به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛ آبشار سنگان ، آبشاری است در نزدیکی روستای سنگان ، در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری شمال غرب تهران(Tehran ) این آبشار، در زمستان با یخ زدن ، شکلی بسیار زیبا به خود می‌ گیرد .
برای دسترسی به آبشار سنگان از سمت کرج و غرب تهران پس از میدان دهکده المپیک به سمت شرق در اتوبان همت حدود 3 کیلومتر طی مسیر می نمایید و از محل میدان دوم شهران که البته دیگر میدان حذف گردیده بسمت کن وارد می شویم . در ادامه از طریق خیابان کوهسار به سمت امامزاده داوود و پس از حدود 10 کیلومتر در سه راهی به سمت چپ جاده که تابلو جهت سنگان را نشان می دهد حرکت کرده و در مسیر روستای سنگان پایین و آنگاه به روستای سنگان بالا می رسیم . توجه داشته باشید در ایام تعطیل ترافیک ماشین ها زیاد شده و امتداد پارک خودرو به بیرون روستای در کنار جاده خاکی هم می رسد . از سمت شرق تهران انتهای بزرگراه آبشناسان ( ایرانپارس ) در منتهی الیه غرب به ابتدای خیابان کوهسار می رسید و بقیه مسیر و از جنوب هم از طریق خیابان ستاری به ایرانپارس و سپس خیابان کوهسار خواهید رسید .
ده سنگان روستا و منطقه‌ای کوهستانی و بسیار زیبا در شمال غربی تهران و کمی بالاتر از سولقان می باشد و دارای امامزاده و آبشاری زیبا است . تپه شغالی در پاییز سال 1370 شمسی به وسیله هیأت ایرانی مورد کاوش علمی قرار گرفت . براساس یادداشت های احمد تهرانی مقدم سرپرست هیئت کاوش این منطقه ، « تپه شغالی » در دامنه شمال غربی تپه های طبیعی شهر پیشوا واقع شده و تراسی با وسعت کم دارد . این نقطه با توجه به اهمیت سوق الجیشی و نزدیکی به رودخانه جاجرود ، در اواخر هزاره ششم پیش از میلاد محل استقرار اقوام پیش از تاریخ بود . عناصر معماری در تپه شغالی خشت خام و چینه بود و گاهی توأمان از هر دو استفاده می شد .
 
ابزار مفرغی به ندرت در این تپه مشاهده شده ، اما ابزار سنگی به میزان قابل توجهی وجود داشته است . بررسی و مطالعه نقوش ظروف سفالین نشان می دهد که نقوش رو به تکامل گذاشته و رفته رفته پیچیده تر شده است . طبیعت گرایی و تک موضوعی نقوش ، به مرور به نقش اندازی چند موضوعی نقش ها بدل شده است .
 
اشیای سفالی در لایه های عمیق تر ، دست ساز و دارای رنگ گوجه ای با نقوش هندسی سیاه رنگ بود . با توجه به یافته های مختلف در لایه های تمدنی تپه شغالی ، سبک و نوع تزیینات اشیای سفالی ، فرم و ساخت ظروف ، مواد تشکیل دهنده آنها و پوشش سفالینه ها نشان می دهد این مکان در اواخر هزاره ششم قبل از میلاد برای زیست انتخاب شده و تا هزاره سوم قبل از میلاد چند دوره استقراری دارد . سفال این تپه در عمیق ترین لایه با تمدن « چشمه علی ری » و در لایه های بعدی با سفال فرهنگ سیلک II و سیلک III و همچنین با حصار I دامغان قابل مقایسه است.
برج شیخ شبلی از آثار قرون 4 و 5 هجری قمری در دوران سلجوقی می باشد که در ارتفاعات مشرف به شهر دماوند واقع شده است . برج شبلی در فهرست آثار ملی در تاریخ 29 ام خرداد 1351به شماره ی 920 به ثبت رسیده است . این برج ابتدا بصورت هشت ضلعی ساده ساخته شده است و سپس در دوران بعدی آجر کاری به سبک سلجوقیان بر روی آن انجام شده است . ابوبکر دولف بن ججدر شبلی در برهه ای از زمان که دقیقا مشخص نمی باشد از طرف حاکم طبرستان به امارت دماوند منسوب شد . دوران صدارت او با بسط و گسترش ، عدالت و امنیت همراه بود و به همین دلیل پس از وفاتش در بغداد ، مردم دماوند به پاس خدماتش این بنای یادبود را برپا داشتند .
نمای این ساختمان یادآور شیوه رازی در معماری است .
این برج دارای ساختمانی مخروطی است که از آهک و آجر ساخته شده و قدمت آن نزدیک به ۲۵۰ سال است و در شرق شهر دماوند قرار دارد.
این بنای تاریخی ارزشمند که تقریباً 10 متر ارتفاع دارد یک برج آرامگاهی آجری هشت ضلعی با پشتیبان های مدور در گوشه های آن است . بدنه برج گره چینی و تزیینات آجری زیبایی دارد و گنبد آن که مخروطی شکل و هشت ترک است با زاویه تند به طرف راس متمایل می شود . نمای قسمت بالای سردر ، شامل دو طاقچه افقی با زیر طاق مقرنس کاری شده و یک فضای چهارگوش افقی در بالای آن است که به احتمال ، محل قرارگیری کتیبه بوده است . بالای این قسمت صفحه مربع شکلی قرار دارد که با آجرچینی مرکب از چهار ستاره پر شده است . اتاق آرامگاه مدور و سردابه های چهارگوش با طاق هلالی شکل ، جلوه خاصی به این اثر بخشیده است . این برج را می توان با بناهای عصر سامانی در بخارا مقایسه و قدمت آن را به پیش از قرن پنجم هجری نسبت داد .
داخل بقعه دایره شكل و پوشش گنبد آن مخروطی شكل است كه در واقع نوعی پوشش بدیع و شاهكاری از معماری این عصر محسوب می گردد .
اثر باستانی تخت رستم که یکی از آتشکده‌ های مهم منطقه شهریار استان تهران در دوران ساسانی بوده است ؛ در دهستان جوقین و در حدود 20 کیلومتری غرب شهریار ؛ در کنار روستای قجر تخت رستم واقع است . بنا بر تحقیق آنوبانینی در این آتشکده ، آتش در حجره ‌های وسط محوطه مدور سنگی روشن بوده است که در شب از حدود صدو پنجاه کیلومتری در معرض دید قرار داشته است . در قسمت پائین کوه یک سکو و یک بنای کوچک وجود دارد . این بنای کوچک که در 15 متری سکو قرار دارد و تقریبا سالم مانده است سقف کوتاهی دارد ؛ فاصله راس گنبد آن تا سطح زمین 238 سانتیمتر بوده و دارای دو مدخل با طاق هایی به سبک معماری های پیش از اسلام است . این کوه محل بازی فیلم مردان آنجلس بوده است .

پروژه احداث کمپینگ بنای "تخت رستم" ، آتشکده ای ساسانی واقع در شهریار طی چند ماه آینده به اتمام می رسد .
خبرگزاری میراث فرهنگی پروژه احداث کمپینگ بنای تخت رستم ، آتشکده ای ساسانی واقع در شهریار طی چند ماه آینده به اتمام می رسد .
اسناد و مدارک نشان می دهد در این آتشکده ، آتش در حجره های وسط محوطه مدور سنگی روشن بوده که در شب از حدود صدو پنجاه کیلومتری در معرض دید قرار داشته است .
در قسمت پائین کوه یک سکو و یک بنای کوچک وجود دارد . این بنای کوچک که در 15 متری سکو قرار دارد و تقریبا سالم مانده است سقف کوتاهی دارد ؛ فاصله راس گنبد آن تا سطح زمین 238 سانتیمتر بوده و دارای دو مدخل با طاق هایی به سبک معماری های پیش از اسلام است . این کوه محل بازی فیلم مردان آنجلس بوده است .
باستان شناسان این محل را مرکز برگزاری مراسم زرتشتیان می دانستند و تخت گاه بزرگ به عنوان مکانی مخصوص برای مردم به نام بوده و بر فراز قله این کوه روحانیون و بغ های مذهبی سکونت داشتند .
این اثر ارزشمند در دوره ساسانی ساخته شده و در سال 1316 در فهرست آثار ملی قرار گرفته است
تنگه واشی یا تنگه ساواشی مکانی با جاذبه ‌های گردشگری است که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان فیروزکوه قرار گرفته و با داشتن آب و هوای مناسب در تابستان‌ ها ، میزبان جمعیت کثیری از مسافران و گردشگران می ‌باشد . شاید یکی از جذاب ترین بخش‌ های سفر به تنگه واشی حرکت در رودخانه ای است که در بین یک دره سنگی قرار دارد . با توجه به نزدیکی تنگه واشی به شهر تهران ، امکان مسافرت یک روزه به این منطقه وجود دارد و بخصوص در تابستان هزاران نفر از ساکنین استان تهران و دیگر استان‌ های اطراف به این منطقه مسافرت می ‌کنند . در سال ‌های اخیر ، بسیاری از موسسه ‌های توریستی ، اقدام به برگزاری تور های گوناگونی در این منطقه نموده ‌اند که همین امر باعث افزایش شهرت و معروفیت این منطقه شده ‌است .
 
تنگه واشی به طول حدود ۳۰۰ متر و با دیواره ‌های صخره ‌ای بلند به ارتفاع حدد ۱۰۰ متر محل عبور رودخانه ‌ای است که از کوه‌ های ساواشی سر چشمه می ‌گیرد و از میان دشت می ‌گذرد . در فصل تابستان که آب به کمترین میزان خود می ‌رسد ، عمق آن به حدی است که در برخی نقاط تا زیر زانوی شما را خیس نماید . یکی از مهم ترین جذابیت‌ های این تنگه ، همین عبور کل مسیر از میان آب است .
 برای رفتن به تنگه واشی در کیلومتری ۲ جاده فیروزکوه – تهران ، پس از ورود به یک جاده فرعی و طی حدود ۹ کیلومتر روستای جلیزجند نمایان می ‌گردد . این روستا در حاشیه یک دشت سرسبز با مزارع گندم و سیب زمینی و باغات مختلف بنا شده‌ است . بعد از عبور از روستا و طی حدود ۴ کیلومتر در جاده‌ ای که میان دشت و در کنار جوی‌ های پر از آب زلال ، احداث شده ، محل پیاده روی تنگه ساوشی شروع می ‌شود .
 بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتی زیبا ، تنگه دوم قرار گرفته که حدود ۲ کیلومتر با تنگه اولی فاصله دارد . این تنگه هم مانند تنگه اول چشم نواز است و از دیواره‌ های سنگی آن در نقاط مختلف چشمه‌ های آب زلال و خنک به سمت پایین روان است . در انتهای این تنگه نیز هیاهوی ریزش آب آبشاری زیبا مسافران را به خود می ‌خواند تا در زیر آبشار و در هوای گرم تابستانه تنی به آب بزنند .
در تنگه واشی گیاه کمیاب باریچه که مصارف مهم صنعتی و دارویی دارد می ‌روید . چیدن باریچه به دلیل کمیابی آن جرم است و پیگرد قانونی دارد .
 "تنگه واشی" علاوه بر طبیعت زیبا ، دارای آثار باستانی نیز می‌ باشد . یکی از سه کتبیه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شده‌ است . دو کتبیه دیگر در چشمه علی شهر ری و تونل وانا در جاده هراز واقع شده ‌اند . هر سه این کتیبه‌ ها به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شده ‌است . فتحعلی شاه که دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود ، با دیدن نقش برجسته‌ های آن دیار ، سه نفر به نام های حجارباشی ، نقاش باشی و معمار باشی را مسئول ساخت این سه کتبیه در تهران کرد .
کتیبه واقع در تنگه ساوشی دارای ابعاد شش در هفت متر است که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شده‌ است . بزرگ ‌ترین نقش برجسته این کتیبه‌ ها ، نقش شکارگاه با تصویر اسب ، نیزه و شکارهایش است که در اطراف آن می ‌توان عباس میرزا ، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید . این کتیبه که حدودا ۱۸۵ ساله‌ است به گونه‌ ای در دل کوه حک شده که از بارش باران و تابش آفتاب در امان بوده ‌است اما صنعت گردشگری به آن آسیب وارد نموده ‌است./س