شادروان سيد حسن حسيني شاعر نام آشناي كشورمان در رثاي اين آزاد مرد كربلا شعري به يادگار گذاشته كه در ادامه مي‌خوانيد.

گفت سیر نار و دوزخ می‌کنم

عارفانه طی برزخ می‌کنم

یک طرف پیغمبر و یک سو یزید

ادخلوها جفت با هل من مزید

پس دو دست خود ز غم بر سر گرفت

فطرتش هم تیر و قرآن بر گرفت

گفت ای دادار غفّارالذنوب

کاشف الاسرار و ستّار العیوب

گر دل خاصان تو بشکسته‌ام

باز دل بر عفو عامت بسته‌ام

و آنکه آمد تا به نزدیک خیام

گفت از حرّ مرشد دین را سلام

توبه کردم لیک توّابم تویی

عفو خواهم لیک وهّابم تویی

مهر تو فرعون را موسی کند

جذبه‌ات دجّال را عیسی کند

گر بخوانی خیمه بر گردون زنم

ور برانی غوطه‌ها در خون زنم

شاه گفت اهلاً و سهلا مرحبا

ای دو کونت بنده ی بند قبا

گر تو ببریدی ره ظاهر ز ما

ما ره باطن نبردیم از شما

بحر کی در انتقام از قطره شد

مهر کی در انکسار از ذرّه شد

گر ز تو نسبت به ما سر زد خطا

آن خطا این جا بدل شد بر عطا

حر چو الطاف شه اندر خویش دید

عشق وا پس مانده را در پیش دید

گفت چون اوّل من آزردم تو را

اذن ده تا گردمت اوّل فدا

بود او را نیمه جانی کز امام

دید بر بالبن خود جانی تمام

زیر لب خندان سوی جنات رفت

از صفت بگسسته سوی ذات رفت