جعفر باي در گفتگو با
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران وقايع تنش زا، جدايي پدر و مادر، تولد فرزند جديد، مشاهده فيلم و صحنه هاي خشن و تحقير در حضور ديگران را از دلايل پرخاشگري در كودك و نوجوان دانست و افزود: بروز پرخاشگري بيش از چند ماه و استمرار آن در كودكان گاه بدليل بيماريهايي مانند بيش فعالي و سرع است.
وي با اشاره به اينكه محيط خانواده نخستين مركز يادگيري كودك است و بي ثباتي و مشاجره در نظام خانواده، زياده روي در كنترل كودكان و نوجوانان، محدود و به تعويق انداختن اميال و خواهشهاي آنان را از عوامل موثر در بروز پرخاشگري دانست و افزود: روابط خانوادگي در رشد هيجاني و عاطفي نوجوان موثر و تنبيه بدني او را به فردي پرخاشگر تبديل مي‌كند.
باي تاكيد كرد: ياد دادن اعتماد به نفس در كاهش پرخاشگري كودكان موثر است و دخالت هاي بي مورد والدين در حريم خصوصي فرزندان پرخاشگري را در آنان افزايش مي‌دهد.
وي ادامه داد: پرخاشگري مي‌تواند به عنوان ابزاري در جهت ضرب و جرح و وارد ساختن در دو رنج و نيز دست يابي به اهداف گوناگون مانند پاداش مادي از سوي كودك و نوجوان مورد استفاده قرار گيرد.
باي با اشاره به بيش تر بودن پرخاشگري در پسرها نسبت به دختران افزود: انتظار رفتار پرخاشگرانه و تشويق تلويحي آنان به اين امر در غالب فرهنگ ما ديده مي‌شود.
وي خشونت در كودكان و نوجوانان را اعتراض به وضع موجود دانست و اظهار داشت: رويارويي انسان در تعارض با محطيو مواجه شدن با تنش و چالها، سبب تلاش در جهت حذف موانع مي‌شود و عدم تحقق آنمنجر به بروز ناكافي و در نتيجه خشونت خواهد شد.
باي سرزنش و نكوهش والدين در كودكي را در بروز پرخاشگري و فراتر از ان شكستن هنجارها و بزهكاري موثر دانست و افزود: دعواها و بدرفتاري هاي والدين و همانند سازي فرزندان با آنان زمينه ساز خشونت در كودكان و تداوم آن در بزرگسالي مي‌شود.
وي بروز رفتارهاي پرخاشگرانه و پشيماني بلافاصله را از دلايل اضطراب در كودكان دانست و اظهار داشت: در برخي مواقع پرخاشگري ابزاري در جهت كاهش اضطراب و نشانه‌اي از افسردگي است كه در اين حالت بررسي شرايط زندگي كودك و اطلاع از نگراني درواني او ضروري است.
باي با اشاره به نقش ناكافي و اضطراب در بروز پرخاشگري اولين گام در درمان پرخاشگري را شناسائي نوع پرخاشگري و رفع علل ان دانست و افزود: بهبود پرخاشگري در كودكاني كه الگوپذيري عامل اين رفتار است از طريق كاهش پرخاشگري الگو و آموزش تمرينات ديگر به او خواهد بود.
وي هوش هيجاني و يا مديريت در كنترل هيجانات در كودكان را از عوامل موثر در كاهش پرخاشگري دانست و افزود: برخورداري از هوش هيجاني كمتر سبب عدم مهارت در مديريت عواطف و احساسات و در نتيجه بر هم خوردن تعادل رواني و آمادگي در جهت خشونت مي‌شود.
باي ادامه داد: پيشگيري از ذاتي شدن پرخاشگري عصبيت‌هاي بعدي و احساس ناامني در كودكان را كاهش و مقابله جويي و مخالفت با كودكان؛ لج بازي را در آنان افزايش مي‌دهد.
اين روانشناس در پايان خاطرنشان كرد: ياد دادن اعتماد به نفس به حداقل رساندن الگوهاي مخرب و منفي، شنايايي و نظارت بيشتر بر محركهاي محيطي مانند فيلم‌ها، بازيهاي رايانه اي و صحنه هاي خشن در كاهش پرخاشگري موثر است./جم
