به گزارش باشگاه خبرنگاران، مهرداد غفار زاده در گفتگو با روابط عمومی دوازدهمین جشنوراه فیلم دفاع مقدس گفت: من از بچه هایی هستم که با انقلاب و جنگ عجین بودم. احساس خاصی نسبت به دوره هشت ساله دفاع مقدس دارم. این هشت سال را من سال هایی بی نظیر و مثال زدنی و تکرار نشدنی می دانم. پراز لحظه های ناب، احساس های مهربانانه و افسانه گونه و رویایی. به طوری که هرچقدر از این واقعه فاصله می گیریم بازهم تعریف کردنش برای فرزندانمان غیرقابل تصور است و باور نمی کنند که این قدر آدم های از خودگذشته و جان باخته وجود داشته اند.

وی ادامه داد: هر چقدر سنم بالا می رود و از این فضا دور می شوم غبطه می خورم و حسرت می خورم. همیشه جنگ خوب نیست اما ای کاش آن در کنار هم بودن، دوستی، معرفت، شناخت و خدایی بودن را در وجودمان حفظ می کردیم و با اتمام جنگ به دست فراموشی نمی سپاردیمشان.

غفارزاده با بیان اینکه همیشه آرزویم این بود که اولین فیلمم دفاع مقدسی باشد که علیرغم تلاش هایم امکان پذیر نشد. خاطر نشان ساخت: وقتی به آن روزها برمی گردیم می بینیم هم باید با احتیاط درباره آن روزها صحبت کنیم و هم با احتیاط فیلم بسازیم و البته این احتیاط نباید باعث شود که سکوت کنیم و فیلمی نسازیم.

وی با اشاره به لزوم پررنگ کردن ارزشها افزود: ما در درجه اول باید ارزش های دفاع مقدس را در فیلم ها ببینیم و بعد باید ارزش ها را واقعی نشان دهیم و بعد آن ها را مخاطب پسند کنیم. سینمای دفاع مقدس به نظر من هنوز خیلی مسائلش  کشف نشده و خیلی ها که آمدند فیلم ساختند فقط به بحث های اکشن و تیر و تفنگ پرداختند.

غفارزاده اظهار داشت: بعضی ها یک لایه دورتر را نگاه کردند و حضور شعور، شعف و عرفان رزمندگان را به نمایش گذاشتند اما هنوز آن قدر لحظه های ناب و لایه های ناشناخته دارد که می توان از آن صحبت کرد. شاید ما تصور کنیم که تا همین جا هم زیاد درباره دفاع مقدس صحبت کردیم اما این تصور کاملا غلط است.

غفارزاده با اشاره به لزوم ارتباط ادبیات و سینما در حوزه دفاع مقدس افزود: ما الان می توانیم کتاب های خوب حوزه هنری را در خاطره نویسی بازخوانی کنیم و بسیاری از ناگفته ها را از لا به لای این خاطرات واقعی بیرون بکشیم . سینمای ما از یک سری مفاهیم پا فراتر نگذاشته است. نه خودش دریافتش قوی بوده و نه تصور کرده که جامعه می تواند آن را درک کند. اما می توان بیش از اینها روی رزمندگان ما پژوهش کرد و پنجره های جدیدی به دنیای شگرف رزمندگان باز کرد. حتی ادبیات دفاع مقدس ما هم خیلی جلو نرفته و وارد لایه های زیرین احساس نشده است. البته عملکرد ادبیات به مراتب بهتر از سینماست. در صورتی که سینما می تواند حواس پنجگانه بیشتری را به خود جذب کند. البته این حرف ها شاید خیلی کلیشه ای و تکراری به نظر برسد اما شدنی است. باید عشق را در جبهه ها بازسازی کرد.

وی ادامه داد: درهر مقطعی از دوران فیلمسازی همیشه یک کلید واژه هایی تعریف می شود و تمام فیلم های آن دوره روی همان خط پیش می رود . البته فاخر بودن به پول خرج کردن نیست. اما معمولا فیلمنامه های خوب آنهایی است که توسط مجموعه ای از افراد نوشته شود و بتواند با وسواس و تعمق بیشتر بسیاری از کشف نشده های دفاع مقدس را و فراموش شده را بازآفیرینی کند. اگر اینها تبدیل به یک فیلمنامه شود موفق خواهد بود. اما متاسفانه الان هرکسی به خودش اجازه می دهد که فیلمنامه ای بنویسد و اگرچه ما فیلمنامه نویس های خوب هم داریم اما در این منجلاب گم شده اند و شناسایی آنها کار سختی شده است. معمولا آدم های متفکر ما کم تر روی شان می شود که عرض اندام کنند و وقتی این رو را ندارند آدم های کم ظرفیت بیشتر خودنمایی می کنند و آن آدم ها فاخر در سایه این افراد گم می شوند.

غفارزاده با تاکید بر اهمیت جشنواره بین المللی فیلم مقاومت افزود : جشنواره می تواند ایجاد انگیزه کند که فیلمسازان فیلم خوب بسازند و از سویی دیگر کشف کند استعدادهایی را که توانستند حرف تازه بزنند و لایه های نگفته را کشف کنند. لحظه های ناب بیافرینند. یکی از خاصیت های جشنواره کشف استعداد است و امیدوارم این جشنواره هم حتما کشف استعداد داشته باشد. تاکنون این جشنواره نتوانسته پدیده ها را معرفی کند اما امید زیادی دارم که در این دوره این اتفاق بیفتد و پدیده ای در سینمای دفاع مقدس به جامعه سینما معرفی کند و باعث شود که این سینما قوام و دوام پیدا کند و پایدار بماند./ي2