به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران همدان ؛ دیدگاه های مختلفی در پاسخ به این پرسش وجود دارد و مطرح شده است.
ابوعلی سینا حکیم بزرگ ایران زمین در این باره می گوید :
موجبات ترس یکی از این امور است :
-با مرگ حقیقت وزندگی ظاهری دنیایی آدمی برچیده می شود.
-نمیدانیم چه موقع میمیریم.
-مرگ پدیده ای ناشناخته است و از آن تجربه ای نداریم و برایمان مبهم است.
-تجربه مرگ انفرادی و فردی است و نه جمعی.
-مرگ موجب جدایی انسان از تعلقات دنیایی ، دوستان و خویشان است.
-با رسیدن مرگ ، آرزوها و امیال بشری برباد می رود .(برگرفته از رساله الشفا/صفحات 340تا346)
ترس ازمرگ در فرهنگ قرآنی و روایی به اعتبار انسان ها و تفاوت های انسانی علت های گوناگونی دارد.
به طور کلی انسان ها از این جهت به سه دسته تقسیم می شوند :ناقصان/متوسطان /کاملان
-علت ترس از مرگ در انسان های ناقص :انسان به حکم فطرت از حب دنیا برخوردار است و میل به جاودانگی دارد و از فنا و زوال متنفر است و برای همین به عالم حیات عشق ورزیده و از مرگ هراسان است.
خداوند متعال عقیده این گروه از انسان ها را اینگونه بیان می کند :
جز این زندگانی دنیای ما چیزی نیست ، می میریم و زندگی می کنیم ودیگر برانگیخته نمی شویم.( سوره مومنون/آیه 37)
این افراد ایمانی به آخرت و زندگی جاودان ندارند و برای همین ازمرگ میترسند که البته همان گروه کافران هستند.

-علت ترس از مرگ در انسان های متوسط :متوسطان چون ایمانشان به عالم آخرت و قیامت کامل نیست از مرگ میترسند.
امام صادق (ع) می فرمایند :
روزی مردی به سوی ابوذرآمده و پرسید : چرا از مرگ کراهت داریم ؟ابوذر پاسخ داد : به دلیل انکه شما دنیا را آباد کرده اید و آخرت را خراب، پس کراهت دارید که از آبادانی به سوی خرابی انتقال یابید.(بحارالانوار/جلد6/صفحه 137)
این متوسطان و غافلان به گونه ای از مرگ غافلند که به تعبیر حضرت علی (ع) :گویا مرگ را در دنیا به جز مانوشته اند و گویا حق را در آن بر عهده جز ما گذاشته اند و گویی آنچه از مردگان میبینیم ، مسافرانند که به زودی به نزد ما باز می گردند.....(نهج البلاغه / کلمات قصار 122/صفحه 382)

-علت ترس انسان های کامل :انسان های کامل و مومن از مرگ کراهت ندارند ولی از آن ترس و خوف دارند.
ترس آنان مثبت و ارزشی است چرا که خوف آنان به علت عظمت خداوند متعال است نه مثل وحشت وابستگان به دنیای مادی و دلدادگان به تعلقات دنیایی.
دل عاشقان خداوند متعال در هنگام ملاقات خداوند که با مرگ سرفصلی از آن آغاز می شود ، می تپد .
اینان زندگی را چون امتحان بزرگی الهی می دانند و می ترسند که از این آزمون سربلند بیرون نیایند.
حضرت علی (ع) در سخنانی اشاره دارند به اینکه ترس انسان های آن سویی از طول سفر ، توشه کم و بزرگی و عظمت مقصد است.(نهج البلاغه/کلمات قصار 77/صفحه 372)
پس هر ترسی منفی نیست و باید گفت که اگر ترس از مرگ براساس خوف از عظمت خداوند و چگونگی رویارویی با خدا باشد ترسی مثبت و از سر شوق و عشق است./س