به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، ورزش هر چقدر که در تعریف عمومی رفتاری زیبا و مثبت ارزیابی میشود، اما در کنارش بهطور قطع به دلیل بعضی عوامل خواسته یا ناخواسته زشتیهایی را در خود گنجانده که قشنگیهای آن را در برخی اوقات زیر چتر پلشتیها پنهان میکند. در این مطلب تا آنجا که میتوانیم به مرور بر برخی زشت و
زیبای سال 91 در مقوله ورزش می پردازیم و در مورد چندتایی از آنها، به
قلمفرسایی می پردازیم.
- المپیک 2012 لندن
ایران در تابستان سال 91 با حضور در المپیک 2012 لندن یکی از تجربههای
بزرگ خود را در عرصه ورزش کسب کرد. کاروان ورزشی ایران با 53 ورزشکار و در
14 رشته در این رقابتها حضور یافت که ماحصل آن به دست آوردن 12 مدال
رنگارنگ برای ورزش کشورمان بود.
ورزشکاران بعد از المپیک 1956 ملبورن که
بهترین نتیجهگیری را از حیث مدالآوری تجربه کرد، در این دوره از رقابتها
با کسب 4 طلا، 5 نقره و 3 برنز توانستند یک تجربه موفق دیگر را به دست
بیاورند و در رتبه هفدهم جدول توزیع مدالها در بین حدود 200 کشور
شرکتکننده قرار بگیرند.
- افتخار آفرینی پارالمپیکی هابعد از المپیک نوبت به افتخار آفرینی پارالمپیکی ها رسید. این کاروان که همیشه جور کم مدالی ایران در المپیک را می کشید این بار و با موفقیت کاروان المپیک کار را کامل کرد و با کسب بیشترین مدال در طول تاریخ بهترین نتیجه ها را رقم زد.
همه مدال آوران ایران در پارالمپیك لندن ورزشكاران دلاور ایرانی با ثبت نتیجهای قابل تحسین در بازیهای پارالمپیك لندن، در پایان این بازیها در رتبه یازدهم قرار گرفتند.
این در حالی است كه ایران در دوره قبلی پارالمپیك در پكن در جایگاه بیست و دوم قرار گرفته بود كه این نشاندهنده صعود 11 پلهای ورزشكاران ایرانی در این جدول است. كاروان اعزامی ایران در بازیهای پارالمپیك 2012 لندن در پایان با كسب 10 مدال طلا، 7 نقره و 7 برنز و قرار گرفتن در رتبه یازدهم به كار خود پایان داد تا پیشرفتی چشمگیر نسبت به آخرین حضور خود در بازیهای پارالمپیك یعنی رقابتهای 2008 پكن داشته باشد.
- محمد بنا
بدون شک در کنار شایستگی کاروان المپیک ایران که توانست 12 مدال را از آن
خود کند و در رتبه هفدهم قرار بگیرد، بیشتر این موفقیتهای ورزش کشورمان در
عرصه المپیک مرهون پشتکار محمد بنا و شاگردانش است.
بنا و فرنگیکاران
ایرانی توانستند با هنرنمایی حمید سوریان (55 کیلوگرم)، امید نوروزی (60
کیلوگرم) و قاسم رضایی (96 کیلوگرم) به گردنآویز طلا نائل شوند و اسباب
بالانشینی ایران را در جدول توزیع مدالها رقم بزنند. هرچند که حالا بنای
کشتی فرنگی کشورمان دیگر در کنار این تیم نیست.
- سوریان نابغه کشتی جهانحمید سوریان بی دلیل نابغه کشتی جهان لقب نگرفته است. حمید که در المپیک چین ناباورانه دستش از رسیدن به مدال کوتاه مانده بود با فشار روانی بالا به میدان آمد. اما او که توانایی های منحصر به فردی دارد هیچ راهی برای اتفاقات احتمالی باز نگذاشت و با کسب مدال طلای خود روحیه ای صد چندان به کاروان ورزشی کشورمان داد.
- بهداد، قوی تری مرد جهانبهدادسلیمی با مصدومیت شدید کتف
کاری کرد کارستان. اگرچه کسب مدال طلا برای بهداد امری عادی و شدنی بود اما
آنهایی که از مصدومیت شدید او با خبر بودند نگرانی فراوانی داشتند. خاطره
کنار ماندن رضا زاده این ترس را تشدید می کرد. دلاور قائم شهری کشورمان تحت
این شرایط خیلی زود خیال همه را راحت کرد و یکی از ارزشمند ترین مدال های
المپیک را به مردم کشورمان هدیه داد.
- همدردی با زلزلهزدگان
کشور زلزلهخیز ایران بار دیگر در سال 91، شاهد قهر طبیعت نسبت به خود بود و
اینبار هموطنان عزیزمان در آذربایجان شرقی را با خشم بالفطره خود آشنا
کرد. اما خیلی زود این حادثه تلخ در کنار غم و اندوه خانوادههای داغدیده
زلزلهزدگان از سوی اهالی ورزش و بهخصوص فوتبالیستها رنگ و بوی زیبایی را
با رایحهپراکنی عطر مهر و محبت در بین خرابههای به جا مانده از این بلای
طبیعی به خود گرفت.
- میزبانی خوشیمن
گویا موفقیت تیمهای نوجوانان ما با حضور علی دوستیمهر گره خورده و
اینبار هم در سال 91 با حضور این مربی فهیم در این رده سنی توانستیم به
موفقیت بزرگ دیگری دست یابیم. فوتبال کشورمان که این روزها با مدیریت
کفاشیان توفیق زیادی نداشته در این برهه با یک برنامهریزی خوب علاوه بر
اینکه توانست برای نخستینبار میزبانی رقابتهای قهرمانی نوجوانان آسیا را
در کشورمان به دست بیاورد، در کنار این امتیاز شاهد به دست آوردن جوایز
حضور نوجوانان کشورمان در رقابتهای جام جهانی این رده سنی در سال آینده در
کشور امارات هم شدند.
- قهرمانی آسمانخراشها در کاپ آسیا
اول مهرماه 91 یک روز خوب برای بلندقامتان ورزش کشورمان بود و این تیم
توانست خاطرهای جاودانی را در قاره کهن و در کشور آفتاب تابان برای
هموطنان ایرانی خودش رقم بزند. تیم ملی بسکتبال کشورمان در چهارمین دوره
رقابتهای کاپ آسیا توانست با هدایت « بشیروویچ» با پشت سر گذاشتن ژاپن
برای نخستینبار عنوان قهرمانی این جام را به دست بیاورد و آن را بالای سر
ببرد.
هرچند این دومین پیروزی ایران مقابل ژاپن در این رقابتها بود و قبل
از این هم در مراحل قبلی این رقابتها میزبان مسابقات را با شکست مواجه
ساخته بود، اما این افتخار اول خیلی میلیمتری و با اختلاف در یک پرتاب 2
امتیازی نصیب آسمانخراشان ایرانی شد.
- فدراسیون دوباره پیروز کفاشیان!از اتفاقات جالب، زیبا اما غیرباور سال 91 را شاید بتوان به انتخاب دوباره
فدراسیون کفاشیان به عنوان فدراسیون برتر آسیا در سال 2012 اختصاص داد.
اتفاقی که خیلیها آن را زدوبندهای دوطرفه بین کفاشیان و سرپرست چینی AFC
قلمداد کردند که با این کارش و نگذاشتن خالی ماندن سبد ایران از کسب عنوان،
یک رأی برای خودش در انتخابات سال آینده کنفدراسیون فوتبال آسیا رزرو کرد.
- لیگ جهانی والیبال
سال 91 هرچند در تقابل ورزش ایران با ژاپن برای ما خوشیمن بود، اما برای
اهالی سرزمین آفتاب تابان چیزی دربر نداشت.
بعد از قهرمانی بسکتبال کشورمان برای نخستینبار در رقابتهای کاپ آسیا که
مقابل چشم بادامیها به دست آمد، والیبالیستهای کشورمان هم با هدایت خولیو
ولاسکو با گذشتن از سد این تیم در تهران حضورشان را برای نخستینبار در
لیگ جهانی این رشته قطعی کردند.
- بازگشت با طعم چلو کباب با قهرمانی تیم ایران در مسابقات تهران و صعود تیم ملی والیبال کشورمان به
مسابقات لیگ جهانی، خولیو ولاسکو به مرخصی رفت و بابت استراحت به کشورش
آرژانتین بازنگشت.
مرخصیای که از همان ابتدای امر شائبه بازنگشتن او را سر زبانها انداخت.
با این حال این مربی بزرگ در عرصه والیبال با تمام فشارها و پیشنهادهای
بزرگی که به او شده بود به ایران بازگشت و با امضای قرارداد دوبارهاش این
فرصت را پیدا کرد تا باز هم طعم چلوکباب کوبیده ایرانی را که به کرات از
علاقه وافرش به آن خبر داده بود، بچشد.
- نخستین گل گوچیبدون شک در روزگاری که فوتبال کشورمان از نبود ستاره و بازیکن بزرگ رنج
میبرد، رویکرد و نگاه ویژه کارلوس کیروش به بازیکنان چند رگه همچون
دژآگه، امید نظری و رضا قوچاننژاد کاری ارزشمند از سوی این مربی پرتغالی
تلقی میشود.
در این بین رضا قوچاننژاد سرانجام در بازی با لبنان در
چارچوب رقابتهای مقدماتی المپیک 2015 لندن بختش باز شد و توانست نخستین گل
ملیاش را برای تیم ملی ایران به ثمر برساند و اسم خود را به عنوان یکی از
گلزنان عرصه ملی در دفتر خاطرات این تیم به ثبت برساند.
- ارائه پیشنهاد جام ملتهای آسیا
یک اتفاق جالب، زیبا اما سؤالبرانگیز این است که فدراسیون کفاشیان
میخواهد برای میزبانی رقابتهای جام ملتهای 2019 کاندیدا شود، آن هم در
شرایطی که در این بین مشکلاتی وجود دارد که این حق را خودبهخود از ایران
سلب میکند.
مواردی همچون نرفتن زنان به استادیوم و مطابق نبودن مراکز اقامتی با
معیارهای کنفدراسیون فوتبال آسیا از جمله موارد سختافزاری است که این
اتفاق زیبا را برای فوتبال کشورمان کمرنگ و کمرنگتر میکند.
حال نگاهی به ناپسندهای ورزشمان در سال گذشته میتواند چراغی فراروی آینده
باشد. -کمتماشاگر شدن استادیومها پایین آمدن سطح کیفی فوتبال در ایران و نبود ظهور ستاره در بازیهای بدون
شور از سوی تیمهای بزرگ پایتخت، نخستین نشانهاش استقبال کم هواداران از
بازیهای لیگ دوازدهم بود.
رقابتهایی که در آنها بازیکنان اسم و رسمداری
به واسطه پولهای هنگفتی و میلیاردی که دریافت کردهاند، کمترین تأثیر و
هیجان را در مقابل چشم تماشاگران علاقهمند خلق کردند. نمونه عینی کاهش این
افت در جایی است که تیم پایتختنشین و صدرنشین لیگ امسال یعنی استقلال،
بازیهای خودش را در کمترین میزان هوادار در خانه برگزار میکند.
آن اندک
هوادار باقیمانده هم که هنوز بازیها را از نزدیک تماشا میکنند و زحمت
آمدن به ورزشگاه را با قیمت بالای بلیتها به جان میخرند، جایی است که
آنها امیدشان به هنرنمایی بازیکنانی همچون علی کریمی، مهدی مهدویکیا و
فرهاد مجیدی است که در آستانه دهه چهارم زندگیشان از ستارگان فوتبال ما به
حساب میآیند.
این اتفاق نازیبا و زشت در صورتی که فکری به حال آن نشود،
در آینده میتواند به فوتبال ما و یکی از دلایل حفظ سهمیه لیگ قهرمانان
آسیا لطمه جبرانناپذیری وارد کند.
-حذف کشتی از المپیک 2020؟!
از خبرهای شوکآور و در عین حال زشت در ورزش در سال 91، جایی بود که کمیته
بینالمللی المپیک تصمیم به حذف رشته پرطرفدار و زیبای کشتی از المپیک 2020
گرفت.
این خبر بلافاصله با موجی از انتقادها از سوی کشورهای عضو فیلا و
کشتی دوستان دنیا مواجه شد که در فضای مجازی و سایتهای اجتماعی بلافاصله
این تصمیم را تقبیح کرده و مورد نکوهش قرار دادند.
نمونه داخلی این مخالفت
فراگیر رقابتهای جامجهانی در ایران بود که در چند روز برگزاری این
مسابقات هر روز شاهد خیل عظیمی از تماشاگران در استادیوم 12هزار نفری آزادی
بود. حضور چشمگیر و پرشوری که از همان ساعات ابتدایی با حضور در ورزشگاه
فقط یک چیز را مورد هدف قرار داده بود و اعلام میکرد.
این خواسته چیزی جز
نشان دادن گوشهای از یک مخالفت فراگیر نسبت به این تصمیم خام و غیرمنطقی
نبود. با این حال امید است این همه پیغام از اقصینقاط دنیا بابت متوقف
کردن پروسه حذف کشتی از المپیک 2020، جواب دهد و این حادثه نازیبا در دنیای
ورزش رخ ندهد.
- نخستین باخت فوتبالی مقابل لبنان بهطور قطع از اتفاقی که صعود تیم ملی فوتبال کشورمان را با اما و اگرهای
زیادی برای صعود به جامجهانی 2014 برزیل روبهرو کرد، باختی بود که این
تیم در بیروت مقابل لبنان به دست آورد. این باخت که نخستین شکست تیم ملی
کشورمان برابر فوتبال لبنان در طول تاریخ رویاروییهای این دو تیم بود و
نوار موفقیتهای ایران را پاره کرد، لطمه دیگری برای ما به ارمغان آورد.
زیرا اگر ما در این بازی آسان در بیروت 3 امتیاز حساس این بازی را از دست
نداده بودیم با برد مقابل کرهجنوبی هماکنون 10 امتیازی بودیم و باخت
مقابل ازبکستان تأثیر زیادی برای به اما و اگر کشیده شدن راه صعودمان به
وجود نمیآورد.
حالا ما 3 بازی حساس مقابل لبنان، قطر و کره داریم که در 2
بازی خارج از خانهمان مقابل قطریها و کرهایها در دوحه و سئول باید در
مقابل تیمهایی قرار بگیریم که امید به صعود هم اندازه ما در اختیار دارند.
3 امتیازهایی که گرفتنشان نه اینکه دور از دسترس بلکه به شدت سخت خواهد
بود.
-اجنبیپرستی قلم به دستان؟!
معمولا رسانهها و خبرنگاران همیشه مظلومترین اقشار به حساب میآیند که
حتی شیطنتشان برای انتقال اطلاعات به عموم با موضعگیریهای تندی مواجه
میشود که شکل جوسازی و دشمنی را به خود میگیرد.
در سال 91 از این اتفاقات
شاید کم به وقوع نپیوست اما یکی از آنها دل این جماعت زحمتکش را به شدت به
درد آورد. آن تکنگار از این کملطفی جایی بود که امیر قلعهنویی جماعت
قلم بهدست ورزشی را مشتی «اجنبی» خطاب کرد که آب به آسیاب دشمن میریزند.
این حرف سرمربی استقلال چنان موجی از انتقادها را برای پاسخگویی به این
تشبیه زشت در فضای رسانهای به وجود آورد که خیلی زود باعث شد قلعهنویی با
چرخشی 180 درجهای آن را به برخی نسبت دهد.
تغییر موضعی که باز هم این آتش
برافروخته شده از سوی موفقترین مربی لیگ برتر فوتبال را خاموش نکرد و او
در هدف تندترین انتقادات ممکن بابت این اظهارنظر جنجالیاش قرار گرفت.
رویهای که هنوز هم ادامه دارد و هرازگاهی تیری به سمت و سوی این مربی بابت
آن صفت زشت به کاربردهاش برای اهالی قلم روانه او میشود.