجد، سیاوش و سیف الله شد و ماه عسل همکاری این تیم بزرگ ساخت فیلم "ملکه" بود.
باشه آهنگر در خصوص نگاه به جنگ در این فیلم عنوان کرد: نگاه ایدئولوژیگ به جنگ نداشتم اما موقعیت های انسانی اثرم را از همان ایدئولوژی که به آن اعتقاد دارم وام گرفتم.
وی با اشاره به اجحاف شدن به فیلم "ملکه" در جشنواره و اکران افزود: همانگونه که در جشنواره فیلم فجر برگزیده را با زد و بند تغییر دادند اکران نشدن فیلم به دلیل همان چیزی است که می‌توان آن را باج ندادن به افراد دانست.
باشه آهنگر ابراز داشت: نگاه به جنگ های شکل گرفته در جهان متفاوت است و گذر زمان منجر به تغییر و تحول در نگاه به جنگ شده است و جنگ انسان ها را در موقعیت جدیدی قرار میدهد.
وی خاطرنشان کرد: منتقدان "ملکه" را به دلیل رویکردی که از آن تحت عنوان نگاه سمپاتیک به عراقی ها دانستتند کوبیدند.
در ادامه علیرضا زرین دست، در خصوص همکاری خود با کارگردان "ملکه" گفت: سابقه همکاری ام به فیلمی که باشه آهنگر دستیار کارگردان بوده، برمی گردد و این ارتباط فیلمی دور به همکاری در فیلم "فرزند خاک" رسید و حاصل آن "فرزند خاک" و "ملکه" بوده است.
وی در خصوص شخصیت کاری "باشه آهنگر" عنوان کرد: انتخاب قصه ای از اندیشه ذهن و خلق شخصیتی از دل چاه عامل انگیزه و وسوسه ای برای همکاری است.
زرین دست با اشاره به محوری بودن حضور مرحوم حسینی در گروه در خصوص نحوه فیلمبرداری اظهار داشت: به صورت معجزه آسایی دوربین را به تخته ای نصب کردم و تمام شات ها را بر روی بولدوزر انجام می دادم که به خاطر سنگین نشدن وزن کارگردان و دستیارم داخل نمی آمدند.
میلاد کی مرام، بازیگر نقش "سیاوش" در خصوص حضور خود در فیلم "ملکه" عنوان کرد: به محض پیشنهاد کار فیلم نامه را در مدت کوتاهی خواندم و با توجه به اینکه سینمای دفاع مقدس را ندیده بودم نگاه متفاوتی را در فیلم نامه دیدم.
وی ادامه داد: صحبت با شخصیت اصلی داستان "غلام ضربانی" نظر مرا برای بازی تغییر داد و تمام افکارم را که برای این بازی در نظر داشتم با دیدن او از بین بردم.
کی مرام تصریح کرد: این دیدار باعث شد با شخصیت زندگی کنم نه اینکه آن را بازی کنم و البته حضور کارگردان و همبازی خوب مصطفی زمانی کمک بسیار خوبی کرد.
وی با اشاره به صحبت های یکی از تماشاگران نشست عنوان کرد: نقد را خیلی دوست دارم و دلیل حضورم در این نشست شنیدن نقدها است.
در پایان حسین معززی نیا، منتقد سینما، در خصوص فیلم "ملکه" گفت: تماشای فیلم "ملکه" یادآوری از فیلم "دیده بان" حاتمی کیا به جهت پرداخت موضوعی بوده است و به طور معمول اغلب کسانی که فیلم جنگی می سازند یا موضوع را شنیده اند و یا مختصاتی از آن را در کتاب خوانده اند.
وی ادامه داد: اما فیلم "دیده بان" مختصات جدیدی از جنگ را تصویر کرد و در ادامه حاتمی کیا در فیلم "مهاجر" قالب های جدیدی از قصه جنگ و قهرمان پردازی را به وجود آورد.
معززی نیا تصریح کرد: عمدتاً فیلم های تبلیغاتی جنگی باور پذیر نبودند و ویژگی مجموعه آثار "باشه آهنگر" فضاسازی از جغرافیای جنگی داستان است تا از این طریق تصوری را در مخاطب ایجاد کند.
وی افزود: ظرفیت های دراماتیک و مهم تر آن اصل و بدل بودن موضوع، مهمترین ویژگی نگاه به سینمای جنگی است اما موضوع ضد جنگ جریانی که سینمای امریکا با تحریف کردن جنگ ویتنام وارد سینما کرد و در مقابل برخی دیگر از سینماگران با محوریت قرار دادن شخصیت های واقعی به جای ادوات و عملیات های جنگی نگاه جدیدی به جنگ را شکل دادند./ي2
