اگر يک قورباغه تيز هوش را داخل يک ظرف آب جوش بيندازيد چه‌کار مي کند؟ بيرون مي پرد! چون فورا به اين نتيجه مي رسد که لذتي در کار نيست و بايد برود. حالا اگر همين قورباغه را بر داريد و داخل يک ظرف آب سرد بيندازيد، بعد ظرف را روي اجاق بگذاريد و به تدريج به آن حرارت بدهيد قورباغه چه کار مي کند؟ استراحت مي کند...

چند دقيقه بعد به خودش مي گويد ظاهرا آب گرم شده است وتا چشم به هم بزنيد قورباغه بيچاره آب پزشده است! زندگي به تدريج اتفاق مي افتد. ما هم مي توانيم مثل قورباغه داستانمان بي توجه باشيم و به گرماي تدريجي آب عادت کنيم و وقت را از دست بدهيم و ناگهان ببينيم که کار از کار گذشته است. همه ما بايد نسبت به جريانات زندگي مان آگاه و بيدار باشيم.