
در شرایطی که دشمنان قسمخورده خارجی با تهدیدها و تحریمهای گسترده اقتصادی از یکسو و فتنهگران و جریانات انحرافی داخلی از سوی دیگر با قلم، سخن و عمل خود سعی در متشنج نمودن اوضاع کشور دارند، در حقیقت چنگ زدن به ریسمان ولایت و تاسی از بیانات گهربار رهبر فرزانه انقلاب میتواند تنها عامل پشت سر گذاشتن این پیچ عظیم تاریخی در مسیر پیشرفت کشور باشد.
از سوی دیگر بیانات داهیانه معظمله در خصوص استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای و یادآور شدن نقش و تاثیرگذاری رژیم صهیونیستی در کشورهای غربی مذاکره کننده با ایران و همچنین یادآوری دروغپردازی رسانهای دشمنان علیه ملت بزرگوار ایران، چراغ راهی شد برای کسانی که در این شرایط ویژه کشور با کوتهبینی به پیشنهاد گفتوگو با طرف مقابل دل خوش کرده بودند.
در همین راستا رهبر فرزانه انقلاب علاوه بر اینکه گفتوگوی مستقیم بر مبنای رفتار منطقی طرف مقابل را نفی نکردند، همواره بر این نکته اساسی تاکید نمودهاند که مسئولین ارشد نظام به هیچ عنوان نباید ذرهای از عزت و آبرو و غرور ملی مردم بزرگوار ایران اسلامی در مواجهه با کشورهای غربی را به عنوان بهای مذاکرات پرداخت نمایند.
قاطعیت و شدت عمل در مقابل دشمنان، فتنهگران و جریانات انحرافی و در مقابل رأفت و محبت و تواضع در قبال ملت بزرگوار ایران شاید یکی از ویژگیهای بارزی است که آنرا باید در معظمله یافت.
ایشان حتی در بحرانهای ایجاد شده توسط عوامل فتنه نیز با رافت اسلامی برخورد کردند و در مسائل پیش آمده در بین سران قوا، با نصیحت مشوقانه گلایههای خود را مطرح فرمودند.
و حالا پس از گذشت چند روز از بیانات داهیانه ایشان، به راستی وظیفه ما در مقابل این همه بزرگواری، بزرگمنشی، تواضع ، محبت و دوراندیشی چیست؟ به راستی به چه میزان توانستهایم وظیفه خود را در قبال ولی امر خود به انجام برسانیم و تا چه میزان توانستهایم با قلم، سخن و عمل خود معظمله را شادمان و از خود راضی نماییم.
یادمان باشد ایشان در فرمایشات داهیانهشان به این نکته اشاره داشتند که « فعلا کسانی که اشتباه کردهاند را نصیحت میکنم» و این یعنی اینکه ایشان با بزرگواری منحصر به فردشان فرصت جبران خطای ما را فراهم نموده و زمینه جبران آن را برای ما باز نمودهاند. باشد که از این بزرگمنشی درس بگیریم و اشتباهاتمان را جبران نماییم.
امید که همه ما وظیفه خود را در قبال ولایت امر و ملتمان به نحو مطلوب انجام داده و در فردای قیامت شرمسار محضر خدا و خلق خدا نباشیم./ج1