خدايا من به درگاه تو حاجتى دارم كه توانم به آن نمى رسد و در برابر آن بيچاره شده ام و نفس من چنين وانمود مى كند كه حاجتم را پيش كسى ببرم كه او خود حاجت هايش را نزد تو مى آورد و در خواسته هايش از تو بى نياز نيست. و آنچه نفس وانمود مى كند لغزشى است از لغزش هاى خطاكاران و گناهى است از معصيت هاى گناهكاران.
سپس به خاطر آنكه مرا آگاه كردى از غفلت و فراموشى خويش ، آگاه شدم و به واسطه توفيق تو از لغزشم بر خاستم و با راهنمايى تو از گناهم بر گشتم و چنين گفتم :
پاك و منزه است پروردگار من، چگونه نيازمندى از نيازمندى در خواست مى كند و كجا فقير و تنگدستى به فقيرى بسان خود رو مى آورد؟
پس اى پروردگار من، من از روى رغبت آهنگ تو نموده ام و با اعتماد به تو اميد بر تو بسته ام و دانسته ام كه حتما بيشترين چيزى را كه از تو بخواهم در برابر دارائى و توان تو ، اندك است و بزرگترين چيزى را كه از تو طلب كنم در برابر گستره فيض و رحمت تو كوچك است و البته ، جود و بخشش تو از درخواست كسى كم نمى آورد و دست تو در بخشش ها از هر دستى برتر است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید