شما می توانید خیلی زود و از سنین کم به کودکتان کمک کنید که با دوست یابی و شرکت در فعالیت اجتماعی این خجالت را قبل از آنکه برای وی تبدیل به عادت شود کنار بگذارد.

به گزارش خبرنگار کلينيک باشگاه خبرنگاران؛ خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در كودكان است، نه یك عیب و نقص كه نیازی به دعوا و شرمندگی والدین داشته باشد. این ویژگی با تشویق و حمایت والدین قابل اصلاح است. از نظر علمی احساس خجالت، یك واكنش طبیعی نسبت به افراد یا محیط‌های جدید است كه در حقیقت تركیبی از حس ترس و كنجكاوی را در خود دارد.

خجالتی بودن کودک اصلا جای نگرانی ندارد. در شرایط طبیعی مانند ورود به یك مهدكودك یا محیط جدید، خجالت كشیدن بچه‌ها كاملا طبیعی است زیرا بچه‌ها در این محیط‌ها با بزرگسالانی مواجه می‌شوند كه تاكنون آن‌ها را نمی‌شناخته‌اند و علاوه بر آن، باید یك سری از وظایف را نیز انجام دهند.

کودکان به طور ذاتی دارای مهارتهای خاصی برای دوست شدن با دیگر کودکان و تعامل با محیط خارج از خانه هستند. اما تعدادی از کودکان در سنین پایین دچار خجالت بی حد و گاهی کمبود اعتماد به نفس می شوند. این کم رویی طبیعی می تواند از کودک ما جوان یا بزرگسال به شدت ناشادی که در دوست یابی ،حفظ کردن دوستان و یا به دست آوردن شغل دارای مشکلات فراوانی است، بسازد.

راههاي تاثيرگذاري والدين:

- شناخت ویژگی های شخصیتی خود؛ ترس ها، اضطراب ها و استرس های خویش، پذیرش نقش مهم وراثت در ویژگی های رفتار فعلی كودك، كار بر روی ترس های خود و تلاش در ارائه نقش مثبت در شكل دهی رفتار كودك

- با كودك خود ارتباط برقرار كرده و همواره او را مورد تشویق قرار دهید. بچه ها معمولاً احساسات خود را نمی شناسند، كلماتی را برایشان معرفی كرده و درباره ترس هایشان صحبت كنید. برای مثال اگر دختر شما از بازی با پسربچه ها می ترسد، شما درباره علت آن جویا شوید و درباره آن با او صحبت كنید. بدون اینكه كلمه «چرا» به كار برید. مثلاً بگویید: «فكر می كنی چه اتفاقی می افتد اگر با آن پسر كوچولو بازی كنی؟» صحبت كردن درباره موقعیت ها، امكان ارزیابی شرایط را به فرزندتان می دهد تا متوجه شود هیچ چیز وحشتناكی نیست و او باید با ترس هایش مواجه شود و شما می توانید از شدت ترس های او آگاه شده و او را تشویق به ارتباطات بیشتر كنید.

- مشاهده رفتار كودك خود؛ آیا او همیشه كناره گیر است یا فقط بعضی اوقات؟ چه شرایطی عامل یا مسبب رفتار خجالت زدگی می شود؟ عملكرد او در گروه بهتر است یا به صورت انفرادی؟ آیا به نظر می رسد كه او علاقه مند به بازی با بچه های دیگر است ولی از همراهی آنها به شدت می ترسد؟

نکته: هر چه کودک کوچک تر گروه دوستی او هم کوچک تر. برای اینکه به کودک خجالتی خود کمک کنید از اجتماعات کوچک شروع کنید. برای شروع، معرفی یك دوست جدید هم‌سن و سال به‌عنوان همبازی به فرزندتان كفایت می‌كند. بهتر است دوست كودك‌تان را به خانه‌تان دعوت كنید به این ترتیب تعداد چیزهای جدیدی كه فرزندتان یكباره با آن‌ها روبه‌رو می‌شود، كم خواهد شد و او آسان‌تر با شرایط كنار خواهد آمد. بعد از چند هفته می‌توانید اجازه دهید تا فرزندتان به خانه دوستش برود. وقتی كودك چند ماهی را با همبازی جدید گذراند و به او عادت كرد، می‌توانید عضو جدیدی را وارد گروه كنید./ع2


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.