حدود هشت هزار نفر از تاکسیرانان برای تعویض خودرو ثبت نام کرده بودند، عده ای حتی خودروی شان را اسقاط کرده و منتظر بودند با پیگیری های مدیر عامل، وسیله ارتزاق جدید را تحویل گرفته تا از رانندگی خسته کننده و کلاج و ترمز گرفتن خودروی بی کیفیت در پایتخت شلوغ خلاص شوند اما بافنده رفت و نوسازی در بلاتکلیفی رها شد.
بافنده در زمان فعالیتش گفته بود که از مشکلات تاکسیرانان آگاه است و تأمین معیشت تاکسیرانان و خانواده هایشان را بعنوان سر لوحه فعالیت قرار داده و بر همین اساس امکان ایجاد تبلیغات بر روی تاکسی را مطرح کرده بود تا به قول خودش از بازار حرفه ای تبلیغات استفاده و درآمد حاصله را به تاکسیرانان برساند.
هر چه بود دل رانندگان تاکسی را خوش کرده بود و تاکسیرانان هم از توجه و حضور مرد مسن و سال دار و با ابهت سازمان تاکسیرانی در کنار خود لذت می بردند.
شعارهای مدیر عامل از هوشمندسازی سیستم پرداخت کرایه در ناوگان تاکسیرانی، توسعه تاکسی های بیسیم، تجهیز تاکسی ها به GPS و سیستم های هوشمند روی هوا ماند و ورود ناوگان جدید تاکسیرانی به کل فراموش شد.
هم اکنون حدود 75 هزار تاکسیران در سطح شهر تهران فعالیت می کنند و 40 پایانه و 700 خط تاکسیرانی در شهر تهران است که قاعدتا مدیریت و نظارت بر این حجم ناوگان امری مشکل است و مدیری کارآمد را می طلبد.
حالا مدیری روی کار آمده که از طرفی در مصاحبه های رادیویی خود از تاکسیرانان حمایت می کند و در مصاحبه های مطبوعاتی از برخورد با تاکسیرانان متخلف و افزایش گشت های نظارتی و کشف تخلف و مچ گیری از رانندگان تاکسی صحبت می کند که انگار مواضع مشخص ندارد و چند پهلو حرف می زند.
روزی در خبر 20:30 می شنویم که حق شارژهای دریافتی شرکت های تاکسیرانی از رانندگان غیرقانونی است و فردای همان روز مدیر عامل جوان تاکسیرانی در همان برنامه خبری از شرکت ها حمایت می کند.
راننده تاکسی خط دانشگاه شریف طی یک مصاحبه حضوری اظهار داشت: من چند سال است که دیسک کمر دارم و به دلیل بالا رفتن سنم پسرم را می خواهم جایگزین خود کنم اما سازمان به دلیل اینکه مجرد است قبول نکرده و من مجبورم تا شب و حتی جمعه و روز عاشورا در این خط مسافرکشی کنم.
از طرفی دیگر تاکسیرانی پارسال گفت برای تعویض خودرو اقدام کنید و بدلیل تحریم ها سمند را از لیست خودروهای انتخابی حذف شد و ما پژو را انتخاب کردیم الان 9 ماه از سال گذشته اما از ماشین نو خبری نیست به ایران خودرو و سازمان مراجعه کردیم اما به نتیجه نرسیدیم.
بانک صادرات برای گرفتن خودرو 10 میلیون به رانندگان تاکسی وام ارائه می کرد که 4 میلیون برای پس دادن آن باید بهره می دادیم 3 میلیون هم خودمان می دادیم و 3 میلیون هم خودروی فرسوده مان را بر می داشتند آن هم برای خودرویی که نامش پژو است و 2 هفته بعد از تحویل باید موتور باز کرد و روغن کم می کند.
به دلیل خرج بالای ماشین 7 ماه خوابیده بود و حدود یک میلیون خرج آن کردیم از طرفی ماشین بیمه نداشت به بیمه مراجعه کردیم چون بیمه خورده بود یک میلیون و 100 هزار تومان خرج داشت که بیمه نکردم قطعات ماشین هم اگر خراب شود دیگر قطعات نداریم.
از طرفی بنزین برای این کار کم است و از نيمه ماه به بعد بنزین آزاد باید استفاده کنیم کاش مدیر تاکسیرانی یک روز می آمد و شماره تاکسی هایی که در خط کار می کنند را یادداشت و بنزین مان را زیاد کند این حداقل کاری که ما به آن احتیاج داریم./ز
گزارشی از الهه طائمه