مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:
آیه 19 سوره توبه
أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ
آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا
يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
آیا منزلت آن کس که حاجیان را آب می دهد یا به حفظ و تعمیر مسجدالحرام می پردازد با مقام آن کس که به خدا ایمان آورده و در راه او به جان جهد می کند یکی است؟ هرگز نزد خداوند این دو مقام با هم برابر نیست و خداوند هرگز قوم ستمکار (و ظاهرپرست) را (به سعادت) هدایت می کند.
*عتابی است با اصحاب صورت که حقیقت دین و ایمان را در ظواهری چون آب دادن حاجیان و تعمیر مسجدالحرام و دیگر آیین های دینی می بینند و معرفی می کنند تا بتوانند خود را در شمار اهل ایمان آورند در حالی که ایمان یک امر باطنی است.
*ایمان حرکتی جوهری است از صورت به عالم معنا، رسیدن است از مرتبه خور و خواب به مرتبه فضائل و کمالات اخلاقی، از خشم به حلم، از حرص به قناعت و از خلق تند به خویی لطیف و دلپذیر. در حالی که بعضی ایمان را رفتن از لباسی به لباسی و آرایه ریش و کفشی و از آدابی به آداب دیگر می شناسند و در نمی یابند که:
خرِ عیسی گرش به مکه برند چون بیاید هنوز خر باشد
(سعدی)
*ایمان از مقوله معراج است و صعود. چنانکه دانه از زیر خاک بیرون می آید، شاخ و برگ می گشاید و در باد می رقصد. زیرا اکنون به عالمی برتر آمده است، عالم شادی و آزادی و برخورداری از نعمتهای متعالی تر از آنچه در زیر خاک بوده است.
*مردمی که ایمان را در ظواهر و صورتهایی خلاصه می کنند می خواهند که به لقب مؤمن آراسته شوند بی آنکه جوهرایمان در ایشان متمکن گردد، بی آنکه دست از ظلم و جور و آز و نیرنگ و فریب بردارد. جهد در راه خدا سهل نیست اما عمارت مسجد سهل است. نماز را می خواند اما نیاز کسی را برنمی آورد، صورت پرستی اغلب نوعی ایمان گریزی و فرار از مسئولیتهای انسان شدن و مسلمانی است.
*ابلهان تعظیم مسجد می کنند در جفای اهلِ دل جِدّ می کنند
آن مجاز است این حقیقت ای فلان نیست مسجد جز درونِ سروران
(مثنوی)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک
کنید 
