به گزارش باشگاه خبرنگاران، ابوالفضل جلیلی کارگردان سینمای ایران که جوایز بین المللی زیادی در کارنامه دارد، در گفت و گو با ستاد خبری سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر گفت: جشنواره فیلم فجر تنها یادگار فرهنگی انقلاب و ثمره تلاش سی ساله همه کسانی است که در طول این سالها زحمت کشیده اند، اما این جشنواره نیست در واقع میهمانی فجر است زیرا در زمان آقای بهشتی، انوار، فارابی تازه داشت شکل می گرفت و تبدیل به جشنواره می شد.
وی ادامه داد: جشنواره بین المللی زمانی جشنواره است که مردم دنیا برای آن سر و دست بشکنند و التماس کنند فیلم هایشان را برای نمایش در این جشنواره بفرستند و منتظر بمانند ببینند فیلمشان برای مسابقه انتخاب می شود یا نه، در این صورت تازه می توان لقب جشنواره را بر روی آن گذاشت. در زمان آقای بهشتی داشت این اتفاق می افتاد و آدم های مهمی با التماس به عنوان میهمان می آمدند تا در جشنواره شرکت داشته باشند زیرا فیلمسازان درجه یک فیلم داشتند و مدیران جشنواره های دیگر با افتخار می آمدند تا هم فیلم ببینند و هم فیلمسازان خوب را به جشنواره هایشان دعوت کنند اما به تدریج از زمانی که آقای بهشتی برکنار شد کیفیت جشنواره هم پایین آمد. من همیشه از ایشان حمایت کردم و این شبهه پیش نیاید که او به من کمک کرده بود. بهشتی نه تنها هیچ کمکی به من نکرد بلکه در زمان او شش فیلم من توقیف شد و نگذاشت به نمایش درآید اما با این وجود با او موافقم زیرا برای کل سینمای ایران مفید بود زیرا او تنها انسان صاحب اندیشه و تفکر انقلاب اسلامی بود که باعث شد جشنواره فجر شخصیت جهانی پیدا کند.
وی افزود: در پشت جشنواره فیلم فجر باید یک اندیشمند و یک سینماگر متفکر و فیلمسازان خوب باشد. من خودم جز فیلمسازان متوسط هستم و در زمان برگزاری جشنواره می خواهم به اروپا بروم، به دنبال یک تهیه کننده تا امرار معاش کنم. 
این گارگردان خاطرنشان کرد: جشنواره جمهوری اسلامی باید رقابتی سالم باشد و بگوید چه آنهایی که مخالفند و چه آنهایی که موافقند فیلم هایشان را ارائه کنند، چون ما معتقدیم که اندیشه ما یکی از بهترین اندیشه ها است بنابراین صاحب اندیشه ها باید فیلم بسازند و در یک عرصه جهانی مطرح شود و وقتی اسم جشنواره فیلم فجر می آید پشت دنیا بلرزد.
جلیلی افزود: من می گویم بعد از سی سال جشنواره فجر باید همپای کن باشد چون ما دارای اندیشه و فرهنگ الهی هستیم و تمام دنیا تشنه این اندیشه است. چطور وقتی حرف از شهدا و جانبازان و ایثارگران می زنیم مو لای درز آن نمی رود؟ زیرا با خلوص نیت است همه موارد ما باید به این شکل باشد. من فیلمساز باید با ساختن فیلم ها جواب شهدا را بدهیم./ي2