انسان هوشمند در 180 هزار سال قبل ظهور کرد و در طول صد هزار سال بعد تنها در منطقه کوچکی در اطراف تعدادی از دریاچه‌های آفریقای مرکزی ساکن بود؛ اما پس از این زمان از اين منطقه خارج و در سراسر قاره آفريقا گسترش پيدا كرد.

  محققان مرکز پزشکی «ویک فارست باپتیست» در كاروليناي شمالي، علت بروز مهاجرت را بروز یک تبادل ژنتیکی در 85 هزار سال قبل در خوشه ژن کلیدی در کروموزوم 11 که به نام «خوشه دﺳﺎتوراز اسید چرب» شهرت دارد، عنوان می‌کنند.

 این تغییرات ژنتیکی برای اولین بار اجازه ورود اسیدهای چرب چند زنجیره‌ای غیراشباع (PUFAs) را که برای افزایش اندازه، پیچیدگی و عملکرد مغز حیاتی است، برای انسان اولیه فراهم کرد.

 یافته های بدست آمده از تجزیه و تحلیل ژنتیکی می‌تواند علت حضور طولانی مدت انسان اولیه در اطراف دریاچه‌های آفریقای مرکزی را توضیح دهد؛ به نظر می‌رسد برای حمایت از عملکرد پیچیده مغز، نیاز به مقادیر زیادی «دوکوزاهگزانوییک اسید» (DHA) از گروه اسیدهای چرب چند زنجیره‌ای وجود داشته که این مقادیر در حلزون و ماهی به وفور يافت مي‌شود.

 پروفسور «فلوید چیلتون» تأکید می‌کند: نیاز به منبع «دوکوزاهگزانوییک اسید» یکی از دلایل احتمالی حضور طولانی مدت در اطراف دریاچه‌های آفریقای مرکزی بوده و توانایی انسان‌های اولیه برای تأمین DHA کافی برای حفظ اندازه و پیچیدگی مغز بسیار شگفت انگیز است.

 در حقیقت منطقه تنوع ژنتیکی مغز که محققان موفق به کشف آن شده‌اند، باعث خروج انسان‌های اولیه از بخش مرکزی آفریقا و پدیده‌ ای به نام «گسترش بزرگ» در سراسر اين قاره شده است.

 نتيجه اين مطالعه كه در مجله Science منتشر شده است، یکی دیگر از نشانه‌های مهم برای تنوع نژادی و قومی در پاسخ به رژیم غذایی مدرن را نشان می‌دهد./س