همتون حق میگید همتونننن
همه زخم خورده ایم?
ببینید من تمااممم همکلاسی هام گوشی دارن
حتی یکی شون امروز گفت اس ۲۳
میگم بهشون (به بابا مامانم) میگن خب داشته باشن
آخه چرا؟
آخه چرا همکلاسیم باید داشته باشه اما من نه
چرا یه بچه ۳ ساله داشته باشه من نداشته باشم؟??

سلام من پسر15 ساله دارم دو سال در ابرو دستکاری میکن هر چقدر من و پدرش باهاش صحبت میکنیم فایده ندارد چیکار کنم

با سلام دو سال پیش برای دخترم گوشی خریدم ویک ماه نشده بود که متوجه شدم بایه پسر رابطه تلفنی داره و عکس های برهنه برای هم فرستادن گوشی رو ازش گرفتم یه مدت وقول داد که درست استفاده کنه دوباره بهش دادم ولی بازم به کارهاش ادامه داد دوباره ازش گرفتم ویه مدت کوتاهی گوشی نداشت تا اینکه دوباره دلم سوخت و بهش دادم والان دوباره متوجه شدم که با یه نفر دیگه ارتباط گرفته و حتی حضوری دیدن همدیگر و والان گوشی رو ازش گرفتم و گفتم هیچ وقت بهت نمیدم چون بلد نیستی از گوشی استفاده کنی و حرف گوش نمیدی آیا کار من درسته واینکه دخترم از روزی که گوشی رو ازش گرفتم همش ناراحته و گریه می‌کنه من باید چیکار کنم تک فرزند هم هست و پدرش از هیچی خبر نداره

سلام
من ۱۳ سالمه کلاس هفتم هستم همه ی نمره هام ۲۰ هست فقط ریاضی رو گرفتم ۱۸.۵ بابام همش میگه کی بیست گرفته. چند باری گوشیمو ازم گرفتن ، مامانم برای تولدم ایرپاد گرفته بود اما گفت بخاطر رفتار هام بهم نمیده . هنوز هم بهم نداده ، با دوستم می گذاشت برم بیرون تا موقعی که گفت برو دم در مغازه منم گفتم حوصلم نمیشه چون باید آماده میشدم میرفتم میخریدم میومدم خونه میرفتم مدرسه پیاده . از اون موقع مامانم کلی بهم حرف زد فحشم داد و حتی گفت دیگه مامان صداش نکنم
خیلی حالم بده . تو عید تولدش هست میخوام زود باهاش آشتی کنم و برای تولدش سورپرایز کنمش .
چطوری باهاش صحبت کنم آخه تا میام صحبت کنم فوری داد میزنه فحش بهم میده . راهکار بدید لطفا و سریع

سلام دختر 18ساله دارم که خیلی توقعش بالاست اصلا پدرومادرووضع مالی درک نمیکنه همیشه باهامون دعواداره چکارکنم

من اجازه بیرون رفتن ندارم چه بابام بد دلههه

من

دخترم ۱۲ سالشه بچه طلاقه بدون من مادر بزرگ شده حالا بهم پیام داده گفته کسی رو دوست دارم چکار کنم

سلام ۱۴ سالمه. من مشکلی که دارم اینکه پدر و مادرم اصلا به علاقه هام اهمیت نمیدن!!! من پارسال یه مدرسه رو دوست داشتم، ولی به جای اینکه منو اونجا ثبت نام کنن یه مدرسه ای بردن، که ازم پرسیدن میخوای اونجا رو من گفتم نه. ولی اونجا منو ثبت نام کردن. علاقه به یادگیری زبان های زنده دیگه رو هم دارن ولی اونا میگن فقط انگلیسی.ضمنا در رابطه با مدرسه قول دادن امسال منو اونجا که دوست دارم ببرن ولی قشنگ زدن زیرش.
توروخدا مشاوره بدین. بغض گلوم رو گرفته. اخه مگه میشه پدر و مادری علاقه بچه هاشون براشون مهم نباشه؟ همسنای من الان طبق علاقه خودشون پدر و مادرشون جایی میبرن یا... ولی من هنوز نمیتونم علاقه هام رو بروز بدم. باید هرچی اونا دوست دارن اتفاق بی افته.
خداااااایا. چرا

سلام دوستان امیدوارم که اینو بخونیدد و نظرتونو بگین ککه واقعا حق با کیه حداقل شاید این طوری یک اروم شدم
الان دارم با چشمانی گریان این متن رو مینویسم صرف اینکه خالی بشم. به خدا بریدم.به ته خط رسیدم. محدودیت در این حد.ینی چی اخه.مگه من چه گناهی کردم.پدرومادرم به کوچکترین چیز ها گیر میدن مثلا میگن ناخن هاتو کوتاه کن و ازشون دلیل میپرسی میگن ناخنای بلند مث ناخنای سگه.یا مثلا میگن پیامبر گفته ناخناتونو بگیرید چون زیرش چرک و کثیفی جمع میشه منم موقعی ک میخوام باهاشون دو کلام حرف حساب بزنم مثل ادم باهاشون صحبت کنم گریم میگیره و نمیتونم حرف بزنم و میرم اتاق و بابامم مسخرم میکنه به خاطر اینکه گریه میکنم ادامو در میاره .اینا اغراق نیستا عین واقعیته.هیچکدوم درکم نمیکنن . حتی انقد محدودیت دارم که رو تبلتم آهنگ زدم ولی بهشون نگفتم و اصن روحشونم خبر نداره ک من آهنگ گوش میدم. وقتی دوستامو میبینم که میگن با مامانم اهنگ گذاشت رقصیدم یا این چیزاواقعا برا خودم متاسف میشم خجالت میکشم و جلو اونا چیزی نمیگم و تنها چیزی ک الان میتونم بگم اینه که واقعا بریییییدم.یا مثلا رمز وای فایمون رو میدونم .3ساله ک میدونم ولی اونا فک میکنن که من اصن اینترنت ندارم و تو تاق همش درس میخونم در ضمن اینم بگم که من دبیرستانی هستم.ولی من واقعا دوس دارم که از همه چی خبر داشته باشن و بدونن که منم اینترنت دارم . در واقع مخفی کاری رو دوس ندارم و میخام باهاشون صادق باشم ولی متاسفانه با رفتارهاشون به انسانیت من به صادق بودن من به بی ریا بودن من صدمه میزنن خودشونم (پدرومادرم ) قشر فرهنگی جامعه هستن و تحصلکرده هستن ولی متاسفانه............ . اونا خودشون باعث میشن که من یه ادم پنهون کار بشم .منی که این روزا این چیزای کوچیکو ازشون پنهون میکنم دیگه چه برسه به اینده چیزای بزرگترو حتما پنهون خواهمکرد .اگه اونا بذارن من دارم زندگیمو میکنم.زندگی که الان 60 درصد جامعه این طوری زندگی میکنن و هم سنای خودم. واقعا ناراحتم از اینکه منو درک نمیکنن.حتی در مورد مو های منم نظر میدن که برو موهاتو کوتاه کن از ته بزن و اینا درحایکه من حتی مو های بلندمم از پشت تو مانتو میندازم که دیده نشه به خاطر عقایدم.ولی انا چی؟...... .دیگه چی بگم و اینکه اصلا نمیدونن من با اون اینترنت که دارم فیلم دانلود میکنم و نگا میکنم. با ینکه اونا نظارتی ندارن ولی من خودم خدا شاهده تا حالا فیلم های ایرانی فقط نگا کردم فقط ایرانی. ولی در حالیکه دوس داشتم اونا هم از این ماجر خبر داشته باشن و بشینم تو جمع خانواده باهاشون اون فیلمارو ببینم تو کانون گرم خانواده.اونا به همه چی گیر میدن.اگه به جای گیر دادن به ناخن یا مدل مانتویا بلندی و کوتاهی مو یا خیلی چیزای دیگه به استعداد های من دقت میکردن وقت میذاشتن انگیزه میدادن تشویق میکردن صد در صد الان وضعم از الان بهتر بود . تا یادم نرفته بگم یا مثلا بابام میگه این چ مدل مانتوییه خریدی ( در حالیکه مانتو نه کوتاهه نه از اون پاره پوره ها) فقط شاید عبایی باشه یا جلو باز و اینا که من خودمم از زیر جلو باز زیره بلند میپوشم و لی با این حال میگه علاوه بر اینکه زیره رو باید بپوشی باید یه دکمه هم ببندی که باد نخوره این ور اون ور بره . یا مثلا وقتی مامان بابام تو فامیلای دورمون کسی ابرو هاشو برمیداره با اینکه بالای 18 سال داره ولی پشتش کلی حرف میزنن و میگن دختر مجردو چه به این حرفا . ولی من دوس دارم بعد 18 سالگی ابرو هامو بردارم ولی با این جود ماحاله. با این طرز فکری که اینا دارن غ ممکنه. شکل ابرو هامم ی جوریه که شبیه پسرا میکنتم.شما فرض کنین عین ابرو های بابام. یعنی عین اونه دیگه. یکی دو نفرم بهم گفتن شبیه پسرا هستی. یا اینو بگم یکی از فامیلامون میخواد بینیشو عمل کنه 40 سالشهمتاهله و 2 تا هم بچه داره چن روز پیش حرفش پیش کشیده شد و فهمید که میخواد بینیشو عمل کنه.کلی پشتش حرف زد. که نمیدونم خدداده و قرار نیس همه عین هم باشن و از این حرفا. با این وجود منم نمیذاره بینیمو عمل کنم.
اگر خوندین خیلی ممنونم که خوندین و به حرفای من گوش کردین .

من پسر سیزده ساله دارم امسال می‌ره هشتم ووقتی دوسالش بود من و پدرش جدا شدیم تا کلاس چهارم با من زندگی میکرد هیچ براش کم نزاشتم بهترین مدرسه و چیزها براش فراهم کردم امشب تو گوشیش تو روبیکا رو صفحه اومد خیلی فحش زشت تو اون گروه میدادن بهم ریختم و دعواش کردم گفتم ب پدرت میگم نمیدونم چکار کنم در ضمن گوشیش رمز داره و اصلا نمیزاره برم تو گوشیش

من یه دخترم هرکاری می کنم یا هرچی به شوخی می گم یا هر حرفی می زنم تو خونواده بخندیم به همه می گه
بعد یه چیزی خودش می گه میگه به هیچی نگیا صحبتم رو گوش می کنه به بقیه می گه انگار چیزی به اسم حریم شخصی تا حالا به گوشم نخورده

سلام
من دختر ۱۳ ساله هستم معدلم ۱۹.۵۰ شده این چند روز با مامان بابام زیاد دعوا های کوچیک می کنیم دوروزه که از از امتحاناتم می گذره مامانم گفته آزادم ولی فعلا که زندانیم هر کاری می کنم گیر میده چند روزی هست که می خوام برم یه جا زار بزنم نه به خاطر مامانم حس میکنم تنهام مامانم میذاره با دوستام بیرون برم ولی حس تنهایی دارم یه داداش کوچیک دوساله دارم حس می کنم مامان و بابام خیلی دوسش دارم فکر می کنم برای من دیگه حوصله ندارن

همه مشکلات که جسمی نیستن روح ما بچه ها خیلی بیشتر از جسممون آسیب دیده ک همش تقصیر دنیای تاریکی ک بزرگترها برامون ساختن

باسلام من زندگی خیلی سختی داشتم هرروز باشوهرم دعواحتی طلاق هم گرفتیم ولی بخاطر بچه ها برگشتم بچه ها روباسختی بزرگ کردم حالاپسرم۲۴سالشه اصلا بتمن راه نمیاد سر چیزهای کوچیک تازگیا پی بردم به مواد روآورده وقتی به روش اومده با وقاحت جوابم داد خوب میکنم حالا موندم چیکار کنم

من یک پسر دارم که کلا صبح تاشب داخل موبایلش بازی میکنه 17ساله است واصلا به حرف پدرشاعتنایی نمی‌کند چه راه حلی درپیش بگیرم

میدونین چیه وقتی کامنتا رو میخونم دیگ فک نکنم لازم باشه چیزی از مشکلاتم بگم

با سلام. من یه پسری دارم که داره ۲۰ سالشو پر میکنه. از حدودا حوالی ساعت ۷ شب تا ۱۲ شب با دوستاش بیرونه.دوستاشم که اصلا نمیشناسیم. بسیار عصبی و گوشه گیره. تو جیبش چیزای عجیبی مثل لوله خودکار پیدا میکنیم. لای لباساش عرق و شیشه پیدا میکنیم. از اواخر اسفند اینجور شده تا الان. چند وقته که خیلی بد دهن شده. دست بزن داره. حدودا یه ساعت پیش تو جیبش سیگار پیدا کردیم. چیزی تا حالا بهش نگفتم. الان من باید چجوری با پسرم رفتار کنم؟

سلام. من یه پسر ۱۴ ساله ام. یه خواهری دارم ۱۲ ساله.اصلا احساس میکنم اون برای خانواده ام عزیز تره. احساس که چه عرض کنم قطعا درسته. اون داخل یه بازی آنلاین با یه پسر ۱۶ ساله آشنا شده و مدام باهاش در حال چت کردنه. من به خانوادم گزارش دادم ولی باور نمیکنن. بهم میگن خواهرت اصلا اهل این کارا نیست بهش تحمت نزن. بعد میگن اگه کسی اهل این کارا باشه تویی. ولی من بخدا اصلا با دختری در رابطه نیستم. یه کانون زبان میرم مختلط. ولی انقدر خوب و با حیام که با یه دختری هم در رابطه نبودم و نیستم. اصلا خانوادم گوشی خواهرمو حتی یبار چک نکردن. ولی همیشه ی خدا گوشی منو چک میکنن. با اینکه من چیزی تو گوشیم ندارم. به خواهرم اجازه نصب تیک تاک رو دادن ولی وقتی من میگم میخوام تیک تاک داشته باشم میگن بعد کنکور. بابا یعنی چی؟ خواهرم اصلا درس نمیخونه. تو کارنامش دوتا خوب داره. ولی من تموم درسام ۲۰.غیر ریاضی و علوم تجربی که ۱۹.حتی تو کانون زبانم هم زبان آموز ممتازی هستم. فرانسه میخونم و ممتازم.اما خواهرم همون اولین بار که رفت فرانسه انقدر افتضاح بود فرانسش که اخراج شد. ولی خانوادم اصلا به این موضوع نگاه نمیکنن.اصلا بهش میگن فدا سرت اخراج شدی.فعلا کوچیکی.طبیعیه.من که هم درسام و هم فرانسم خوبه تا حالا بهم یه تبریک نگفتن.ولی اونا مگه به این موضوع نگاه میکنن؟ خواهرم از صبح تا شب سرش تو گوشیه و بیشتر اوقات صرف چت کردنه ولی من اگه بخوام گوشیم رو باز کنم میگن میخوای چیکار کنی؟ بعد میگن خوبه از کلاس فرانسه محرومت کنیم؟ من گفتم چرا من که فرانسم خوبه. اونا میگن فرانست خوب باشه میدونیم خوبه.مشکل ما اینکه با همکلاسیای دخترت شاید چت کنی. من گفتم اصلا من همکلاسیای دخترم رو سیو ندارم. اصلا دختر چه عرض کنم. کلا همکلاسیای دختر و پسر کانون رو سیو ندارم. اونا باور نمیکنن. حتی امروز باهاشون در رابطه با خواهرم حرف زدم گفتم خواهر از صبح پا گوشیه بهش چیزی نمیگین و اونا گفتن خواهرت یه ششم دبستانیه. یه ششم دبستانی مثلا چیکار میکنه. به تویه هفتمی بیشتر باید شک کرد. گفتم بخدا من چیزی ندارم شما هم که دیدین. دوباره بهشون گفتم خواهرم با یه پسر دوسته. اونا گفتن تحمت نزن پسر خوب. من گفتم تحمت نمیزنم راست میگم. اصلا خودم دیدم. جلو چشمم داشت با پسره چت میکرد. اونا باور نکردن. ای واویلا. ضمنا خواهرم از ۹ سالگی گوشی داره. ولی برای من از ۱۲ سالگی خریدن.ضمنا اونم چون کلاسا آنلاین شد.اگه نمیشد بعد کنکور میخریدن. اخه چقدر تبعیض چقدر فرق؟ میشه مشاوره بدین؟ بخدا من گمراهم مشاوره بده یه نفر؟ ممنون. منتشر کنید توروخدا. من یه نوجوان گمراهم. به نوجوان کمک کنید

سلام من مادر دوتا بچه هستم یه دختر ۱۲ ساله یه پسر کوچک مشکل من با دخترمه فامیل همش بهم طعنه میزنن میگن دخترت مریض و افسرده شده نمیدانم چی کار کنم راهنمایی کنید همش بهش شک دارم

سلام پسر 12 ساله دارم رابط خوبی با باباش نداره باباش فقط ازش درس میخواد پسرم علاقه زیادی به درس خوندن نداره فقط مشکلشون همینه وماهی یکبار تو خونه جنگ جهانی میفته سر همین موضوع دوم اینکه بهش میگم برو کمک بابات سر زمین کار کن میگه باید پول بهم بده به عنوان دستمزد آیا شما قبول دارین باید گول بگیره یانه خواهش، میکنم راهنمایی کنین لطفا در هر دومورد

سلام منم یه مادربدبخت پسرم با پدرش خیلی مشکل داره بیشتر وقطها باهم قهر هستن اصلا اخلاقشون بهم نمیخوره همدیگرو درک نمیکنن راکار میخواستم لطفا

ببخشید منظور من درباره موهایش بوده اشتباها تایپ شده ...این افکار مربوط به تیپ و ظاهر حقیقأ مرا مجبور کرده بیشتر با او نزدیک شوم و صمیمیتر باشم...نظر شما برایم مهم است.

با سلام
پسر من دوازده سال دارد و از من خواسته موهایش را کمی رنگ قهوه ای کند ولی نمیدانم چطور تصمیم بگیرم او با توجه به وضعیت کرونا نیز در خانه و مودب و اجتماعی نیز هست و بیشتر دوستانش مجازی اند ...به نظر شم من به او اجازه بدهمذیا خیر؟

با سلام
پسر من دوازده سال دارد و از من خواسته موهایش را کمی رنگ قهوه ای کند ولی نمیدانم چطور تصمیم بگیرم او با توجه به وضعیت کرونا نیز در خانه و مودب و اجتماعی نیز هست و بیشتر دوستانش مجازی اند ...به نظر شم من به او اجازه بدهمذیا خیر؟

سلام من یه دختر 14سالم که یه خواهر بزرگ تر خودم دارم خیلی گیر میده بهم من عاشق بی تی اس م و با کره ایی عاشق اونام یعنی آرمیم یه برنامه هست خیلی حجم بسته رو میبره میرم فیلم و عکی بی تی اس ر. نگاه میکنم و بهم حس خوبی میده حس میکنم پیششونم در کل خوبه اما خواهرم میگه تو بسته رو تموم میکنی اخع ما یه وای فای داریم که هر ماه92گیگ میریزیم بعد این زود تموم میشه بخاطر اون برنامه بعد منو تهدید میکنن که به کاری نکن کع گوشیم رو ازم بگیرم منم بهم زربه میخوره خیلی حس بدیه الان موندم خودم رو بکشم یا از خونه فرار کنم اگه بکنم جایی رو ندارم که برم پول هم که دست بابامه نمیدونم کجا برم از اینا راحت شم من جیمین رو دوس دارم خیلی حاضرم جونمم بهش بدمم خیلی حالم بده همش تقصیر خواهرمهعع

سلام امیرم ۱۴ سالمه پدر و مادر و برادرمو خیلی دوست دارم تاحالا درسم خوب بوده ورزش هم میکردم و خوانواده راضی بودن ولی الان من موتور دوست دارم و هرکاری میکنم برام نمیگیرن دوسال که گوشی فقط روزی دوساعت تو دستمه و سختگیری میکنن تنها چیزی که می‌خوام موتوره که اونها اهمیت نمیدن

سلام من ۱۴ سالمه
سر هر موضوعی با مامانم اختلاف داریم
مثل حجاب
من دوس دارم چادر بپوشم ولی مامانم میگه نه
نمیفهمم چرا هر چی میگم چزا میگه حالا تا بزر

من پسرم۱۵ سالم معدلم ۲۰ شده به درسم و خانوادم اهمیت میدم ولی ازطرفی مشکل بزرگم اینه که چون معدلم ۲۰ نباید رشته که دوس دارم برم و باید تجربی بخونم یا حق بیرون رفتن بیرون رو ندارم چون حس میکنن که بچم ولی توی خرید و چیزهای شخصی کاری نمیکنن و دخالت نمیکنن

من یه دختر ۱۱ ساله هستم وقتی داداشم که الان ۲ سالشه مثلا پاش میخوره به در مگن تو کردی تو کردی و لی من نکردم و همش بهم تحمت میزنم
و متوجه خواسته هامم نمیشن لطفا یکی بگه من چیکارذکنم

من از فامیلای شما خوشم نمیاد
چرا نمی فهمید
فامیلاتونو به بچه ها تحمیل نکنید

یه دختر ۱۵ سالم اما واسه خانوادم انگار ی بچه ایم که هیچی نمی دونه به طوری که هر چی میشه میگن این هنوز خنگ چیزی رو نمی دونه همش میخندم هر چی میگم چشم بین دو تا برادرموندم براذر بزرگترم که ۲۷ سالشه هر بار بی کار بشه یا هر وقت بخواد گوشی م چک میکنه نمی دونم انتظار داره چی پیدا کنه برادر کوچیکترم ۱۳ سالشه اون ت خونه هر جور ک بخواد رفتار میکنه و به کسی اهمیت نمیده من هر بار با تبعیض مواجه میشم چون دخترم بیرون رفتن ندارم چون دخترم نباید برم پیش هر کسی برم اتاقم یعنی وقتی بخوام ی کم با خودم تنها باشن هزار تا تهمت بهم میدن هر بار اجازه ای بگیرم مامانم میگه نه
با هر بتر نه شنیدن بیشتر میشکنم
مامانم حتی نمیذاره ماتیک بزنم چون میگه پشتت حرف میزنن
فقط می خندم و هیچی نمیگم اما به نظرتون چه کار کنم تا از این سخت گیری ها خلاص بشم؟

سلام به همه
14 سالمه
همش سر موضوع چرت و پرت باهام دعوا میکنن
معدلم از 20 پایین تر نیومده و همه جا چه بیرون چه مغازه و ... مودب هستم و احترام میذارم به همه
ولی اینا اصن ب یه ورشون هم نیست !
کل مدرسم از من راضین
گوشی هم ندارم و حتی کوچیکتر از من هم گوشی دارن ! / برا من مهم نیست /
دوس ندارم با هیچکی وقت بگذرونم . فقط تنهایی
یه خواهر کوچیکتر دارم ک هر اتفاقی براش میوفته تقصیر منه و شروع میکنن به ....
نمیذارن با دوستام بریم پارک و ....
دوست دخترم ندارم
تنها تفریحم مکعب روبیکه ، چون توش حرفه ایم
همش میخوان برام تصمیم بگیرن
حتی نمیتونم از پولی ک برای خودمه و خودم با تلاش بدست اوردم خرجی کنم و حتما باید اونا تایید کنن/:
هم سن و سالامو میبینم کلا غصه میخورم
همش بیرون منو بخاطر این چیزا مسخره میکنن
نمیتونم مثل بقیه باشم
واقعا اینا چه انتظاری از ما دارن ؟
مثلا یه پدر و مادر جز اخلاق عالی و درسخون بودن بچش چه انتظاری باید داشته باشه ؟
افسردگی هم دارم و خودم هم میدونم ، ولی بهشون نگفتم ، چون بگم شروع میکنن به ...
نمیگم بدن ، حرفم اینه فکر میکنن منِ نوجوون ، مثل بچه 2 سالم که صبح تا شب باید مراقبش باشن
همه دوستام میرن بیرون باهم بازی میکنن ، ولی من نه
کلا مثل یه عروسک خیمه شب بازیم که با چوب کنترلش میکنن :/
قلبم پر حرفه ولی دیگه بیشتر نمیشه ... / البته تیکه های ریز قلبم ! چون شکستن و نمیتونم بهم وصلشون کنم ! /

سلام.یه دختر ۱۵ ساله هستم.من خیلی تو تابستون سال ۱۴۰۰ اذیت شدم.چرا؟چون پدرو مادرم عشقمو(دوست پسرمو)ازم گرفتن.خیلی دلم براش تنگ شده.الانم گوشیم سیم کارت نداره،سیم کارتشو درآوردن.خیلی دلم تنگه.نیگم الان کجاس و چیکار میکنه.الان با کی دوسته.اصلا حالش خوبه.اون تمام دنیام بود.۶ ماه میشه ازش خبری ندارم.شمارشو خفظ بودم ولی خطشو عوض کرده.تو شبکه اجتماعی باهم باهاش دوست شدم.خیلی ها میگن دوستی مجازی خوب نیست ولی خیلی عالی بود.دلم براش خیلییی تنگ شده.الانم کلی محدودیت های دیگه برام گذاشتن. چیکار کنم.مگه میشه عشقمو یادم بره.شاگر زرنگ کلاس هستم و معدلم از ۲۰ پایین نیومده ولی خود به خود دوست داشتم تجربه کنم. الانم بدون سیم کارته دارم داغون میشم.لطفا یکی راهنماییم کنه

من خیلیییییییی اندازه ی کل کره ی زمین معده درد دارم لطفااااا و خواهشا یه راهی بهم بدید دارم میمیرم دیگه شب تا صبح خواب ندارم همش با یه چیزی خودمو سرگرم میکنم تا صبح سریال یا تا صبح درس خوندن به پاتون میفتم یه راهی بدید از شر این درد گور به گور شده خلاص شم به مامانم میگم ببرم دکتر سق میکشه تا یه بار بزور ببریم دکتر بعد از اینکه اومدیم خونه کلی سرزنشم میکنه دیگه صبرم تموم شده دیگه اصلا تحمل ندارم مادر باید مهربون باشه از بچش مراقبت کنه بعد از اینکه کارمون تو درمان گاه تموم رفتیم خونه برام سوپ درست کنه دارو هام رو بده ولی اصلا اینطور نیست خودم برا خودم سوپ درست میکنم خودم داروهامو سر موقع میخورم اصلا به من اهمیت نمیده خیلی اذیتم میکنه یه بار با خواهش و تمنا التماس و اینا بزوررررررررررررررر بزورررررررررررر یه بار میبردم واقعا دیگه خسته شدم بسه دیگه کافیه اعصابم خورده کلافه شدم دیگه

من ۱۶ سالمه و تا الان هیچ تپقعی از خانوادم نذاشتم و با داشته و نداشته هام شاختم و هیچ وقت ن بهشون چیزی گفتم برام بخرن
و همیشه طبق خواسته اونا بودم ولی اونا دارن منو کسی میشازن ک خودشون مخوان
من میخوام ارایشگر شم و علاقه ب ریاضی ندارمو همیشه تپش افتادم
ولی نصف اوقات خانوادم شرکوفتم کردن
امروز گفتن مدارس حضوریه بابام وایساده با من دعوا کردن..!
بعدش میگه واس نمرات درخشانت نمتونیم جای دیگه ام ثبت نامت کنیم!
و مامانمم و بابامم بهم گفتن باعث سرافکندگی هستی...
واقعا داغونم کردن

سلام من دختری 13 ساله هستم مادرم رو به شدت دوست دارم چون کسی جز اون تو خونه با من صحبت نمیکنه و بهم توجه نمیکنه دوتا برادر دارم که یکی همسن خودم و یک برادر 17 ساله دارم، برادر بزرگم خیلی با مامانم با تندی و پرخاش صحبت میکنه همش وقتی چیزی میخواد مهربون میشه خیلی بی احترامی میکنه و ما دیگه از دستش کلافه شدیم حتی مامان من بعضی اوقات گریه میکنه.
پدرم هم کل روز بیرون از خونه هست و من خیلی دوستش ندارم چون اصلا به ما اهمیت نمیده و کل روز بیرونه و هر وقت میاد میره تو اتاقش و در رو میبنده و منم دیگه توقعی ندارم.
اما دیگه درباره برادرم کلافه شدم و اعصابم به شدت خورد شده، برادرم آزاد هست، هر وقت دلش میخواد میره بیرون همش تو اتاقش و هرکاری دلش خواست میکنه و کسی کارش نداره اما با این حال تو خونه پرخاشگری میکنه و اذیت میکنه.
کسی راهکار و نظری در این باره داره؟؟

من پسرم سلام من ۱۴ سالمه و پدر ومادرم به من احمیتی ندارن پدر من تو بازار دست فروشان کار میکنه و پول زیادی هم داره ۲ تا خونه و ۲تا ماشین داره و فقط به ابجی ۳ سالم توجه و احمیت داره منو هر روز میبره سر کار همون بازار میگه کار کن کارکن کار میکنم اخر میزنه تو گوشم میگه بلد نیستی کار کنی ۱۴ سالمه یک بار برام کادو تولد نخریده

سلام من شونزده سالمه
خانوادم طوری رفتار میکنن که انگار اصلا نیستم
حق گوش دادن آهنگای مورد علاقمو ندارم
حق ندارم عکس پروفایل و استوری های مورد علاقمو بذارم
حق ندارم با دوستام بیرون باشم یا برم خونشون
حتی با این که چادریم ولی اجازه ندارم لباسی که دوست دارم رو بپوشم و همش باید طبق سلیقه اونا لباسای گشاد و مسخره بپوشم
اونا فکر میکنن اگه تتو بزنم یا موهای دست و صورتمو بزنم میشم یه هرزه (البته ببخشید)
درسم خوبه و تا الان نمره زیر هیجده نداشتم ولی امسال به خاطر فشار روانی که رومه روی هیچکدوم از درسام نمیتونم تمرکز کنم
با اینکه از شش سالگی چادر رو خودم انتخاب کردم ولی فکر میکنن اگه انتخاب رو به عهده خودم بذارن مثل دخترای خیابونی میگردم
خسته شدم از این همه محدودیت
خسته شدم از اینهمه بی اعتمادی
اصلا دلم نمیخواد با یه غریبه درد دل کنم ولی چاره ای ندارم حتی از تظاهر اینکه حالم خوبه خسته شدم

اصلا خوب متوجمون نمیکنه
باید هرچی که میخوایم بهمون دقیق مطرح کنه و بگه

چه کاری است

سلام پسر ۱۴ ساله دارم. درس که اصلا نمیخونه. مدل موهاشو خودش لنتخاب میکنه .لباساشو خودش انتخاب میکنه. ما نظر نمیدیم. فقط میگیم مبارکه. همیشه دروغ میگه . تمام حرفهاش دروغه. با دوستاش میره بیرون از غروب تا شب. کلی باهاش صحبت میکنیم. فکر میکنم پسرم کر شده. چیزی نمیشنوه. لطفا مشاوره معرفی کنید.

سلام پسر ۱۴ ساله دارم. درس که اصلا نمیخونه.

سلام پسر ۱۴ ساله هستم از وقتی که ۱۲ ساله شدم بهم خیلی گیر می دن قبلا ها من تنها به خرید می رفتم ولی مامانم و بابام مجبورم می کنن که با برادر کوچک ترم برای یه خرید کوچولو به بیرون برم
مامان و بابام فکر می کنن با این کارها من آینده خوبی خواهم
مامان ها و باباها فقط یه حرف می گم که با این کارها نتها درست نمی شن بلکه اونا یاد می گیرن چطوری شما رو دور بزنم

سلام. من یه پسر 14 ساله ام. مشکلی که دارم اینکه دوست دارم یه سیگار بکشم که شاید گاهی اوقات حالم رو خوب کنه. نزدیک خونمون یه همسایه داریم یه پسری هست که خونه مجردی تنها زندگی میکنه. یبار بهش سلام کردم از من اسم و سنم و پایه تحصیلیمو پرسید و منم اسم و سنشو پرسیدم گفت 20 سالشه. مواد مخدر و سیگار میکشه. چون اون موقعی که داشتم باهاش حرف میزدم جلو چشمم سیگار کشید یه قرص مواد مخدرم تو دستش قایم کرده بود ولی من متوجه شدم. خیلی وسوسه میشم. دوست دارم که باهاش دوست بشم تا منم سیگار و مواد بکشم. ولی نگران پدر و مادرم هم هستم. اونا اجازه میدن من تنها برای خرید و کتابخونه و پیاده روی و رفتن پیش دوستام بیرون برم. دوست دارم به بهانه پیاده روی برم با اون پسره دوست بشم و سیگار و مواد مخدر رو تجربه کنم. بنظرتون چیکار کنم؟ من واقعا خیلی میترسم. چون اینجور چیزا واسه سلامتی خوب نیستن. گاهی اوقاتم که میخوام برم پیش پسره با خودم میگم بفکر سلامتی خودم نیستم حداقل بفکر پدر و مادرم باشم که جگر گوشه اونا منم. میگم شاید اون پسره فقط بپر بپر و رقص و حال کردن براش اولویت باشه و نه سلامتی و شایدم پدر و مادر نداشته باشه که یا اونا نگرانش باشن یا اون. ولی گاهی اوقات میگم حالا با یبار که چیزی نمیشه و حتی دستم رو به زنگ خونه اون پسره زدم که باز نکرد و فهمیدم که اصلا بیرون بود. یعنی واقعا نزدیک بود سیگار و مواد رو بزنم. حتما محبت خدا بود. فقط من واقعا میترسم. آخه میخوام وقتی دیدمش برم پیشش. واقعا چیکار کنم که نرم سراغ این کارای غیرقانونی و کثیف؟ توروخدا یکی راهنماییم کنه. میترسم همین روزا باشه که یه پسر معتاد بشم. لطفا کمکم کنید. باشگاه خبرنگاران جوان. شماهم لطفا نظر منو منتشر کنید که من خیلی میترسم و به راهنما احتیاج دارم. میترسم به فامیل بگم اونا به پدر و مادرم بگم. میترسم به پدر و مادرم بگم اونا هم منو دعوا کنن و تنبیهم کنن و بدلیل این میزارن من تنها برم بیرون چون بهم اعتماد دارن.نمیخوام از اعتمادی که به من دارن سوء استفاده کنم.ولی گاهی اوقات میخوام بکشم با این همه دلیل ولی دوست دارم بکشم. لطفا منو راهنمایی کنید. ممنون

سلام من یه دختر ده ساله دارم خیلی به من وقتی بزرگترها پرخاشگری می‌کنه دیگه نمی‌دونم باهاش چه کار کنم

سلام من دخترم و 14 سالمه...من مامان و بابام منو خیلی محدود میکنن....اجاره ندارم برم تو کوچه...اجازه ندارم برم بیرون...احازه ندارم لباسی که خودم میخوام رو بپوشم..همش میگن این چیه پوشیدی و فقط لباس های مسخره بهم میدن که بپوشم...نمیتونم با دوستام برم بیرون...نمیتونم برم خونه دوستم..سر گوشی تا میخندم بهم میپرن.انگار که چیکار کردم

سلام

سلام ،من یه پسر ۱۳ ساله دارم ،چند ماهه پرخاشگری زیادی میکنه ،خیلی مدارا میکنم ،بعضی وقتام از کوره در میرم منم سرش جیق و داد میکنم میدونم درست نیست ،اما اعصابم و بهم میریزه،

سلام

در اوج جوانی شدیم روانی

سلام به همه من الان ۱۶ سالمه مثل همه شما که محدودیت دارم یکی از اینا محدودیت هام اینه که با پسر داییم که همسال هستیم نرم بیرون چون موتور داره بابام میگه با اون جایی نرو.یکی دیگه از این ایمحدودیت ها اینه که الان فصل مدرسه هست و کامپیوتر و پلی استیشن من رو از دم دستم برداشتن واقعا خسته شدم بعد بعضی از موقع ها بابا میگه اخلاق نداری یا... الان فقط اهنگ منو اروم میکنه همه چی برام خسته کنندس دیگه از زندگی خسته شدم.

به نظر من اونی که گفت بچم گفته یا می‌خوام تتو کنم و استوری بذارم بعد درسم کنارش میخونم یا اصلا درس میخونم هجده سالشه و دیپلم نمیتونه بگیره. شما بش بگو حاضرم درس بخونی ولی این مسخره بازیا هم درنیاری. چون مطمعن باشید اگه این کارارا کنه بعد به بهونه ی دیگه بعدا هم درس نمی‌خونه. اگه خانواده ی مذهبی هستین و خیلی روی تتو و خالکوبی حساسیت و می‌ترسیم. به نظرم با چند تا آشنا هاتون هر چند وقت یکبار با بچتون برید مسافرت شمالی جایی تا این کارا از سرش بیوفته و به از تفریحات حلالش لذت ببره بعد اگه خواست دوباره این کارارا ادامه بده بش بگید اگه ادامه بده از مسافرت و اینا خبری نیست. هر چند خودش خود به خود از سرش میوفته. بالاخره جوونای الآن هر کدوم یه قلب خواصی دارن

سلام من ۱۶ سالمه و بابام به من گیر داده اصلا بیرون نرم و فقط در خانه بشینم از دوستانم دور باشم چطور میتوانم بابام رو راضی کنم تا با دوستان بیرون باشم بابام از من راضی باشد در حالی که من اخلاقم خوبه و همیشه خوش رفتارم ولی همین کارهای بابام من اعصبانی میشم

کسی فحش بله

سلام من دخترم و ۱۳ ساله ام ..

من پدرم خیلی کاریم نداره و فقط میگه ناخن ت رو کوتاه کن و به لباسم خیلی گیر نمیده و فقط میگه این کوتاهه البته لباس های مجلسی ..

اما مادرم!
اون از وقتی وارد دوره نوجوانی شدم خیلی بهم گیر میده .
و میخنده و میگه من فقط مراقبتم .
اون فکر میکنه من به دوستی با پسر ها علاقه دارم در صورتی که اصلا اینطور نیست اون فکر میکنه من توی گوشیم با پسر چت میکنم اما بازم اشتباهه .

من اصلا موافق نیستم که یه نوجوان توی این سن اینکار هارو کنه ولی مادرم فکر میکنه من علاقه دارم یا انجام میدم .

چند روز پیش رفته بود بیرون و من گوشیم رو به جایی تکیه داده بودم و داشتم درس میخوندم .
از بیرون اومد و با خنده گفت :داری از خودت فیلم میگیری ؟گفتم نه

گفت بچه های این دوره زمونه گفتم حتما داری فیلم میگیری .

منم مصنوعی خندیدم و گفتم مثلا میخوام فیلم بگیرم که چی بشه؟

گفت کاره دیگه ..
من برای نمایش تئاتر به پایگاه بسیج میرم که دوستای مدرسه و معلم تربیتی ام اونجاست ..
همش بهم میگه یه موقعه نری با دوستات پیش پسر ها هرهر کرکر بکنید .

گفتم تو به من اعتماد نداری .من همچین دختری ام؟

گفت من مادرتم دوست دارم نمیخوام اسیب ببینی ..

اما نمیدونه با این حرف هایی که میزنه چقدر منو بهم میریزه و من نمی تونم حرفی بزنم اگه هم چیزی بگم میگه احترام بلد نیستی ؟یا میگه چقدر تو کینه ایی .

من واقعا ناراحتم همش ارزو میکنم ۱۸ ساله بشم از دستش راحت بشم اصلا از این خونه میرم .
من ادمی ام که یکی بهم چیزی بگه من خوشم نیاد تا اون مشکلم رو حل نکنم تو یادم می مونه و اجازه لبخند بهم نمیده و میرم تو خودم ..
میگم مراقبم باش اما به خودم نگو .تو مراقب باش نیاز نیست یاد اور باشی .
و الکی گیر بدی بهم .

لطفا کمکم کنید ،به نظرتون این رفتار مامانم درسته؟

سلام واقعا که مامان بابا ها به نظر خودشون عالی هستن ولی اصلا این طور نیس و همش خودشون همه کاره میدونن بلکه اصلا بعضی چیزا به اونا هیچ ربطی هم نداره

سلام به همه...
من یه دختر 18 ساله هستم...خیلی با همسن و سالام فرق دارم در این حد ک حتی تاحالا یبار با دوستام از خونه بیرون نرفتم...توعمرم تا حالا پامو تو کافه نذاشتم و تنهایی از خونه بیرون نرفتم همیشه هرکاری خواستم بکنم با مامانم مشورت کردم...هیچ وقت نشده خودم برم یچیزی برا خودم بگیرم بیام...حتی تا الانم گوشی نداشتم (الانم ندارم الان دارم با لپ تاپ این کامنتو میذارم!)...تا الان اینطوری بوده ولی الان حس میکنم ک مامانم خیلی دیگه داره سعی میکنه کنترل منو دست خودش بگیره...درحدی که حتی اگه میخوام یه خرید اینترنتی کنم کلی باید چونه بزنم میگه این براچیته اون برا چیته اصن این به تو میخوره؟! بش میگم خب من دوستش دارم میگه حس استقلال میکنی؟بیخود کردی...یه مدته کاری بات ندارم سرخود شدی....درصورتی ک همیشه تو کار من قبل خودم ورود میکنه...من هیچ فرقی با قبلم نکردم اما فک کنم تو این سن حداقل حقی ک دارم اینه ک بتونم یسری کارای کوچیکمو خودم مدیریت کنم...بخدا من انقدر محدود بودم ک بعضی وقتا دوستام مسخرم میکردن...من علاقه زیادی ب بازیگری و تئاتر داشتم و دارم یبار راهنمایی بودم خواستم توی تئاتر مدرسه شرکت کنم چنان بلایی به سر من آورد ک رفتم گفتم آقا من غلط کردم نمیخوام یکی دیگه رو جای من بیارید من نمیتونم! همه دوستام و همکلاسیام کلی بهم دری وری گفتن...اون روز من خورد شدم...ولی اصلا براش اهمیتی نداشت خیلیم خوشحال بود از ین ک حرفش ب کرسی نشسته...فک کنم همسن و سالای من درک کنن...من کلی آرزو دارم ک دلم میخواد بهشون برسم ولی کسی برای آرزو های من ارزشی قائل نیست!چون کسی برای من ارزش قائل نیست...والدین عزیز لطفا فک نکنید اگه بچه هاتونو زندانی کنید و آب خوردنشون رو هم کنترل کنید بچه تون معصوم و سر به راه بزرگ میشه بدتر یاقی میشه خیلی وقتا اینطور شده من خودم برای اینکه مامانم ناراحت نشه خیلی وقتا پا رو دلم گذاشتم و هیچ کاری نکردم بضی وقتا سر کوچکترین کارا انقدر چونه زدمو جواب پس دادم ک اگه بگم مغزتون سوت میکشه...ولی شماهم یکم بخاطر ما عقب بکشید بزارید ماهم از زندگیمون در حد متعارف و معقول لذت ببریم...چرا فکر میکنید پسری ک بادوستاش میره بیرون حتما میره دختربازی و مواد کشیدن؟! شاید فقط میره حال و هواش عوض شه...اگه آینده خودشو در درس خوندن ببینه صد در صد تلاششو براش میکنه شما هرروزم بزنیدش بازم فایده نداره....یا چرا فک میکنید اگه یه دخترارو محدود کنید مریم مقدس تحویل جامعه میدید؟! خودم به عنوان یکی از همین نسل دارم میگم...محدودیت تا حدی لازمه چون آزادی بیش از حد درست مثل محدودیت بیش از حد خطرناک و سمیه! اگه هرچیزیو ب بچه هاتون بجاش بدین درست تربیت میشه و بچه خودشم درست تربیت میکنه...طوری با بچتون رفتار کنید بچتون بگه منم بچمو مثل تو تربیت میکنم مامان یا بابا!
ببخشید سرتونو در آوردم...فقط خواستم درک کنید یکم مارو انشاالله این کامنت حداقل رو ینفر تاثیر مثبت بذاره و زندگیشو درخشان تر کنه!

اینکه شمامیگین به علایقش علاقه نشون بده ومثل اون فک کن،دخترمن بمن میگه ازت نفرت دارم ونمیتونم چون توتوی خونه یی این خونه روتحمل کنم من مامان یاسمنوازتوخیلی بیشتردوسدارم منظورش مامان دوستشه

سلام دوستان من ١٥سال پيش در سن ٢٠سالگي ازدواج كردم، با همسرم همسن هستيم در آن زمان هر دو ازادي نسبي برخوردار بوديم من به خاطر اين كه خانوادم شهرستان بودن با مادر بزرگ و پدر بزرگم تهران زندگي ميكردم و دانشجو بودم همسرم هم پدرشون فوت شده بود ولي ايشون هم دانشجو بودن و هم در يك شركت كار ميكردن . من كسي مواظبم نبود ولي خودم تشخيص ميدادم چه رفتاري داشته باشم . الان يك پسر ١٣ساله داريم و يك دختر ٥ماهه ، پسرم همش از من و پدرش توقع داره كه همش باشگاه بره، بيرون بره دوچرخه سواري كنه ، جديدا دوست داره همش با پسر عمه ش بره خيابون هاي محل زندگيمون رو كه مغازه هاي زيادي هم داره بچرخه ، البته من بهش اطمينان كامل دارم اما چرخيدن تو خيابون خيلي به نظرم جالب نمياد در ثاني از درسش ميمونه ، تو زمون نوجواني ما يكي از تفريحات جوان ها همين بود ، حالا از دخترها و پسرهاي نوجوان ميپرسم اگر شما جاي پسر من بوديد چه تفريحاتي ميكرديد و چه توقعي داشتيد ، و چه كاري انجام ميداديد كه سالم باشه ؟

من یه پسر ۲۳ساله ام و ناراحتم از اینکه با رفیقام نمیتونم خارج از شهر برم.نمیتونم دوست دخترمو ب خونه بیارم.یه روز مرخصی ندارم با اینکه تو مغازه خودمم و رئیسم شده مامانم.و پدرم بخاطر اینکه مادرم ناراحت نشه طرفداری از مادرم میکنه.من باید خودم گلیممو از آب بکشم بیرون.میخوام دنیارو ببینم و خوب و بد زندگیو خودم تشخیص بدم.شاید دوست داشته باشم ریسک کنم اما مادرم میگه نه فلانه بیساره.میخوام برم بیرون با دوستام میگه نیم ساعت یا یک ساعت دیگه خونه ای.یا خارج از شهر میخوام برم با رفیقام میگه من میگم نه یعنی نه..چیکار کنم به نظرتون خیلی هم باهاش صحبت کردم اما تو ذهنش نمیره ک نمیره من بزرگ شدم..فک میکنه هنوز یه بچمو نیاز ب مراقبت دارم ک خطا نکنم

سلام من دختر ۱۶ ساله ای هستم که مامانم منو نه تو خونه تنها میزاره میگه هر جا برم میای نمیزاره تنهایی جایی برم حتی مدرسه که از خونمون۱۰ دقیقه راهه
میگه میدزدنت یا یه گوه دیگه میخورن ، من حتی تا الان با دوستام جایی نرفتم و دوسم ندارم برم .
بابام خیلی رفتار خوبی داره همیشه دوست داشت نترس باشم مستقل بار بیام ولی مامانم....
تازه من یکم کم رو هستم ولی زیاد به چشم نمیاد اون میگه مریضی هی تحقیر میکنه هی میگه خنگی زشتی پات چپه چشمت چپه لاغر مردنی هسی کسی تف تو روت نمیندازه و.....
واقعا خیلی ناراحتم فقط گریه میتونه آرومم کنه خودمم زود اشکم در میاد و بغض میکنم و معلوم میشه هر بار غرورم جلو مامانم میشکنه چون نمیتونم کنترل کنم خودمو و گریه میکنم

من یه پسر ۱۵ ساله هستم که پدرم اجازه ازادی نداده هم سن سالی خودم رفیق دارن اجازه رفتن به بیرون داردند ولی پدر من وقتی میریم بیرون به من فحش و کتکم میزنه دیگه از زندگی خسته شدم..

سلام بینید من از مادرم و پدرم خیلی راضی ام فقط و فقط و فقط مشکلی که دارم اینه همش میگن نهههه اخه چرا نه!!!
و ازم تشکر نمی کنن و میگن (وظیفته!!!!) خونه تمیز کردن وضیفه منهههه

پسرم.۱۵ سالمه.اجازه هیچ کارو ندارم.همه ی کارام مخفی کاریه.فقط یه پیام دارم برای پدر و مادر های عزیز اینجوری که اینقد فرزندشونو محدوددد می کنند و تصمیم فرزندشونو خودشون میگیرن شما اگر مثلا گوشی و نمی دونم جیب و کیف و اینا رو کنترل کنید و یه چیزی پیدا می کنید که از نظر شما بده ولی ازنظر ما هیچ مشکلی نداره و مارو محدود کنید.اینو بفهمید که فرزندتون نه تنها که درست نمی شه بلکه یاد میگیره چطور شما رو دور بزنه

خونواده چیز چرطیه به شخصه از خدامه شبا از سرما بمیرم ولی تنها باشم

سلام دوستان، من یه دختر۱۷ ساله هستم و کلاس دوازدهم تجربی میخونم، که پدر و مادرم به من اجازه نمیدن از خونه بزنم بیرون، بین من و برادر بزرگترم تبعیض قائل میشن،همش سر چیزای کوچیک بهم گیر میدن وباهام دعوا میکنن، خلاصه تمام دق ودلیشونو سر من خالی میکنن!!!راستش باید به همتون، وبخصوص اونایی که دردشون شبیه منه، بگم: نگران نباشید، فقط صبر داشته باشید، این روزا هم میگذره، درساتونو به نحو احسنت بخونید تا دانشگاه قبول بشید، وقتی که دانشگاه قبول بشید تمومه!!آزادی خواهید داشت در حد لالیگا.اون وقته که دیگه نیازی نیست به خونه برگردید.فقط صبر داشته باشید خدا باهامونه❤

باسلام و عرض ادب .پدر دو پسر بچه هستم یکی ۱۲ ساله ودیگری ۵ساله . گاهی اوقات مجبور به تنبیه پسر بزرگم‌شده ام تا از کاری کهانجام میده بازداریش کنم . اکثرا بخاطر زدن داداش کوچیکش .ولی الان یه مدتیکه که کتک کاری نداریم ولی همچنان داداشش رو اذت میکنه و پیش ما یواشکی می زنتش و ادم‌حسابش نمیکنه (پیشش بی تربیتی می کنه و صدا در میاره دیگه شورش رو در اورده ) . الان یه مدتی که ته سیگار از جیش پیدا می کردیم تا اینکه بسته سیگار توخونه با فندک پیدا کردیم لطفا من و راهنمایی کنید . به نظرتون چطوری تنبیهش کنم . عاشق باشگاهه و دوچرخه سواری . نذارم یک ماه بره باشگاه و دوچرخش رو قفل کنم یا چکار کنم . ممنون میشم راهنماییم کنید . لطفا هرچه زودتر راهمناییم کنید . تا دیر نشده .

سلام. من ۱۶ سالمه. ولی با این سنی که دارم هنوز مامان و بابام برام تصمیم میگیرن. قبلا میذاشتن تنها برم بیرون برای خرید و خونه رفقام و... اما الان نمیذارن. میگن تو مملکت آدم دزدی زیاد شده. خب اگه آدم دزدی زیاد شده چطور اونا تنها میرن بیرون؟ چطور خواهرم که ۲۵ سالشه تنها میره بیرون. خب منم دوست دارم تنها برم بیرون. من پسرم ها. برا پسر این چیزا خطر نداره. بعد امروز مامانم یه لیست خرید داد به بابام. من گفتم: بذار بابا استراحت کنه خودم میرم خرید. مامانم میگه: نه الان ظهره. دزد زیاده. نباید تنها بری. با بابات بری اشکال نداره. اخه یعنی چی؟ مگه من بچم؟ من دیگه الان سال چهارم دبیرستان(دهم) هستم. یعنی چی نمیتونم تنها برم؟ من میخوام خودم برای خودم تصمیم بگیرم. میخوام مثل قبل تنها بیرون برم. دیگه اونقدری بزرگ شدم که بتونم تنها برم بیرون و... لطفا یکی راهنمایی ام کنه. بابا بخدا خسته شدم.

ممنون

سلام من ۱۶ سالمه هیچ کدوم از این چیزایی که اینجا نوشتید رو نمیخوام.نه میخوام با دوستام برم بیرون.نه میخوام با جنس مخالف در ارتباط باشم.نه میخوام مثل امروزیا لباس بپوشم.من یه آدم معمولیم.درست همون چیزی که پدر و مادرا میخوان.هیچ انتظاری هم از مامان و بابام ندارم تنها چیزی که میخوام اینه که قبولم داشته باشن و تاییدم کنن مثل بقیه.اما مامانم هر روز با من سر چیزای الکی دعوا میکنه و من حس میکنم اصلا به چشش نمیام همش میگه خدا ازت راضی نباشه:(خب منم گریه ام میگیره چون واقعا دارم تمام تلاشم رو میکنم رضایتش رو جلب کنم.وقتی بهش میگم فکر میکنه که من انتظار دارم به خاطر کارام ازم تشکر کنه:/درحالی که اینطوری نیست من تنها چیزی که میخوام اینه که باهام دعوا نکنه و راضی باشه از من
به نظرتون چیکار کنم دیگه خسته شدم

سلام من یه دختر ۱۳ سالم از زندگیم و خانوادمم راضیم ازادی حق همه ادماست

من همش تو خونه ام و هیچ جای نمیریم به خدا خسته شدم منم ادمم نه دیوار تازه بهم گیر میدن زیاد

سلام من پسر نوجوانی هستم 14سالمه مادرم خیلی اذیت میکنه آرامش ندارم بهانه الکی میاره دعوا راه میندازه و کلی بامن دعوا میکنه منم فرزند آخر خانواده هستم همشون اوغده هاشون رو رو سر من خالی میکنن نمی دونم چیکار کنم بهش هرچی میگم گوش نمیکنه میگم بسه من دیگه بچه نیستم سرو صدا نکن گناهه هی حرف خودشو میگه به من میگه تو بدبخت میشی مگه من چیکار کردن بدبخت بشم در تنهایم دعا می‌خوانم صلوات میفرستم در کل مادرم نمی‌فهمه من چیزی میگم روحیه منو خراب میکنه انگار نفهمه چیزی که منو ناراحت میکنه من اونقدر خوب ب هستم به خاطر خداوند رفیق ندارم چون حرف های که +18میزنن ترسیدم به گناه آلوده بشم دیگه نرفتم سراغ رفیق و رفیق بازی به خدا قسم منم آرزو دارم اینقدر دلمو نشکنین اومد وارم خواهند کمکم کنه و به آرزو هام برسم ک ثابت کنم پسر بدی نیستم اگه چیزی میدونید راهنمای کنید‌

سلام من ۱۳ سالمه و یه دخترم من از خانواده ام بسیار ناراحت هستم و دوست دارم هر چه زودتر از این خونه برم و نمیخوام باشم حالا چرا چون من همش سرم تو گوشی هست بهم میگن چرا اینقدر سرت تو گوشی هست من میخوام بگم بخاطر اینکه شما اصلا برام وقت نمیزارید ولی هیچ وقت نگفتم پدر و مادر بنده بهم زیاد فحش میدن طوری شده که همیشه گریه کنم من واقعا خسته شدم و دوست دارم زودتر از همین خانواده برم فک کنم بهتره که از این خانواده برم چون ارزشی براشون ندارم :)

دختر ۱۷ ساله ای هستم که مادرم خیلی بهم گیر میده موهام رو خراب کرده اونوقت میندازه تقصیر خودم روسری مجبورم سر کنم اونوقت همش بخاطر روسری سر کردن توهین میکنه

سلام دوستان . پسرم ۱۵ سالمه‌ . پدرو مادرم آدمای امل هستن . میخوام موهام بلند باشه .گیر میدن . میخوام لباس های سن و سال خودمو بپوشم نمیذارن . وقتی یه کاری برام انجام میدن . هر وقت کاری ازم بخوان بگم نه . هی منت کارایی که واسم کردنو سرم میزارن . هر وقت برام چیزی میخرن . هر وقت نافرمانی کنم . هی همونی که خریدنو میزنن تو سرم . میخوام کار کنم نمیزارن بعد هیچی پول بهم نمیدن . بابام هی به موهام گیر میده .... بابا خسته شدم . دیگه داره به اینجام میرسه . اگه ادامه بدن از پیششون میرم یا خودکشی میکنم . دوست دارم خواننده بشم میگن نع در شعن خانواده مون نیس . بابا از آدم مذهبی ها بدم اومده دیگع...اه . حالمو بهم زدن

متاسفانه مادر و پدر من همه ویژگی هایی ک اینجا نوشتید رو دارن و اصلاح هم نمیشن میگن کار ما درسته ما به اینترنت کاری نداریم

پسری ۱۹ساله دارم از سه سالگی کنارش نیستم الان علاقه مند شده و گه گاهی به هم سر مییزنه چطوری باهاش رفتار کنم؟!

سلام بچه ها اگر پدر و مادرتان نمی‌گذارند تنهایی شما بیرون بروید شما را دوست دارند و نگران تان می‌شوند. جامعه خیلی داغون شده است. اگر قبول ندارید بروید توی اینترنت و اخبار حوادث را بخوانید.

سلم من یه دخترم پونزده سالم مادر من شدیدا همش با من بحث میکنه مثلا من وقتی با خالم سر یچیزی که کاملا تقصیر خالمه بحث میکنم میاد طرف خالم رو میگیره تقریبا میشع گفت کسی منو دوست نداره چون خواهرمم همیشه تو بازیها حتی اگه غریبه باشه از غریبه دفاع میکنه تا من مامان بابام هم همین خالم منو همینجوری الکی میزنه من میگم عه چرا میزنی مامانم میگه زشته بزرگترته من تبلتم رو وقتی اردبیل بودم سنگ خورد بهش شکست خودمم نفهمیدم چجوری شکست مامان بابام با اینکه پول داشتن گوشی برام بگیرن حاضر بودن صفحه گوشی رو ۵۶۷ هزار تومان پول بدن اما گوشی برام نگیرن در حالی که من دارم شیرجه میزنم برام گوشی بگیرید اشکالی نداره هر گوشیی هست باشه فقط لمسی باش که باهاش درسم رو هم بخونم دختر و پسرای چهار سال کوچیک تر از من درگیر این هستن که مامان و باباهاشون براشون گوشی آیفون بخره گاهی اوقا ت مدرسمون دوستام میگن ما و بچه ها میخوایم بریم کتابخونه تو هم میای مجبورم بگم نه چون مامانم من رو هیجوقت تنهایی بیرون نفرستاده حتما باید یکی همراهم باشه تا من برم ار اون ور وستام پز گوشیاشون رو میدم منم دروغکی بهشون گفتم منم سامسونگ دارم الان دارم بایه دروغ دیگه جمعش میکنم بابام همش ز اینکه از یکی از دخترا خوشم میاد بهم گیر میده من طرفوار ی بازیگر هستم که خیلی معروفه و خیلی مهربون تقریبا همه میدونند چقدر مهربونه حتی مامانم هم خودش دوسش داره اما تا من یه کاری رو بهشون میگم نه بهم میگن دیگه نمیزارم اون دختررو ببینیا یا میگ تبلتت رو ازت میگیرم البته تبلت من چزی نداره بجز شاد و سروش که اونمبرای درسم هست هیچ برنامه ای برای چت کردن نداره فقط درسم نمره هام هم هیچ وقت زیر ۱۹/۵ نشدم من رفیقی ندارم چون مامانم فک میکنه اگه باهشون برم بیرون اتفاقی میفت یا اگه برم خونشون بابای اونا ممکنه آدم بدی در بیاد و کارهای بدی انجام بده تبلت من دوربینپشت نداره و بدون سیمکارت هست یه طرفش هم که بخاطر اینکه افتاد زمی لمسش کار نمینه الانم که دارم مینویسم همینو مامانم وایساده بالا سرم نگام میکنه بهم شک دره چون من میتونم قسم بخورم هیچوقت بدون اجازه مامانم کار بدی نکردم ولی اون اصن به من اعتما نداره چون فک میکنه من مثه دخترای دیگم خودش گه اینطوری میگه در کل همین دیگه حرفی ندارم

سلام دخترم ۱۴سالمه من بابا اصلا سخت گیرنیست ولی از بس مامانم سخت گیره خسته شدم مثلاً نمیزاره بادوستام برم بیرون لباس همه جور نمیزاره بپوشم بابام اصلا کاری نداره ولی مامانم گیره میده دم به دقه گوشیم چک می‌کنه پیام می خونه همش کنترل می کنه چه درسی چه و... یعنی اینقدر خسته شدم

سلام‌ من داخل خونواده ای زندگی میکنم که درباره دوستانم اشتباه فکر میکنند و خیلی مقایسه میکنند والدین من در کار هایم فضولی میکنند و همیشه در حال گیر دادن به من هستند لطفا بگید چیکار کنم

سلام من یک پسر ۱۶ ساله هستم تو تهران
من با ناپدری و مادرم زندگی میکنم اوایل نمی تونستم با این وضعیت کنار بیام و فشار عصبی زیادی داشتم اما الان کنار اومدم ولی نمی تونم خواسته هام رو خوب بیان کنم و نمی تونم ارتباط خوبی داشته باشم با اینکه همه چی خوب به نظر میرسه خلاصه بگم ناپدری من اختیار کامل من رو بدست گرفته و من کمتر از چشم بهش نگفتم الان ۱۶ سالمه ولی نه گوشی دارم نه میتونم رفیق بازی کنم و نه میتونم برم بیرون و خیلی سخت برای این خانواده کار و کمک می کنم و تا اعتراض میکنم میزنن تو دهنم اونم با حرفاشون مسئله اینکه اونا فقط وضعیت و مشکلات خودشون رو میبینن و میخوان که برای حل این مشکلات من کمکشون کنم ولی هیچ وقت ازم نپرسیدن خواستم چیه و البته خیلی حرف شنیدم و ..........
اما مشکل من پول و اهمیت و محبت نیست اونا نه تنها کمکم نمی کنن تا به هدفم یعنی فوتبالیست شدن برسم بلکه راه من رو سد میکنن
خواستم بهشون بگم که منو کلاس فوتبال بنویسن گفتم بخواتر وضعیت مالی و کرونا لعنتی رعایت کنم و رفتم تو حیاط تمرین کنم بعد که ناپدریم فهمید عصبانی شده و میگه چرا اجازه نگرفتی و رفتی حیاط خلاصه من برای آب خوردنم باید اجازه بگیرم ولی همیشه برای آروم کردن اعصابم گفتم که اونا وظیفه شون نیست که به من خوبی کنن و همین که تو خونشون زندگی میکنم جایه شکر داره تا بزرگ شم خلاصه درکم نمی کنن و باهام صحبت نمی کنن و با اینکه کناره همیم ولی من خیلی تنها که البته همین که تنهای ما رو ترک نکرده خودش خوبه این جور موضوع ها رو میتونم تحمل کنم ولی وقتی سد راهم برای رسیدن به فوتبال میشن نمی تونم دووم بیارم به سرم زده از خونه فرار کنم مثل بیرانوند چون تصمیم رو برای فوتبالیست شدن گرفتم هر روز که میگذره یعنی یه عذاب رو تموم کردم و دوباره برای روز بعد یک عذابه دیگه منم گوشه گیرم و سره تورو در وایسی نمی تونم مشکلاتم رو به خانواده ام بگم و فقط خواهشا به من بگید از خونه فرار کنم برای رسیدن به هدف یا نه و اینکه اگر خودمم هم بخوام با اونا ارتباط خوبی داشته باشم اونا این رو نمی خواهند و فقط حرف خودشون رو میزنن و اصلا قدر منو نمی دونن
چیکار کنم خیلی تو فشارم چون آیندم برام مهمه و حاضرم برای آیندم خانواده رو ترک کنم

سلام من یه دختر سیزده ساله هستم مادر و پدرم همش بهم گیر میدن که کار کن ول کن نیستن درحالیکه داداشام که هم سن خودم هستن رو تخت دراز میکشن گوشی بازی میکنن هیچ کس هم بهشون گیر نمیده بخدا خسته شدم همش بحثه که چرا من کار نمیکنم ای کاش پسر بودم بخاطر یه دختر بودن باید آنقدر زجر بکشم خسته شدم

سلام من چهارده سالمه دخترم و پدرم پدر خیلی خوبیه اما کمی حساسیتش زیاده مثلا میخوام از گروه مورد علاقم وسایل بگیرم یا عکساشو تو اتاقم بزنم میگه ینی چی معنا نداره دختر اینکارا کنه یا میخوام یکم به خودم برسم مثلا اصلاح کنم میگه چرا اینجوری ای همه بیست سالگی بهه بعد شروع میکنن زشته همش گیر میده چیکار کنم حساسیتش کم بشه و از بین بره

نازنین زهرا توکلی من همش جابه جا مینویسم درست بخونید
پیام من در نام است و نام در نظر

سلام پسرم ۹ سالشه خیلی به فوتبال علاقه داره میگه منو مدرسه فوتبال بنویس با این اوضاع کرونا نمیدونم چکار کنم دیگه نمیتونم تو خونه کنترلش کنم همش دلش میخواد بره بیرون تازگیا خیلی کبریت بازی میکنه روزنامه رو لول میکنه مدل سیگار روشنش میکنه بلافاصله خاموش میکنه میزاره رو لبش مدل سیگار کشیدن و در میاره نمیدونم چکار کنم لطفا" راهنمایی کنید

خوب بود

سلام من دخترم13سالمه بامامانم خیلی دعوامی کنیم خیلی بهم سخت می گیره خب من توی یه سنی ام که داره اخلاق ورفتارم تغییرمی کنه ولی سرچیزای کوچیک دعوامون میشه تقصیرمنم نیست الان دیروز یه شوخی کاملا بی مزه بامن کرد خب منم بدم اومد گفتم بس کن ولی ادامه داد دیگه رفتم تواتاق گفتم مزخرف اونم هرچی فحش بود بارم کرد الانم کلا باهام لج میکنه میگم اون رو بده کاری نمی کنه بخدا ازاخلاقش خسته شدم یه کارایی میکنه که من بدم میاد اعتراض میکنم فحش میده ازش خسته شدن بعضی اوقات دوس دارم یکاری کنم که بیشترقدرمو بدونه بعضی وقتا دوست داشتم یکی روداشتم میرفتم پیش اون بعضی وقتا دوس داشتم نبود اصلاکلاتوزندگیم نبود بعضی وقتاهم واقعا ازته قلبم دوسش دارم من چیکارکنم

سلام پسری بیست ساله دارم خیلی بیخیال نسبت به آیندشه حرص من وپدرش رادرمیاره برای همین داعم باهاش درگیریم ازخونه فراریه ومیگه میخام مجردی زندگی کنم به نظرشمامابایدچیکارکنیم آیاگیردادن ماتوی این سن درسته یااشتباهه دانشگاهشم به زورمارفت دانشگاه آزاددرس میخونه ولی این تنبل بودنش واقعاکفرمارادرآورده ماچیکاربایدبکنیم ممنون

سلام ..ما یه نوه ای پسر 13 ساله ناتنی داریم که 3 ماه وارد خانواده ما شده... ما بهش حیلی محبت میکنیم ولی شدیدااا دروغ گو شدیدا ...شدیدااا فیلم بازی میکنه خودشو به مریضی میزنه ...شدیدا به حرف بزرگترا گوش وایمیسه...خیلی حرف بازه
دیگه نمیتونیم پیشش حرف بزنیم یه حرف 4تا میکنه کلا درسو بیخیال شده از بس به درساش رسیدم خودم عصبی شدم. دیگه نیدونیم چیکار کنیم؟

پسر ۱۳ سال دارم اصلان حرفم را گوش نمیکند درس نمی خواند صبح تا شب مگه بیرون بازی کند دیگه نمی دانم از دستت اش چیکار کنم خودمم عصبی شدم

سلام من پسری هستم تو۱۷سالگی تادوکوچه انطرف تر می خوام برم بودکه برمیگردم بابام میادبیرون ازدرحیاط ومثلامیترسه من ودزدببره لطفابگیدچکارکنم

من یک دختر۱۳ساله دادم وباهم تنهازندگی میکنیم وپدرش ازماجدازندگی میکنم وهیچ گونه همایتی ازمانمیکندمن سرکارمیرم ودخترمدرسه نمیتونم باهاش کناربیام لجولج بازی باهم دلم بداش میسوزه دوس دارم بهش اعتمادکنم ولی تواین دوره نامردمیترسم که تنهابیرون بره نمیتونم بهش محبت کنم دوستشم دارم ولی نمیتونم بیان کنم همش یک ساعت یادوساعت هموتحمل میکنیم خیلی پرخاشگرشدیم به هم یکم زیاده خواهم هست چون پدری بالای سرش نیست پرمودااست بعضی وقتابه کتکم میرسیم که اون منومیزنه من اونوزبونیم داره مثل نیش مارمنم ازاون بدتربااجاره های بالاحقوق کم پرتوقع خواهش یه راهی جلوم بزاری

سلام پسر 13سالم میخواد خواننده بشه ولی عاشق تتلو ودوست داره بددهنی بکنه مخصوصا تو متن هایی که مینویسه انگار داره راه تتلو رو پیش میره خیلی نگرانم میشه راهنمایی کنین از اینکه در اینده مثل اون بشه وحشت دارم همیشه با هم در گیریم خواهش میکنم

سلام من دوتا پسر نوجوان دارم یکی هیجده ساله یکی شانزده پسر بزرگم ورزشکار وسرش به ورزش گرمه دوستان محدودی داره ولی پسر کوچیکم فقط دنبال رفیق بازیه هرکاری کردم جواب نداد تنبیه تشویق نصحیت ،رفاقت اصلا به هیچ صراطی مستقیم نیست هرچی بهش میگی میگه چشم ولی کار خودشو میکنه چند وقته با چند نفر دوست شده که من اصلا نمیشناسم اخلا قش خیلی بدتر شده چند روز پیش بدون اجازه من رفت شهرستان خونه مادر بزرگش بعد از اینکه اومد چیزی بهش نگفتم ،دیروز ساعت ۸زنگ زدم بیا خونه گفت الان میام ولی تا یازده نیومد منم عصبانی شدم رفتم پیش رفیقاش زدم توگوشش فرار کرد رفت واز دیروز خونه نیومده دیوونم کرده نمیدونم چیکار کنم میترسم به راههای بد کشیده بشه

عجب

با عرض سلام :خیلی عالی بود من پسر ۲۴ ساله دارم فکر میکنم از من گریز شده و منو دوست نداره حتی اگر با آرامش هم چیزی ازش سوال کنم با پرخاش جذاب نمیده هیچی تهدید میکنه که اگر سربسر م بزارید از خونه میرم واقعا نمیدونم چ کنم خیلی نگرانشم.

سلام من یک پسر ۱۵ ساله دارم خیلی کنجکاو به همه چیزسیگار ...... باید چه جوری باهاش رفتار کنم