دیختر در جریان سخنرانی در یکی از مراکز مطالعات راهبردی که روزنامه "صهیونیستی" جروزالم پست" نیز آن را منتشر کرده، اظهار داشت: ما در عراق بیشتر از آنچه را که برنامه ریزی کرده و توقع داشتیم، عملی کرده ایم.

دیختر اذعان کرد که دخالت رژیم اشغالگر در عراق از اوایل دهه هفتاد با برنامه حمایت از کردها آغاز شده است، و در ابتدا این حمایت ها در حد مطرح کردن مسأله کردها به عنوان یک موضوع سیاسی در مجامع بین المللی بود.

وی همچنین از حمایت مادی محدود از کردهای عراق در آغاز این برنامه خبر داد.

دیختر فاش کرد که، این حمایت در سال 1972 ابعاد امنیتی پیدا کرد، به صورتی که برای کردهای عراق از طریق ترکیه سلاح ارسال شد، و گروه های کرد برای آموزش دعوت شدند.

دیختر با این ادعا که عراق اکنون با وجود داشتن دولت مرکزی به سه منطقه تقسیم شده، تأکید کرد که این کشور همچنان در معرض جنگهای جدید داخلی بین "شیعیان و سنی ها" و "عربها و کردها" است.

وی با اذعان به دیدارهای مکرر مسئولان رژیم اشغالگر با سران کرد عراقی خاطرنشان کرد، هدف راهبردی این رژیم همچنان آن است که از رسیدن عراق به نقش منطقه ای و عربی خود جلوگیری شود، زیرا این امر به ضرر رژیم صهیونیستی است.