حضرت علامه طباطبايي درباره معناي ذکر خدا فرمودند: «ذکر و به ياد خدا بودن، همان در مسير خدا بودن و حرکت در راه او است و رويگردان شدن از خدا، همان ضلالت و خارج شدن از مسير الهي است... کسي که از ذکر و ياد خدا رويگردان شده، دانش او فقط در امور ظاهري دنيا خواهد بود و به بالاتر از آن که تنها در سايه ذکر و ياد خداست، دست نمي يابد.»
حکمت زلال- ص۸۳