به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران  ، رتيل‌ها به گزش‌هاي دردناک مشهور هستند ولي واقعيت اين است که وجود آرواره‌هاي قوي و انتقال بيماري‌هاي ميکروبي از قبيل قانقاريا و کزاز از طريق عمل گزش به انسان بوده که به اشتباه عوارض ناشي از آن را مردمان قديم به سم يا زهر در رتيل نسبت مي‌دادند.
عليرضا نادري کارشناس محيط زيست با بيان اينکه رتيل‌ها موجوداتي با جثه نه چندان بزرگ و آرواره‌هاي قوي دارند که قادرشان مي‌کند، طعمه‌هاي هم اندازه خودشان را به راحتي کشته و بخورند،‌ گفت: رتيل‌ها متعلق به رده عنکبوتيان بوده که در جهان در حدود 1000 گونه از آنها شناسايي شده است.
وي افزود: آنها نيز مانند ساير عنکبوتيان داراي 4 جفت پا هستند که آنها را قادر ميکند با سرعت بسيار زياد بدوند.
قلاب‌هايي که در انتهاي پاهاي رتيل قرار دارد به آنها کمک مي‌کند که از سطوح عمومي به راحتي بالا رفته و خود را به سقف برسانند و در صورت افتادن از سقف به اشتباه تصور مي شود رتيل حتماً بايد از سقف بيافتد تا بگزد که باور عمومي 100 درصد اشتباهي است.
وي ادامه داد: غذاي رتيل‌ها را حشرات کوچک از قبيل موريانه‌ها، سوسک‌ها، سوسري‌ها و بندپاياني مانند انواع عقرب‌ها، هزارپايان، صدپايان، عنکبوت‌ها و انواع بزرگتر خزندگان کوچکي مثل مارمولک‌ها و مارهاي کوچک تشکيل مي‌دهد.
نادري با اشاره به اينکه رتيل‌ها در اغلب نقاط کره زمين به جز مناطق قطبي، ارتفاعات بالا و قاره استراليا يافت مي شوند، تصريح کرد: در کشور ما رتيل‌ها بيشتر در مناطق گرم و خشک و بياباني يافت مي شوند در نقاط مختلف کشور آنها را به اسامي مختلف مي‌شناسند که از آن جمله شترزنک به معناي گزنده شتر است که باور دارند شترها را در خواب گاز مي‌گيرند که البته چنين اتفاقي نادر بوده و يک باور رايج اشتباه است.
رتيل‌ها به سمت نور يا آتش جذب مي شوند؟
گفته مي‌شود که رتيل‌ها به سمت نور لامپ يا آتش جذب مي‌شوند که در واقع اين نور نيست که آنها را جذب مي‌کند بلکه حشراتي هستند که به طرف نور جذب شده‌اند و رتيل‌ها را که شکارچي آنها هستند به طرف خود مي‌کشند.
براساس اين گزارش، برخلاف باورهاي غلط و رايج در مورد اين موجودات، رتيل‌ها مانند ساير جانداران در طبيعت بسيار مفيد بوده و وجود آنها براي اکوسيستم‌ بسيار ضروري است زيرا با شکار و تغذيه از بسياري از بي مهرگان کوچک به کنترل جمعيت آنها کمک بسيار بزرگي مي‌کند./