عباس براتي پور شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادب باشگاه خبرنگاران با اشاره به آنكه كپي برداري در شعر، عملي نامناسب و زشت است، افزود: بعضي مواقع كپي برداري به معناي شركت در مسابقات با اشعار ديگران به دلايلي مختلف در حوزه ادبي شعر ديده مي‌شود.
وي در ادامه گفت: از دلايل كپي برداري در شعر مي‌توان به علاقمندي فرد شركت كننده در جوايز ادبي به قطعه شعري از شاعري ديگر اشاره كرد.
اين شاعر اظهار داشت: تمايل به صرف اخذ جايزه در جوايز و جشنواره هاي ادبي از دلايل ديگر رواج كپي برداري در شعر به حساب مي‌آيد.
براتي پور به تجربه خود در امر داوري جوايز و جشنواره هاي ادبي اشاره كرد و اظهار داشت: عمق مبحث كپي برداري در شعر به جايي رسيده كه گاهي مواقع در ميان آثار ارسالي به جوايز  ادبي يكي از اشعار خود را به نام ديگري ديده و آن را با توجه به ‌آگاهي نسبت به نام و نشان سراينده اصلي شعر از چرخه داوري خارج مي‌كنم.
وي در پاسخ به اين سوال كه در جواب به اعتراض شاعران خارج شده از چرخه داوري چه مي‌گويد، تصريح كرد: به آن ها مي‌فهانم كه از روي بدشانسي آثارشان براي داوري زير دست شاعر اصلي شعر رفته است.
براتي پور در ادامه ارائه راهكار براي حل مشكل كپي برداري در شعر را عملي عبث و بي نتيجه دانست و گفت: روي آوري به عمل كپي برداري در شعر بستگي به خود اشخاص دارد.
وي كپي برداري در شعر را عملي مكرر در جوايز و جشنواره هاي ادبي ناميد و افزود: البته داوران با تجربه به راحتي شعر كپي برداري شده را تشخيص داده و از چرخه داوري خارج مي‌كنند.
اين شاعر به اينكه گاه شاعران براي راه گم كردن دو بيت از خود را در لابه لاي شعر كپي برداري شده جاي مي‌دهند، اظهار داشت: داوران مجرب با تطبيق ساختاري ابيات با يكديگر و قياس آن ها به صورت مستقل با ساختار كلي شعر، كپي برداري را به راحتي تشخيص داده و پس از اثبات آن شعر را از چرخه داوري ها خارج مي كنند./ي2