به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، قدیمی ترین شواهد پیدایش دوچرخه در تاریخ تمدن بشری به دوران مصر باستان مربوط می شود. در آن دوران از مرکبی با دوچرخ که به کمک پای انسان به سمت جلو حرکت می کرد، استفاده می کردند.در سال 1791 یک فرانسوی به نام کنت دوسیوراک نوعی دوچرخه موسوم به ”اسب چوبی" ساخت که به وسیله تماس پای سوارکار با زمین به جلو رانده می شد.در سال 1877 یک آلمانی به نام ”بارون فون درایس" دوچرخه ای موسوم به درسین ساخت که فرم تکامل یافته ”اسب چوبی" بود. این مرکب نیز به وسیله تماس پا با زمین به حرکت در می آمد.
یک آهنگر اسکاتلندی به نام پاتریک ملک میلان در سال 1839 توانست نوعی دوچرخه رکابی بدون نیاز به تماس پا با زمین اختراع کند. دوچرخه ملک میلان پیشرفت آشکاری نسبت به مدل های سلف خود پیدا کرده بود. نیروی محرکه این دوچرخه به وسیله دو رکاب با حرکت خطی تأمین می شد. رکاب ها نیز به وسیله اهرمهای بلندی به چرخ عقب متصل می شدند و نیروی محرکه ایجاد می کردند.
در پاریس ”اسب چوبی" همچنان به تکامل خود ادامه داد و با بزرگتر شدن چرخ جلو و نصب رکاب روی آن نوعی دوچرخه پدید آمد که تا یک ربع قرن بعد از آن یکه تاز میدان بود.در سال 1866 پی یر لالمان نوعی دوچرخه رکابی عرضه کرد که در آمریکا با استقبال زیادی مواجه شد.
در سال 1868 یک شرکت انگلیسی تولیدکننده چرخ خیاطی، نمونه ای از دوچرخه های فرانسوی را وارد کرد و به تولید انبوه آن پرداخت.

ویژگیها:

استفاده از چرخ های فلزی انعطاف پذیر به جای چرخ های چوبی و در نتیجه افزایش سرعت دوچرخه.
پیدایش چرخ دنده که این امکان را به وجود آورد که چرخ ها بتوانند سریعتر از رکاب ها گردش کنند و نیاز به بلند بودن دوچرخه از بین رفت.
با عرضه چرخ های فلزی سبک و اختراع زنجیر روند پیشرفت در صنعت دوچرخه سازی همچنان ادامه یافت تا اینکه در سال 1885 نخستین دوچرخه قابل اطمینان امروزی توسط استارلی ابداع شد.در این مدل چرخ جلو و عقب به یک اندازه بود و دوچرخه سوار کمی جلوتر از چرخ عقب و در ارتفاع پایین تری می نشست.
بعد از دهه پنجاه میلادی آن در بسیاری از کشورهای دنیا کاربرد دوچرخه کاهش قابل توجهی یافت. بدون شک علت اصلی این کاهش چشمگیر، گسترش کاربرد اتومبیل بود.در اوایل دهه هفتاد میلادی با افزایش هزینه های حمل و نقل (بحران انرژی) و ملاحظات مربوط به سلامتی عمومی (بحران محیط زیست)، دوچرخه تجدید حیات تازه ای پیدا کرد.
امروزه بطور روزافزون به سفر دوچرخه سواری افزوده می شود.

تاریخچه دوچرخه سواری در ایران

دوچرخه حدود یک دهه پیش از جنگ جهانی دوم باید وارد ایران شده باشد، که به تدریج پس از جنگ بر میزان واردات آن افزوده شد. این روند همچنان ادامه یافت تا در سال 1336 یا 1338، برای نخستین بار یک کارخانه دوچرخه سازی در نزدیکی کرج برپا شد و با وارد کردن قطعات یک مدل دوچرخه ژاپنی به مونتاژ آن پرداخت.
در سال 1349 شرکت ایران دوچرخ با همکاری شرکت ”یاماهای" ژاپن برای ایجاد و اداره کارخانه هایی به منظور تولید دوچرخه، موتورگازی و موتورسیکلت دنده ای در ایران تاسیس شد و از سال 1351، ساخت محصولات خود را با مونتاژ دوچرخه ها و موتورسیکلت های ”یاماها" آغاز نمود.
در سال 1354، ایران دوچرخ تولید دوچرخه را متوقف ساخت و از سال 1356 مجدداً تولیدات خود را از سرگرفت و تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به محدودیت واردات و مشکلات ارزی، دوباره اندیشه تولید دوچرخه در داخل کشور پاگرفت. لذا در حال حاضر کارخانه های مختلف و متعدد به میزان قابل توجهی دوچرخه داخل کشور تولید میکنند./س