پايگاه خبري سيريا نيوز در مقاله اي به تحليل سياست ها و تصميمات دولت تركيه در تعامل با كشورهاي همسايه و آرزوي تبديل شدن به يك ابر قدرت منطقه اي، مي پردازد.

به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ، در اين مقاله آمده است: تحلیلگر برجسته و طرفدار دولت تركيه، بريل ددوغلو،عليرغم واقعيات موجود در حمايت كامل دولت تركيه از تروریست های مسلح در سوريه، تنها برخي كشورها و دولت هايي كه نيات خصمانه عليه دولت تركيه دارند را،عامل مهم و تاثيرگذار در ناكامي سياست بدون تنش خارجي تركيه مي داند.  
وي در مقاله خود به اين موضوع اشاره مي كند كه ،ترکیه گاهی اوقات اعمال رفتار خشن، انعطاف ناپذیر، و "حتی" تهدید را در برابر همسایگان حق خود مي داند.
او این اقدام تركيه را تنها "ارتجاع سياسي و واكنش طبيعي" مي نامد و دليل آن را امتناع و رد سياست بدون تنش تركيه از سوي همسايگان مي داند و همين امر حالت"قريب الوقوع" را در مورد تصميمات تركيه رقم زده است.  
در ادامه اظهار مي دارد كه ترکیه، به استثنای ارمنستان، تلاش های جدی را براي ایجاد و گسترش همکاری های جدید و تقویت ثبات منطقه ای با همسايگان خود برداشته است حال از انجاكه آنها چنين سياست بدون تنشي را خواستار نيستند تركيه با نيات پليد آنها مقابله خواهد كرد.در مورد اسرائیل،جنايات آن در غزه و بحران حمله به كشتي ماوی مرمره،به روابط دوجانبه ما لطمه وارد كرده است.
 
وی در ادامه مي نويسد که ترکیه،پس از آنكه اسرائیل روابط خود با آذربایجان و قبرس را در پاسخ به جواب ترکیه گسترش داد،به نوعي به قطع روابط ما با اسرائيل كمك كرد.
 به خاطر همين مسئله دولت ترکیه در سياست بدون تنش خارجي خود هیچ گام قاطعي برای بهبود روابط با ارمنستان هرگز بر نداشت.  
اما در مقابل ترکیه با عصبانيت به دنبال تقويت روابط خود با طرف هاي سوم برآمد.  
مقاله نویس طرفدار دولت باید به اين موضوع اهتمام داشته باشد، که عصبانیت، نگرش تقریبا همراه با حسادت دولت ترکیه با اصل سياست بدون تنش خارجي تركيه در تضاد فاحش قرار دارد ،در ضمن تركيه نيز بايد به نوبه خود براي کشورهای دیگر،حق آزادی برای انتخاب شركاء منطقه اي خود را قائل شود و اصولا يك طرفه حركت نكند.  
خانم بريل ددغلوو در مقاله خود به موضوع ايران نيز اشاره داشت،وي حمايت تركيه از برنامه هسته اي ايران را ريسك بزرگ براي دولت تركيه دانسته است.در مقابل، آنکارا از تهران خواستار قطع حمايت كامل ايران از سوريه را پيشنهاد كرد.
تركيه از اين معامله زيركانه به دنبال قطع حمايت تهران از سوريه،و متعاقبا در مسير الحاق سوريه به "نظام بين المللي" تلاش مي كرد و  اگر با پذيرش تهران همراه مي شد،تقويت رابطه با ايران قدم بعدي تركيه بود. اما تهران حاضر به همكاري و مشاركت در بازي سياسي تركيه نشد.
اين درست همان جايي است كه خانم ددغلوو با گفته هاي خودش در تضاد ديده مي شود. وي پيشتر اظهار داشته بود كه، ترکیه برای ایجاد مشارکت های جدید با تمام همسایگان خود ، به جز ارمنستان،به جد تلاش خواهد كرد و در ادامه می نویسد که ترکیه تنها در صورتي همکاری جامع با ایران را بنا خواهد نهاد كه دولت ایران با تغییر سیاست، احتمالا همراه با تغییر نظام، (با صلاحديد تركيه) در سوریه موافقت نمايد.  
مقاله نویس طرفدار دولت ترکیه در هیچ جايي از مقاله به اين موضوع كه سوریه در مورد مقاصد ترکیه و برنامه تغییر نظام در سوریه و همچنین مختل کردن روابط سوریه با ایران چه نظري دارد،اشاره اي نكرده است.  
وي همچنین به نظر سوریه برای پیوستن به "نظام بین المللی"،سازمان تجارت جهانی، ناتو،نظام مالي جهاني اشاره اي نداشته است. با این حال،از مقاله وي چنين مي توان استنباط داشت که، ترکیه با حمایت از مذاکرات هسته ای P5 +1 سال 2010 در مورد ایران،در پي منافع و بدست آوردن جايگاه منطقه اي بوده، و متعاقبا با مطرح كردن درخواست خود از ايران در قبال سوريه، بر خلاف همه اصول روابط بدون تنش خود با همسایگان خط رد كشيده،اين یعنی درخواست ترکیه از ایران براي کاهش روابط خود با نزدیک ترین متحد استراتژیک خود -سوریه -در قبال حمايت از فعالیت هسته اي ايران كه اين درخواست تركيه يعني خيانت ايران به سوريه،از سوي تهران رد گرديد.  
واقعيت اينکه خواسته های ترکیه براي "تغییر نظام" در سوریه و کاهش روابط ایران و سوریه با سياست بدون تنش خارجي تركيه در یک تناقض کامل قرار دارد.
بنا به گفته هاي وي، ترکیه، تغییر رژیم در کشورهای خارجی و تعیین نوع و سطح روابط کشورهای همسایه را حق خود مي داند.  
علاوه بر این، خانم ددغلوو گروهك پ ک ک را يكي از عوامل مهم در ناكامي سياست هاي بدون تنش خارجي تركيه مي داند. در اين مورد وي واقعيت ها را بيان نكرده است. واقعيت اين است که دولت سوریه امروزه با تعداد زیادی از نیروهای امنیتی خود در حال مبارزه با گروه های مسلح مورد حمايت تركيه در شمال غرب سوریه مي باشد،در اين تعامل،فرصت حمايت هاي بيشتر از گروهك مسلح پ ک ک در شمال شرقی سوریه بوجود می آید، و اينکه ترکیه مقدار قابل توجهي از سلاح هاي قاچاق بازار سیاه سوريه را تامين مي كند،و به احتمال زیاد سهولت دسترسی اين تسليحات به پ ک ک را نيز ممكن مي سازد.  
اما اگر دولت ترکیه با دولت سوریه در مبارزه با تروریسم برون مرزی همكاري كند، به جای ترویج تروریسم مرزی،اين مشكل به آساني رفع مي گردد.  
در حقیقت ترکیه با انحراف از سیاست بدون تنش خارجي خود و تکذیب همکاری با سوریه در مبارزه با تروریسم برون مرزی راه را براي تقويت اين گروهك مهيا ساخت.
اما اين موضوع مطرح مي شود كه اگر ایران،پس از جنگ عراق همانند تركيه با سياست هاي آمريكا همراهي مي كرد، ،ديگر ايران نيازي به كمك تركيه در همراهي با آمريكا و شراكت با آمريكا و متعاقبا عضويت در ناتو نداشت. در اینجا،و در کنار بی اعتنایی کامل اسرائیل و ایران در مورد تلاش تركيه براي برخورداري از يك نقش موثر در منطقه، جنون انجام کارهای بزرگ ترکیه كاملا آشکار مي گردد!
اما خانم ددغلوو در ادامه محور مشكلات سياست خارجي تركيه را فراتر از ايران و اسرائيل نام مي برد. سیاست ترکیه و نفوذ رو به رشد بر محور قفقاز- شرق مدیترانه، ناراحتي کشورهای دیگر را به دنبال خواهد داشت، و احتمالا روابط پر تنش تركيه با همسایگانش به نفع آنها خواهد بود. چيزي كه خانم ددغلوو در حال انجام آن است، گسترش تئوری توطئه کلاسیک مي باشد.
ترکیه قدرتمند،تركيه اي که قادر به ارائه تضمین هاي امنیتي به اسرائیل و ایران است، در حال حاضر چنين گفته می شود كه بسیاری از کشورها مانع از ایجاد روابط بدون تنش تركيه با همسایگان خود مي باشند، چرا که این کشورها از نفوذ رو به رشد تركيه در منطقه خوشحال نخواهند شد. تركيه با اقدامات خود در ماه هاي اخير - جنون انجام کارهای بزرگ، خشم، تهدید همسايه به جنگ و رفتار تحكم آميزش به سياست بدون تنش خارجي خود آسيب جدي رسانده است.  
وي در ادامه مي گويد:اقدام این کشورها، به تيرگي روابط ترکیه و همسایگان آن منجر خواهد شد، چرا که آنها، بجز ايالت متحده ،نفوذ رو به رشد ترکیه را تحمل نخواهند كرد.  
به گفته وي،روسیه به خوبی می تواند با سیاست خارجی ترکیه همراهي كند و روابط خوب خود با این کشورها را حفظ كند.اين بدين معنی ست كه روسیه دلایل کافی برای فشار به ترکیه جهت انصراف از اين "بازی" سياسي را ندارد. خانم ددغلوو در ادامه مي گويد،بهتر است توجه خاصي به طرف هايي داشته باشيم كه روسيه در صدد است با آنها رابطه استراتژيك خوبي برقرار كند.  
خانم ددغلوو به روسیه و روابط خوب آن با كشورهايي كه تركيه با آنها مشكل دارد اشاره مي كند،و اذعان مي دارد که، روسیه برای جلوگیری از نفوذ رو به رشد ترکیه هيچ گونه منافع استراتژي در معرض خطر ندارد، اما از اذعان به اين موضوع كه، مشکلات فعلي ترکیه با همسایگان خود بر اساس رفتار پرخاشگرانه و سلطه گر ترکیه مي باشد امتناع مي ورزد.
مقاله نویس به این واقعیت اشاره مي دارد که روسیه تامين منافع خارجی خود را در تضمین تمامیت ارضی خود مي بيند .
خانم دغلوو چنين برداشت مي كند كه وراي سیاست روسیه نسبت به منافع مستقیم اش تفاوت وجود دارد.به هر حال،ظهور ترکیه ابرقدرت اجازه همراهي روسیه با سیاست خارجی ترکیه را در منطقه، قفقاز و آسیای مرکزی مهيا مي سازد و در نتیجه،بنا به گفته مقاله نویس، تضاد منافع با روسیه حذف مي گردد.
همچنین این ایده يعني مطرح شدن ترکیه به عنوان قدرت منطقه ای،مشاركت روسیه را در منطقه خاورميانه ممكن مي سازد،بدين معني است که روسیه از اهميت استراتژيك برخوردار است ، و در مورد "سیاست خارجی ترکیه"، جنون انجام کارهای بزرگ ترکیه را به اثبات مي رساند.
در پشت این واقعیت بايد اذعان داشت،مشكلات ترکیه با همسایگان خود اكنون رو به افزايش است.  
روسیه و ایالت متحده آمریکا به دنبال برقراری تعادل در روابط دوجانبه خود خواهند بود، اما تعادل دو جزء شکننده خواهد داشت: اتحادیه اروپا تحت نفوذ محور فرانسه آلمان و ترکیه.
اما اتحادیه اروپا در اين مورد تمايلي نشان نداده است و به جای آن، تركيه را پس زده است.  
در نتيجه تركيه گزينه آمريكا را انتخاب كرده است ، در حالی که روسیه تصمیم به همکاری با اتحادیه اروپا را پيش گرفته است.در پايان اينكه اگر روابط تركيه با تمام همسايگان اش تيره گردد،و در مورد روسيه و اتحاديه اروپا ناكام گردد،در آن صورت تركيه چه بدست خواهد آورد؟

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار