آیه ۱۱سوره حج
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ
و از ميان مردم كسى است كه خدا را فقط بر يك حال [و بدون عمل] می پرستد پس اگر خيرى به او برسد بدان اطمينان يابد و چون بلايى بدو رسد روى برتابد در دنيا و آخرت زيان ديده است اين است همان زيان آشكار
بسیاری از مردم خودخواه و فرصت طلب هستند که لحظه به لحظه در فکر منافع و مصالح خویشند و از حرص و آز هر لحظه نگرانند که مبادا فرصتی فوت شود و مبادا از منفعتی غافل شوند و یا به موقع بر سرِ غارتی نرسند.
آنها گاه به مومنان می پیوندند و خدارا عبادت می کنند اما هر لحظه چشمشان به این سو و آن سو است که مبادا غلبه با کافران شود و آن سوی بچربد.
اروپاییان گفته اند سیاستمدار حیوان عجیب الخلقه ای است که بر روی دیوار می نشیند و گوشهای بسیار دراز خود را یکی بر زمین این طرف دیوار و یکی بر زمین طرف دیگر قرار می دهد و تمام گوش به زنگ است تا دریابد که بُرد با کدام طرف است و به همان سو بجهد.
البته این کار سیاست مداران دنیا پرست و فرصت طلب است اما سیاست حقیقی در تقسیم بندی ارسطو مهم ترین علوم عملی است و یک سیاست مدار شریف برجسته می تواند و باید که بیشترین خیر و خوبی را به جامعه برساند.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید 
