به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ منطقه حفاظت شده بافق، که زیستگاه غنی، برای یوز ایرانی و بهشتی برای گربه سانان ایران است در مسیر نابودی قرار گرفته است.

جاده گزو کمر منطقه حفاظت شده بافق را می شکند زیرا در حال حاضر  بحث از جاده خاکی گذشته و موضوع جاده آسفالته استاندارد مطرح شده است.

هفته گذشته  منابع محلی خبر از حضور تعداد زیادی  لودر و بیل مکانیکی نه برای جاده ای ساده، بلکه برای احداث جاده ای کامل و به اصطلاح استاندارد با عملیات  خاکبرداری و خاکریزی گسترده  در مسیری کوهستانی و خطرناک دادند.

این درحالیست که  گزینه های بسیاری برای احداث جاده های ایمن تر در مناطق دشتی منطقه  که خطرات کنار دره بودن این جاده کوهستانی را ندارد توسط کارشناسان پیشنهاد شده است.

 در رابطه با  پیامدهای منفی احداث جاده گزو بر زیستگاههای منطقه حفاظت شده کوه بافق  یک کارشناس محیط زیست می گوید: از بین رفتن منابع فیزیکی زیستگاهی منطقه با انجام خاکبرداری و خاکریزی(با توجه به عبور بیش از ۱۴کیلومتر از این مسیر از بخش کوهستانی،نیاز به حجم بالایی از خاکبرداری و خاکریزی وجود دارد)، قطعه قطعه شدن زیستگاه نسبتا یکپارچه فعلی و به عبارتی جزیره ای شدن زیستگاههای محدوده امن منطقه،  تسهیل دسترسی متخلفان به قلب منطقه و دشواری کنترل رفت و آمد به منطقه از مهمترین پیامدهای منفی احداث این جاده است.

به گفته حسن اخوان،  ایجاد آلودگیهای صدا،هوا و منظر در یک زیستگاه طبیعی حیات وحش،تبدیل به دو قسمت مجزا شدن  مهمترین بخش حفاظتی منطقه حفاظت شده کوه بافق(محدوده امن منطقه) و از بین رفتن  کارکرد منطقه امن، جلوگیری از آشامیدن آب توسط حیات وحش و خروج آنها از منطقه حفاظت شده با توجه به اینکه بیشترین منابع آبی در دسترس حیات وحش در حاشیه این مسیر قرار می گیرد نیز از دیگر اثرات منفی احداث این جاده است.

او در ادامه تأکید می کند:  مسیر گدار حیات وحش منطقه از بخشهای جنوبی به شمالی و بالعکس با عبور از عرض این جاده صورت می گیرد و این به معنای تلفات سنگین جاده ای گونه های جانوری منطقه و برباد رفتن زحمات و هزینه های حفاظت از منطقه است.

مدیر انجمن دیده بان حقوق حیوانات نیز در این باره می گوید: مهمترین دلیل حفاظت از یک منطقه، تداوم و پایداری ارزشهای حفاظتی برای نسل امروز و نسل های فردا است. سودمندی حفاظت از یک منطقه در حفاظت ازارزشهای زیستگاهی و تنوع زیستی آن تجلی پیدا می کند.

به اعتقاد شهرام امیری شریفی ، منطقه حفاظت شده کوه بافق با در برگرفتن زیستگاههای دشتی،تپه ماهوری،کوهستانی و استپی ،جانوران گوناگون و باارزشی را در خود جای داده است به گونه ای که در این منطقه ۲۰گونه پستانداران،۴۴گونه از پرندگان و ۱۶گونه خزندگان شناسایی شده است.

او در ادامه می گوید:  این منطقه  قدیمی ترین سایت پروژه بین المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و زیستگاه های آن در استان یزد است همچنین  اولین منطقه ای است  در ایران که از یوزپلنگ در طبیعت فیلم برداری شده و سایت انتخابی UNDP برای قلاده گذاری و ردیابی یوزپلنگ آسیایی به منظور مطالعات رفتار شناسی و زیستگاهی گونه است.

به گفته شریفی،  این منطقه تنها منطقه استان یزد است که گربه پالاس در آن مشاهده شده، حضور شش گربه سان از مجموع هفت گربه سان موجود در کشور در منطقه حفاظت شده کوه بافق اثبات شده (پلنگ ایرانی، یوزپلنگ آسیایی، گربه پالاس، گربه جنگلی، گربه وحشی و کاراکال) و  زیستگاه پرندگان نادر و کمیابی همچون هوبره و زاغ بور در این منطقه وجود دارد.

 شریفی تراکم بالای طعمه، چشم اندازهای کم نظیر،  وجود زیستگاههای مناسب برای انواع جانوران وحشی به لحاظ امنیت خاص حاکم بر منطقه و محدود بودن تعارضات انسانی را از دیگر مزایای این منطقه عنوان می کند: با احداث جاده گزو،ارزشهای زیستگاهی این منطقه شدیدا تحت تاثیر قرار می گیرد.

به هرحال به نظر می رسد اگر فقط چند ثانیه مسئولان خود را جای آیندگان بگذارند خواهند دید که  با دادن مجوز برای احداث چنین جاده هایی ممکن است حسرت دیدن یک یوز ایرانی و یا یک آهو را برای همیشه بر دل آنها بگذارند همانند کاری که گذشتگان در حق ما انجام دادند و برای همیشه ایرانیان و جهانیان  را از دیدن شکوه  شیر ایرانی و ببر مازندران محروم کردند .