به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، در دل روستایی کم جمعیت که چند پیرمرد و تعداد انگشتشماری مغازه در آن دیده می شود، با صدای چشمه قناتی که در زمستان و تابستان جاری است، روحی تازه می گیری، چند کیلومتر که بیشتر می روی، اصفهان را پشت سر گذاشته و به یزد نزدیک می شوی؛ روستایی در دل کویر سوزان که تو را متحیر می کند.
شاید کمتر کسی به آنجا سفر کرده یا اسمش را شنیده باشد. نزدیک جنوب شرقی خور و بیابانک دژی باستانی از خشت و گل در دل کویری که از زیر خاک سر برآورده است و زمانی 2500 نفر را در خود جای می داده، واقع شده است.
قلعهای که به قول پیرمردان این روستا تسخیرناپذیر است، در زیر تیغ آفتاب کویر "دژ بیاضیه" یا بیاضه بنای خشت و گلی که به دلیل معماری خاص و خندق عمی ق احاطه شده در اطرافش، سالها در برابر حمله دشمنان در کنار مردمانش قدعلم کرده است.
قلعه باستانی بیاضیه دارای پنج طبقه بوده که تمام امکانات امکان برای تعداد زیادی را دارد. دور تا دور این قلعه خندقی به عمق هفت تا 13متر را در برگرفته که در آن اتاقکها و راهروهای پیچ در پیچی وجود دارد.
آسیابهای دستی می دانگاه، چاهها و کانالهای داخلی از دیگر تجهیزات یکی از عظیمترین قلعه های خشت و گلی ایران به حساب می آید.
این ارگ کویری که از گذشتههای دور مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده و جزو مراکز تحقیقاتی دانشگاهیها به حساب می آید، از سبک معماری ساسانی است و کاربردهای دفاعی و مسکونی داشته است.
تمام مردم خور و بیابانک نام قلعه بیاضیه را شنیده اند و دلیل معروفیت آن را فتح نشدن توسط راهزنان می دانند تا آنجا که در دوران احمدشاه مردم این روستا به قلعه اجدادی خود پناه بردند تا از چشم راهزنان و دزدان در امان باشند و در تمام این دوران، راهزنان نتوانستند این قلعه را تسخیر کنند و باعث شد این قلعه در ذهن مردم منطقه باقی بماند. بازار زرگرها ـ مسجد جامع، حسینیه قدیمی و درخت زیتون هزار ساله، همگی در کنار این قلعه بهترین جاذبه جهانگردی داخلی و خارجی به حساب می آید.
امی د می رود که با فعال شدن بحث گردشگری مردمان این روستا از طرف مسوولان گردشگری حمایت شوند تا عظیمترین قلعه خشت و گلی که تمدن ایران را در خود جای داده است، به یکی از مراکز مهم گردشگری تبدیل شود.
تاریخ قنات در ایران به 2500 سال پیش برمی گردد و قدیمی ترین قنات ایران در گناباد واقع شده است و شگفتانگیزترین قنات ایران در اردستان است، اما بیشترین قناتها در یزد وجود دارد که به آن مظهر تمدن حفر قنات می گویند.
اما بیاضیه از این تمدن به دور نبوده و مظهر آبادانی و کشاورزی این روستا در گذشته ساختار ماهرانه قنات بیاضیه بوده است.
اتصال دو رشته قنات شور و شیرین به یکدیگر از شگفتیهای حفر این قنات بوده است و این که حجم آب خروجی از قنات حدود 20 لیتر در ثانیه است که گفته می شود در فصول مختلف سال، متفاوت است.
این قنات در دوران گذشته منبع تامین و حیات زندگی روستاییان این منطقه بوده است که ردپایی از نیاکانمان را می توان در آن دید. صدای آرام و گوشنواز آب، درخت بید کنار قلعه و تاریخ و تمدنی بینظیر که شاید در هیچ جای دنیا نتوان آن را یافت، یادگاری از گذشتگان ماست که ای کاش سری به این روستا و مردمانش بزنید. تمدنمان را ببینید، علم و اصول مهندسی را که هرگز در شهرهایمان نخواهیم یافت، شاید به جایی برسیم که نگذاریم مهد گردشگری مان به تلی از خاک تبدیل شود.
بیاضه روستایی است که در ۵۳ کیلومتری جنوب شرقی خوروبيابانك در استان اصفهان واقع شده است. بياضه به معناي سپيدي است. اين نامگذاري احتمالا به دليل گستردگي توده هاي سيليسي سفيد رنگ در محدوده اطراف روستا بوده است .
آثار تاريخي بياضه شامل قلعه، مسجد و حسينيه، امامزاده، بازار زرگرها است. امامزاده ابو محمد از نوادگان امام موسي كاظم (ع) است که گفته می شود به وسيله زهر به شهادت رسيده است.