چگونگی ورود حماسه 9 دی به معادله قدرت
پایان جنگ، شكل گیری حزب الله لبنان، شكل گیری حماس كه بعدها هم، شكست آمریكایی ها در عراق، توانمندی هسته ای و علمی ایران و... تغییراتی بود که معادلات قدرت را به نفع ایران تغییرداد. آمریكایی ها كه همیشه مترصد فرصتی برای تغییر این معادله به نفع خودشان بودند، آن را در بستر انتخابات 22 خرداد سال 1388 یافتند كه ...
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ سنگرسازان بی سنگر در آخرین نوشته خود آورده است:
پایان جنگ، شكل گیری حزب الله لبنان، شكل گیری حماس كه بعدها هم، شكست آمریكایی ها در عراق، توانمندی هسته ای و علمی ایران و... تغییراتی بود که معادلات قدرت را به نفع ایران تغییرداد. آمریكایی ها كه همیشه مترصد فرصتی برای تغییر این معادله به نفع خودشان بودند، آن را در بستر انتخابات 22 خرداد سال 1388 یافتند كه ...
اشاره
اختصاصی بصیرت:اولین اثر پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه معادلات منطقه ای و جهانی ظاهر شد و پس از آن، معادله جدید قدرت بین ایران و استكبار كه نماد اصلی آن آمریكا بود، شكل گرفت. معادله قدرت تابعی از عوامل تولید قدرت مانند، توان نظامی، ثروت، موقعیت جغرافیایی، جمعیت و... است. در معادله قدرتی كه پس از انقلاب بین ایران و آمریكا شكل گرفت محور اصلی ذات انقلاب و انرژی متراكم در آن بود. ایران و آمریكا به مدت سه دهه رفتار متقابل شان را براساس این معادله جدید قدرت تعیین می كردند، ضمن آنكه از هر فرصتی برای تغییر آن به نفع خودشان سود می جستند. در برخی موارد اتفاقاتی این معادله را تكان می داد؛ اما به غیر از چند مورد نادر آنقدر قوی و مهم نبود كه بتواند در آن تغییر ایجاد كند. در آن چند مورد نادر كه بسیار هم مهم بودند، تغییرات ایجاد شده معادله را به نفع ایران تغییر داد. مانند پایان جنگ، شكل گیری حزب الله لبنان، شكل گیری حماس كه بعدها هم، شكست آمریكایی ها در عراق، توانمندی هسته ای و علمی ایران و... به آن اضافه شد. آمریكایی ها كه همیشه مترصد فرصتی برای تغییر این معادله به نفع خودشان بودند، آن را در بستر انتخابات 22 خرداد سال 1388 یافتند كه در ادامه به فتنه و در پایان به شكل گیری حماسه 9 دی منجر شد. نوشتار حاضر درصدد بررسی این مسئله است كه حماسه 9 دی چگونه وارد معادله قدرت بین ایران و آمریكا شد و آن را به نفع ایران تغییر داد.
بررسی حوادث آستانه انتخابات 22 خرداد و پس از آن اگر بر فرض، فاقد برنامه ریزی و مهندسی دقیق بوده، حاكی از آن است كه قرار گرفتن آنها كنار یكدیگر مفهوم بسیار معناداری ایجاد می كند كه نمی توان از آن گذشت و بلكه با تحلیل آن، بسیاری از مسائل روشن و درك می شود. اگر فرض فوق برای اتفاقات اولیه پذیرفته شود، باید گفت روند اتفاقات اولیه از جنس آن چیزی بود كه از مدت ها پیش در برنامه دشمن قرار داشت و اتفاقات بعدی براساس آن برنامه پیش آمد. در هر صورت، این تفاوت جزئی تغییر در اصل موضوع ایجاد نمی كند. تحركات مشكوك و سازماندهی شده هواداران غالباً جوان موسوی پیش از انتخابات در قالب فعالیت های تبلیغاتی از ظرفیت پرتحركی خبری داد كه با نزدیك شدن به روز انتخابات بر تحرك و تعداد آنها افزوده می شد. مشابه این صحنه در دوم خرداد 76 هم وجود داشت با این تفاوت كه شور آنها كمتر و تحركات شان ملایم تر و حد آن هم تا زمان رأی گیری بود، در حالی كه طرفداران موسوی نشان می دادند كه میل به درگیری و آشوب و تحمیل دیدگاه شان و ادامه این حركات در پس از رأی گیری را دارند. این پدیده بی سابقه و بسیار خطرناك بود.
این مجموعه های پرتحرك كه نشانه های سازماندهی شدگی در آنها به وضوح دیده می شد، نقطه آغاز تغییر معادله و امید استكبار بود كه در ادامه توانست بستر حضور جمعیت 300-400 هزار نفری طرفداران موسوی را در 25 خرداد در خیابان آزادی فراهم كند، موضوعی كه آمریكایی ها سال ها انتظارش را می كشیدند و یك گام بسیار بزرگ آنها را به تغییر معادله نزدیك تر می كرد و آنها تا چند ماه پیش از آن تصورش را هم نمی كردند. حادثه 25 خرداد، اتفاق بسیار بزرگی محسوب می شد، زیرا دشمنان نظام برای اولین بار توانستند با تبلیغ، فریب، نیرنگ و هوچی گری اغواكننده بخشی از مردم را به نفع اهداف خودشان و علیه نظام به خیابان آوردند. در آن روز در ظاهر همه چیز و در صدر حضور سازماندهی شده صدها هزار نفر در اختیار دشمن بود. نظام در برابر این صحنه سازی مقاومت كرد و دست به روشنگری زد. خطبه های نمازجمعه امام خامنه ای(مدظله العالی) چهار روز پس از این صحنه سازی سازمان جمعیتی، فتنه گران را به هم ریخت و آنها بلافاصله به ایجاد رعب و وحشت و تخریب اموال عمومی و ملی روی آوردند. در این مرحله آنها اگرچه در صحنه میدانی سازمان جمعیتی شان را از دست داده بودند و در عرصه حقوقی نظام مباحث قانونی را كه موید صحت برگزاری انتخابات بود، دنبال می كرد؛ اما رفتار خشن و اغتشاشاتی كه آنها ایجاد كردند، سبب به وجود آمدن رعب و وحشت در جامعه شد. همراه با آشوب اراذل و اوباش كه نقش مزدوری استكبار را داشتند، تمام رسانه های دشمن نیز برای حمایت از آشوبگران و تضعیف روحیه مردم حامی نظام وارد صحنه شدند. تا آنجا كه خیابان ها صحنه درگیری عوامل فتنه با نیروهای انتظامی و امنیتی شد و در این میان، مردم نقشی نداشتند و تنها نظاره می كردند. از پیش معلوم بود تا چنانچه وضعیت به این منوال ادامه پیدا كند، فتنه گران بازنده این كارزارند از این رو آشوبگران از یكسو بر آشوب، اغتشاش و ویرانگری و خشونت شان می افزودند و از سوی دیگر، رسانه های دشمن با ترفندهای تبلیغاتی و عملیات روانی مردم را تحریك می كردند كه به آشوبگران بپیوندند، حضور عوامل آموزش دیده منافقین، سلطنت طلب ها و بهائیان در بین آشوبگران و نشان دادن رفتار جسارت آمیز، سایر آشوبگران را نیز جسورتر می كرد. نیروهای انتظامی و امنیتی پس از چند روز با اجرای چند طرح عملیاتی توانستند تعدادی از افراد شاخص آنها را دستگیر و تا حد زیادی تحركات آنها را مهار كنند؛ اما اگر غائله در این نقطه و به این شكل خاتمه پیدا می كرد به هیچ وجه به نفع نظام نبود و با اینكه چنین خاتمه ای معادله قدرت بین ایران و آمریكا را تغییر نمی داد، ضربه سنگین و بدون پاسخی به نظام محسوب می شد. در حالی كه بسیاری گمان می كردند فتنه با تسلط كامل نیروهای نظامی و امنیتی به پایان می رسد، رفتار وقیحانه فتنه گران در هتك حرمت مقدسات مردم در روز عاشورا سرنوشت فتنه و استكبار را در این غائله تغییر داد. برگ برنده قاطع نظام یعنی مردم در 9 دی آنچنان با شكوه و گسترده در سراسر كشور برای مقابله با فتنه گران و استكبار به صحنه آمدند كه هم فتنه گران را در داخل منكوب كرد و هم هیچ یك از سروصداها و ترفندهای رسانه ای دشمن نتوانست اندكی از عظمت این خروش فیصله دهنده را بپوشاند و مهم تر از همه اینكه نفس پدیده بی نظیر 9 دی در دفاع از انقلاب و كشور و زدن تودهنی محكم به دشمنان نظام در قلب معادله قدرت بین ایران و آمریكا نشست و آن را به نفع ایران تغییر داد. این حركت بسیار حساب شده و دفعی آمریكا را متوجه این نكته دقیق كرد كه انقلاب اسلامی ریشه بسیار مستحكمی دارد و با این پشتوانه عظیم هوشمند است كه سیاست های خودش را دنبال می كند و از تهدیدات دشمن باكی ندارد. استكبار فكر می كرد كاركرد حضور مردم در دفاع از انقلاب به حد بزرگداشت مراسم 22 بهمن و یا روز قدس رسیده و بیش از این روی آن حساب نمی كرد؛ اما سیل خروشان حضور مردم در 9 دی این تصور را باطل كرد و این یعنی حساب باز كردن بر روی حضور این مردم در زمان لزوم كه در قالب تغییر معادله قدرت بین ایران و آمریكا و به نفع ایران معنا می یابد.
پایان جنگ، شكل گیری حزب الله لبنان، شكل گیری حماس كه بعدها هم، شكست آمریكایی ها در عراق، توانمندی هسته ای و علمی ایران و... تغییراتی بود که معادلات قدرت را به نفع ایران تغییرداد. آمریكایی ها كه همیشه مترصد فرصتی برای تغییر این معادله به نفع خودشان بودند، آن را در بستر انتخابات 22 خرداد سال 1388 یافتند كه ...
اشاره
اختصاصی بصیرت:اولین اثر پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه معادلات منطقه ای و جهانی ظاهر شد و پس از آن، معادله جدید قدرت بین ایران و استكبار كه نماد اصلی آن آمریكا بود، شكل گرفت. معادله قدرت تابعی از عوامل تولید قدرت مانند، توان نظامی، ثروت، موقعیت جغرافیایی، جمعیت و... است. در معادله قدرتی كه پس از انقلاب بین ایران و آمریكا شكل گرفت محور اصلی ذات انقلاب و انرژی متراكم در آن بود. ایران و آمریكا به مدت سه دهه رفتار متقابل شان را براساس این معادله جدید قدرت تعیین می كردند، ضمن آنكه از هر فرصتی برای تغییر آن به نفع خودشان سود می جستند. در برخی موارد اتفاقاتی این معادله را تكان می داد؛ اما به غیر از چند مورد نادر آنقدر قوی و مهم نبود كه بتواند در آن تغییر ایجاد كند. در آن چند مورد نادر كه بسیار هم مهم بودند، تغییرات ایجاد شده معادله را به نفع ایران تغییر داد. مانند پایان جنگ، شكل گیری حزب الله لبنان، شكل گیری حماس كه بعدها هم، شكست آمریكایی ها در عراق، توانمندی هسته ای و علمی ایران و... به آن اضافه شد. آمریكایی ها كه همیشه مترصد فرصتی برای تغییر این معادله به نفع خودشان بودند، آن را در بستر انتخابات 22 خرداد سال 1388 یافتند كه در ادامه به فتنه و در پایان به شكل گیری حماسه 9 دی منجر شد. نوشتار حاضر درصدد بررسی این مسئله است كه حماسه 9 دی چگونه وارد معادله قدرت بین ایران و آمریكا شد و آن را به نفع ایران تغییر داد.
بررسی حوادث آستانه انتخابات 22 خرداد و پس از آن اگر بر فرض، فاقد برنامه ریزی و مهندسی دقیق بوده، حاكی از آن است كه قرار گرفتن آنها كنار یكدیگر مفهوم بسیار معناداری ایجاد می كند كه نمی توان از آن گذشت و بلكه با تحلیل آن، بسیاری از مسائل روشن و درك می شود. اگر فرض فوق برای اتفاقات اولیه پذیرفته شود، باید گفت روند اتفاقات اولیه از جنس آن چیزی بود كه از مدت ها پیش در برنامه دشمن قرار داشت و اتفاقات بعدی براساس آن برنامه پیش آمد. در هر صورت، این تفاوت جزئی تغییر در اصل موضوع ایجاد نمی كند. تحركات مشكوك و سازماندهی شده هواداران غالباً جوان موسوی پیش از انتخابات در قالب فعالیت های تبلیغاتی از ظرفیت پرتحركی خبری داد كه با نزدیك شدن به روز انتخابات بر تحرك و تعداد آنها افزوده می شد. مشابه این صحنه در دوم خرداد 76 هم وجود داشت با این تفاوت كه شور آنها كمتر و تحركات شان ملایم تر و حد آن هم تا زمان رأی گیری بود، در حالی كه طرفداران موسوی نشان می دادند كه میل به درگیری و آشوب و تحمیل دیدگاه شان و ادامه این حركات در پس از رأی گیری را دارند. این پدیده بی سابقه و بسیار خطرناك بود.
این مجموعه های پرتحرك كه نشانه های سازماندهی شدگی در آنها به وضوح دیده می شد، نقطه آغاز تغییر معادله و امید استكبار بود كه در ادامه توانست بستر حضور جمعیت 300-400 هزار نفری طرفداران موسوی را در 25 خرداد در خیابان آزادی فراهم كند، موضوعی كه آمریكایی ها سال ها انتظارش را می كشیدند و یك گام بسیار بزرگ آنها را به تغییر معادله نزدیك تر می كرد و آنها تا چند ماه پیش از آن تصورش را هم نمی كردند. حادثه 25 خرداد، اتفاق بسیار بزرگی محسوب می شد، زیرا دشمنان نظام برای اولین بار توانستند با تبلیغ، فریب، نیرنگ و هوچی گری اغواكننده بخشی از مردم را به نفع اهداف خودشان و علیه نظام به خیابان آوردند. در آن روز در ظاهر همه چیز و در صدر حضور سازماندهی شده صدها هزار نفر در اختیار دشمن بود. نظام در برابر این صحنه سازی مقاومت كرد و دست به روشنگری زد. خطبه های نمازجمعه امام خامنه ای(مدظله العالی) چهار روز پس از این صحنه سازی سازمان جمعیتی، فتنه گران را به هم ریخت و آنها بلافاصله به ایجاد رعب و وحشت و تخریب اموال عمومی و ملی روی آوردند. در این مرحله آنها اگرچه در صحنه میدانی سازمان جمعیتی شان را از دست داده بودند و در عرصه حقوقی نظام مباحث قانونی را كه موید صحت برگزاری انتخابات بود، دنبال می كرد؛ اما رفتار خشن و اغتشاشاتی كه آنها ایجاد كردند، سبب به وجود آمدن رعب و وحشت در جامعه شد. همراه با آشوب اراذل و اوباش كه نقش مزدوری استكبار را داشتند، تمام رسانه های دشمن نیز برای حمایت از آشوبگران و تضعیف روحیه مردم حامی نظام وارد صحنه شدند. تا آنجا كه خیابان ها صحنه درگیری عوامل فتنه با نیروهای انتظامی و امنیتی شد و در این میان، مردم نقشی نداشتند و تنها نظاره می كردند. از پیش معلوم بود تا چنانچه وضعیت به این منوال ادامه پیدا كند، فتنه گران بازنده این كارزارند از این رو آشوبگران از یكسو بر آشوب، اغتشاش و ویرانگری و خشونت شان می افزودند و از سوی دیگر، رسانه های دشمن با ترفندهای تبلیغاتی و عملیات روانی مردم را تحریك می كردند كه به آشوبگران بپیوندند، حضور عوامل آموزش دیده منافقین، سلطنت طلب ها و بهائیان در بین آشوبگران و نشان دادن رفتار جسارت آمیز، سایر آشوبگران را نیز جسورتر می كرد. نیروهای انتظامی و امنیتی پس از چند روز با اجرای چند طرح عملیاتی توانستند تعدادی از افراد شاخص آنها را دستگیر و تا حد زیادی تحركات آنها را مهار كنند؛ اما اگر غائله در این نقطه و به این شكل خاتمه پیدا می كرد به هیچ وجه به نفع نظام نبود و با اینكه چنین خاتمه ای معادله قدرت بین ایران و آمریكا را تغییر نمی داد، ضربه سنگین و بدون پاسخی به نظام محسوب می شد. در حالی كه بسیاری گمان می كردند فتنه با تسلط كامل نیروهای نظامی و امنیتی به پایان می رسد، رفتار وقیحانه فتنه گران در هتك حرمت مقدسات مردم در روز عاشورا سرنوشت فتنه و استكبار را در این غائله تغییر داد. برگ برنده قاطع نظام یعنی مردم در 9 دی آنچنان با شكوه و گسترده در سراسر كشور برای مقابله با فتنه گران و استكبار به صحنه آمدند كه هم فتنه گران را در داخل منكوب كرد و هم هیچ یك از سروصداها و ترفندهای رسانه ای دشمن نتوانست اندكی از عظمت این خروش فیصله دهنده را بپوشاند و مهم تر از همه اینكه نفس پدیده بی نظیر 9 دی در دفاع از انقلاب و كشور و زدن تودهنی محكم به دشمنان نظام در قلب معادله قدرت بین ایران و آمریكا نشست و آن را به نفع ایران تغییر داد. این حركت بسیار حساب شده و دفعی آمریكا را متوجه این نكته دقیق كرد كه انقلاب اسلامی ریشه بسیار مستحكمی دارد و با این پشتوانه عظیم هوشمند است كه سیاست های خودش را دنبال می كند و از تهدیدات دشمن باكی ندارد. استكبار فكر می كرد كاركرد حضور مردم در دفاع از انقلاب به حد بزرگداشت مراسم 22 بهمن و یا روز قدس رسیده و بیش از این روی آن حساب نمی كرد؛ اما سیل خروشان حضور مردم در 9 دی این تصور را باطل كرد و این یعنی حساب باز كردن بر روی حضور این مردم در زمان لزوم كه در قالب تغییر معادله قدرت بین ایران و آمریكا و به نفع ایران معنا می یابد.
