باشگاه خبرنگاران- شبكه يك سيما از دو هفته پيش پخش جديدترين مجموعه خود را با پيشوند فصل نخست آغاز كرده است. طبق برنامه ريزيها، گويا قرار است به عادت مالوف شبكه هاي خارجي، فصل دوم آن بزودي با اعمال نظرات مخاطبان و منتقدان و طراحي كاراكتر هاي تازه و خرده قصه هاي جديدتر به موازات ماجراي اصلي مقابل دوربين رود.
اين سريال قصه حضور جواني به نام بهادر سير را روايت مي كند كه بر اثر حضوري اتفاقي در يك شركت ساختماني، با مناسباتي انبوه از توطئه و دسيسه مواجه مي شود. دايره اي بسته از روابط فاميلي كه مدتهاست با سودجويي و بهره كشي از پدر خانواده (فرجام) روزگار گذرانده اند و حالا با دخالت هاي عدالت خواهانه و مصلحانه جواني متعهد، تمام منافع خود را در خطر مي بينند.
تم اصلي قصه در ذات خود حاوي نوعي تلخي است كه شايد اگر با بياني صرفا اجتماعي به نمايش در مي آمد، از حيث طرح خيلي نكات با معذوريت ها و خطوط قرمز مواجه مي شد. خطوطي كه اغلب ناشي از سوء تفاهم ها و عدم انتقادپذيري ها هستند و دست و پاي برنامه سازان را مي بندند.
اينجا اما همين داستان در هاله اي شيرين از طنز و كمدي به بيننده ارائه مي شود و مفهوم مبارزه با رانت خواري و زير پا گذاشتن حقوق مردم را با ترفندي زيركانه و مخاطب پسند به نمايش مي كشد.
بهادر سير را مي توان مصداقي از افراد عدالت خواه دانست كه در شركت فرجام قصد ترميم اخلاقيات از ميان رفته و هشدار براي اطرافيان طمعكار او را دارند.جالب آنكه آنان حتي در لفظ نيز حرمت پدر  و بزرگتر را ندارند و مدام در تاكيد و تذكر مادر – كه او نيز در اين خيانت شريك است!- ناچار به حفظ احترام او مي شوند.
اما در بخش فرم نيز ميلياردر با طراوت ظاهر شده است. يكي از ويژگي ها ي اصلي اين سريال طراحي لباس و صحنه آن است كه با توجه به مضمون كمدي اش انجام گرفته است، به اين معني كه در اين طراحي رنگهاي شاد و متنوع به بهانه لباس فرم و يا دكوراسيون يك شركت ساختمان سازي مدنظر قرار گرفته اند تا از حيث بصري، مانع تكرار يا كسالت شوند.
نكته اي كه سريال هاي پر بيننده شبكه هاي ماهواره اي فارسي زبان روي آن وقوف آشكاري دارند. اين آثار كه عموما محصول كشور تركيه هستند، چه در ژانر تاريخي و چه درامهاي عاشقانه رنگ بندي و آرايش صحنه را در كنار قصه اي پر فراز و نشيب، در اولويت خود قرار داده اند.
اين تنوع رنگي به ويژه در سريال هاي تاريخي به عظمت و شكوه سكانسها و پلانها نيز مي افزايد و نگاه هاي بيننده را جلب سحر انگيزي خود مي كند. در ميلياردر نيز همين رنگها حتي در بخش خانه فرجام يا ولي به تناسب موقعيت اجتماعي آنان لحاظ شده اند تا براي مضمون شيرين قصه، در حكم مكمل باشند.
حال آنكه انتخاب آكسسوار يا طيف رنگي عبوس، مي توانست به طور كامل اين كاركرد را زير سوال ببرد و مخدوش جلوه دهد. عليرضا اميني با استفاده از شيوه تصوير برداري دوربين روي دست نيز تحرك و پويايي خاصي به ميزانسن خود بخشيده و موجب شده حتي در لحظاتي كه ديالوگها مسلسل وار مجال طرح مي يابند، رخوت و كندي دامنگير فضا نشود./ی2

 يادداشت از: الهه عليزاده