موسوی  در گفتگو با خبرنگار اجتماعي  باشگاه خبرنگاران گفت: عدم تسلط کودکان تا سن سه یا چهار سالگی بر کنترل ادرار خود سبب مواجه شدن خانواده ها با درد سری بنا شب ادرای می شود.
 وی افزود:وقتی کودک در سنین بالاتر از 5 سالگی به طور مکرر دوبار در هفته و در مدت سه ماه متوالی بدون داشتن بیماری جسمی مانند دیابت،  صرع، عفونت های  سیستم ادراری و... رختخواب خود را خیس می کند دچار مشکل شب ادراری  یا ناتوانی در کنترل ادرار است.
 موسوی افزود:علاوه بر عوامل جسمی چون تاخیر در رشد اندام ها،اختلالات خواب، عامل وراثت، عفونت های  سیستم ادراری و دیابت عوامل روانشناختی  چون عکس العمل و پاسخ نسبت به تعارضات هیجانی، اضطراب ها و نابسامانی ها نیز در این امر موثرند.
 وی بحران های عاطفی در  خانه و خانواده چون تغییر مترل،  مدرسه، جدایی و مرگ و الدین، تولد نوزاد جدید، بد رفتاری  و خشونت های  خانوادگی را در این امر موثر دانست و افزود: در اغلب موارد خانوادگی را در این امر موثر دانست و افزود:در اغلب موارد کودکان به این گونه تغییرات عاطفی – هیجانی خود آگاه نیستند و ارتباط میان شدت احساسات و شب ادراری  را نمی دانند.
 موسوی با اشاره به اینکه مسائل روحی عاطفی از مهم ترین علل شب ادراری هستند اظهار داشت:  این امر بخصوص در تردد کودکانی که قبلا کنترل ادرار داشته اما اکنون دچار شب ادراری  شده اند اهمیت می یابند.
 وی با اشاره به اینکه شب ادراری  حاصل استرس  است  ادامه داد: این امر بر چگونگی شخصیت و اعتماد  به نفس کودک و قدرت بر خورد با دیگران تاثیر گذار است و فشار روحی حاصل از این اختلال ضمن اثر منفی  در تحصیل وی را به اتزوا می کشاند.
 موسوی با اشاره به نقش غیر ادراری  کودک در این امر اظهار داشت:  تنبیه و شرمنده کردن کودک جز تضعیف اعتماد به نفس ،تحمیل استرس،خود کم بینی و پر خاشگری وضع را بهتر نخواهد کرد.
وی با اشاره به اینکه شب ادراری بیماری نیست بلکه وضعیتی  است که نیاز به درمان موثر و مداوم دارد استفاده از تشکچه های زنگ دار،  به حداقل رساندن مصرف مایعات و میوه های آبدار در طول شب و  تشویق کودک در صورت عدم خیس کردن را از راههای موثر در کاهش این امر دانست و افزود:  اساس درمان های روان شناختی کمک به کودک و خانواده در یافتن عامل و علت اصلی شب اداری است.
موسوی در پایان خاطر نشان کرد:از آنجائیکه شب ادراری  ممکن است علت بسیاری از بیماری های مهم و جدی د رکودک باشد واز طرفی اهمیت ضرورت  تشخیص پزشک در اثبات وجود یا عدم وجود این بیماری  در فرد درمان های توصیه شده کودک را خود را درجهت بهبود دیگران تجویز نفرمائید./ل