يادداشت/
"وصيت‌نامه" صحيح راهي براي كاهش اختلافات ورثه
تنظیم وصیتنامه صحیح علاوه بر آنكه آخرین اراده موصی(وصیت كننده) پس از مرگ را به اجرا در می‌آورد، موجب كاهش اختلافات وراث پس از فوت مورث شده و مانع مراجعه آنان به مراجع قضایی می‌شود.
به گزارش خبرنگار حقوقي قضائي باشگاه خبرنگاران تنظیم وصیتنامه صحیح علاوه بر آنكه آخرین اراده موصی(وصیت‌كننده) پس از مرگ را به اجرا در می‌آورد، موجب كاهش اختلافات وراث پس از فوت مورث شده و مانع مراجعه آنان به مراجع قضایی می‌شود.
تنظیم وصیتنامه به علایق دینی و حقوقی فرد بستگی دارد، در صورتی كه فرد مایل باشد برای امور شرعی، شخصی و مالی خود پس از فوت تعیین تكلیف كند، وصیتنامه تنظیم می‌نماید و نوشتن وصیتنامه در بین مسلمانان امری متداول به شمار می‌رود.
وصیت از ریشه'وصی' و به معنای عهد، فرمان دادن و سفارش كردن است و در اصطلاح حقوق وصیت عملی حقوقی است كه به موجب آن، شخص به طور مستقیم یا در نتیجه تسلیط (گماشتن) دیگران در اموال یا حقوق خود برای بعد از فوت تصرف می‌كند.
هر فردی چنانچه بخواهد از اجرایی شدن وصیتنامه خود پس از مرگ مطمئن شود می‌بایست شرایط و تشریفات قانونی تنظیم وصیتنامه را رعایت نماید. اطلاع نداشتن از تشریفات قانونی و یا رعایت نكردن آن در تنظیم وصیتنامه، موجب تنش و اختلاف در خانواده وراث شده و بر حجم پرونده های دادگستری نیز می‌افزاید.
وصیتنامه طبق قانون امور حسبى سه نوع مى‌باشد: 1- وصیتنامه خودنوشت 2- وصیتنامه رسمى 3-وصیتنامه سرى
وصیتنامه خودنوشت ، وصیتى است که وصیت‌کننده به خط خود مى‌نویسد و بدین اعتبار وصیتنامه مزبور را خودنوشت نامیده‌اند.
به موجب ماده 287 قانون امور حسبى وصیتنامه خودنوشت در صورتى معتبر است که تمام آن به خط وصیت کننده نوشته شده و داراى تاریخ روز، ماه و سال به خط وصیت‌کننده بوده و به امضاى او رسیده باشد.
فرقى نمى‌کند که خط وصیتنامه فارسى باشد یا لاتین ، به هر زبانى که باشد، امضاى وصیت‌کننده در وصیتنامه ممکن است قبل از تاریخ یا بعد از تاریخ درج شود.
در وصیتنامه رسمى ترتیب تنظیم و اعتبار آن به نحوى است که بیشتر براى اسناد تنظیم شده در دفاتر اسناد رسمى مقرر شده است و از نظر رسمیت و اعتبار از 2 نوع دیگر بالاتر و بهتر مى‌باشد و اگر کسى وصیت خود را به طور رسمى تنظیم نماید دیگر هیچ خدشه‌اى به آن وارد نیست و هیچ کدام از ورثه بعد از فوت وصیت کننده نمى‌تواند ایرادى به آن وارد نماید.
وصیتنامه سرى ممکن است به خط وصیت‌کننده و یا به خط دیگرى نوشته شده باشد ولى در هر صورت باید به امضاى وصیت‌کننده برسد و به ترتیبى که براى امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گردیده در اداره ثبت حوزه اقامتگاه وصیت‌کننده یا محل دیگرى که در آئین‌نامه وزارت دادگسترى تعیین مى‌شود، امانت گذاشته می‌شود ؛ طبق قانون امور حسبى کسى که سواد نداشته باشد نمى‌تواند به طور سرى وصیت نماید.
وصیت كننده باید هنگام تنظیم وصیت به نكات زیر توجه كند:
- آنچه وصیت می‌شود ارزش مالی و منفعت عقلایی داشته باشد و غیرمشروع نباشد بنابراین وصیت در موضوعاتی مانند مواد مخدر و مشروبات الكلی باطل است.
- مال مورد وصیت قابلیت معامله و نقل و انتقال داشته باشد، براین اساس اموال عمومی و موقوفه نمی‌توانند مورد وصیت قرار گیرند.
- آنچه وصیت می‌شود در مالكیت وصیت كننده باشد بنابراین وصیت بر مال غیر باطل است.
يادداشت: سيد علي شاه صاحبي، وکيل پايه يک دادگستري
انتهاي پيام/
تنظیم وصیتنامه به علایق دینی و حقوقی فرد بستگی دارد، در صورتی كه فرد مایل باشد برای امور شرعی، شخصی و مالی خود پس از فوت تعیین تكلیف كند، وصیتنامه تنظیم می‌نماید و نوشتن وصیتنامه در بین مسلمانان امری متداول به شمار می‌رود.
وصیت از ریشه'وصی' و به معنای عهد، فرمان دادن و سفارش كردن است و در اصطلاح حقوق وصیت عملی حقوقی است كه به موجب آن، شخص به طور مستقیم یا در نتیجه تسلیط (گماشتن) دیگران در اموال یا حقوق خود برای بعد از فوت تصرف می‌كند.
هر فردی چنانچه بخواهد از اجرایی شدن وصیتنامه خود پس از مرگ مطمئن شود می‌بایست شرایط و تشریفات قانونی تنظیم وصیتنامه را رعایت نماید. اطلاع نداشتن از تشریفات قانونی و یا رعایت نكردن آن در تنظیم وصیتنامه، موجب تنش و اختلاف در خانواده وراث شده و بر حجم پرونده های دادگستری نیز می‌افزاید.
وصیتنامه طبق قانون امور حسبى سه نوع مى‌باشد: 1- وصیتنامه خودنوشت 2- وصیتنامه رسمى 3-وصیتنامه سرى
وصیتنامه خودنوشت ، وصیتى است که وصیت‌کننده به خط خود مى‌نویسد و بدین اعتبار وصیتنامه مزبور را خودنوشت نامیده‌اند.
به موجب ماده 287 قانون امور حسبى وصیتنامه خودنوشت در صورتى معتبر است که تمام آن به خط وصیت کننده نوشته شده و داراى تاریخ روز، ماه و سال به خط وصیت‌کننده بوده و به امضاى او رسیده باشد.
فرقى نمى‌کند که خط وصیتنامه فارسى باشد یا لاتین ، به هر زبانى که باشد، امضاى وصیت‌کننده در وصیتنامه ممکن است قبل از تاریخ یا بعد از تاریخ درج شود.
در وصیتنامه رسمى ترتیب تنظیم و اعتبار آن به نحوى است که بیشتر براى اسناد تنظیم شده در دفاتر اسناد رسمى مقرر شده است و از نظر رسمیت و اعتبار از 2 نوع دیگر بالاتر و بهتر مى‌باشد و اگر کسى وصیت خود را به طور رسمى تنظیم نماید دیگر هیچ خدشه‌اى به آن وارد نیست و هیچ کدام از ورثه بعد از فوت وصیت کننده نمى‌تواند ایرادى به آن وارد نماید.
وصیتنامه سرى ممکن است به خط وصیت‌کننده و یا به خط دیگرى نوشته شده باشد ولى در هر صورت باید به امضاى وصیت‌کننده برسد و به ترتیبى که براى امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گردیده در اداره ثبت حوزه اقامتگاه وصیت‌کننده یا محل دیگرى که در آئین‌نامه وزارت دادگسترى تعیین مى‌شود، امانت گذاشته می‌شود ؛ طبق قانون امور حسبى کسى که سواد نداشته باشد نمى‌تواند به طور سرى وصیت نماید.
وصیت كننده باید هنگام تنظیم وصیت به نكات زیر توجه كند:
- آنچه وصیت می‌شود ارزش مالی و منفعت عقلایی داشته باشد و غیرمشروع نباشد بنابراین وصیت در موضوعاتی مانند مواد مخدر و مشروبات الكلی باطل است.
- مال مورد وصیت قابلیت معامله و نقل و انتقال داشته باشد، براین اساس اموال عمومی و موقوفه نمی‌توانند مورد وصیت قرار گیرند.
- آنچه وصیت می‌شود در مالكیت وصیت كننده باشد بنابراین وصیت بر مال غیر باطل است.
يادداشت: سيد علي شاه صاحبي، وکيل پايه يک دادگستري
انتهاي پيام/
در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
ماجرای شبحی که دست از «مهیار عیار» بر نمیدارد!
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛
آرزوهای بر باد رفته در مسیر جاده شوتیهای لرستان
