بهرام بیضایی یکی از تاثیرگذار ترین کارگردانان ایرانی پس از انقلاب است و با ساخت فیلمهایی چون "رگبار"، "غریبه و مهر"، "مسافران" توانست جایگاه ویژه ای را در سینمای ایران به خود اختصاص دهد.
این کارگردان سینمای ایران یکی از سخت گیرترین کارگردانان در حوزه کاری خود است و گاهی برداشتهای او به 15 بار در یک پلان هم می رسد به همین دلیل کمتر تهیه کننده ای حاضر به همکاری با وی به لحاظ هزینه بالای کاری او می شود.
همچنین بیضایی در سال 79 توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را برای فیلم "سگ کشی" به خود اختصاص دهد فیلم "سگ کشی" زندگی یک بانوی نویسنده ایرانی به نام گلرخ کمالی را به تصویر می‌کشد که همسرش توسط صحنه سازی های شریکش راهی زندان شده و این زن برای نجات شوهرش به دنبال رضایت شاکیان پرونده همسرش می شود و در پایان پی به نقشه و صحنه سازی شوهرش برای تصاحب سرمایه شرکت می برد در این فیلم مژده شمسایی همسر بهرام بیضایی به خوبی از عهده نقش برآمد و توانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند.
وی پس از ساخت فیلم سینمایی "سگ کشی" 8 سال از سینمای ایران فاصله گرفت و برخی دوری وی را مخالفت های وزارت ارشاد باو او یا فیلمنامه هایش برخی دیگر پرهزینه بودن فیلم هایش دانستند اما بیضایی با وجود تمامی شایعات تنها به سکوت اکتفا کرد و بی صدا فعالیت های آموزشی خود را پی گرفت.
وی با ساخت فیلم سینمایی "وقتی همه خوابیم" و نمایش آن در بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر تیرهای انتقادی را به سمت بیضایی پرتاب کرد اما هرگز نتوانست از درجه شهرت و کیفیت فیلمهای او بکاهد و توانست در این جشنواره نامزد تندیس زرین بهترین کارگردانی شود و همچنین سیمرغ بلورین بهترین تدوین را به اتفاق سپیده عبدالوهاب نصیب خود کند.
همچنین بیضایی علاوه بر موفقیت هایش در سینما در زمینه نمایش نامه نویسی هم به قدری توانمند بود که توانست دریچه بزرگی را به سمت تئاتر ایران بگشاید و شاگردان صاحب نام را وارد عرصه هنر کند.
بیضایی جایگاهی غیر قابل انکار در فرهنگ و هنر ایران است./ي2
گزارش از منا شمسايي.