به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران شاید بتوان گفت شهر تهران یکی از بی ضابطه ترین کلان شهرهای جهان در زمینه نمای شهری است که این روزها به راحتی از نمای هر خانه ای به چشم می خورد و بیشترین دلیل آن بی توجهی شهروندان به نمای ساختمان ها است که این امر باعث تحمیل شدن بدقواری و بد منظری به فضای شهری می شود و این بدمنظر چشم هر بیننده ای را می آزارد.
سیدعلی رضافتح الهی جامعه شناس شهری می گوید: وقتی در سطح شهر قدم می زنیم و نگاهی به ساختمان ها می کنیم اولین چیزی که به چشم می خورد بالکن های شبوغ و گاهاً کثیفی است که به جای تبدیل شدن به محلی با چشم انداز زیبا بیشتر شبیه انباری و محل برای نگهداری کالاهای اضافه ای است که صاحب خانه برای دورکردن آنها از محیط منزل، آنها را در بالکن نگهداری می کند.
گاه شاهد هستیم که افراد با پوشاندن بالکن به وسیله ایرانیت، پتو، شیشه ها و غیره باعث ناهنجاری در نمای ساختمان و منظری زشت برای شهر می شوند.
لباس های آویزان شده، کولرهای بزرگ، حفاظ های زنگ زده، و یا حتی بالکن های بدون حفاظ که خدشه ی بزرگی برای زیبایی شهر محسوب می شوند.
گذشته از آن نمای ساختمان هایی که چندین سال از ساخت آنها گذشته و بدون هیچ گونه توجهی از سوی صاحبانش به عمر خود ادامه می دهد.
ساختمان های شیشه ای، سیمانی، سنگی و آجری که یا کثیفند یا آسیب دیده و هیچ اقدامی برای زیبایی آنها صورت نگرفته است.
فتح الهی می افزاید: حال اگر بر بررسی وضعیت این ساختمان ها در بالا و پایین شهر بپرازیم به راحتی متوجه خواهیم شد که این بدمنظری در محله های جنوب شهر بیشتر به چشم می خورد و شاید این به دلیل فضای کم خانه ها در پایین شهر و بزرگی خانه ها در بالای شهر باشد.
شهروندانی که در پایین شهر ساکن هستند به دلیل کوچک بودن خانه هایشان به اجبار بالکن منازل خود را به محلی برای تجمع وسایل اضافه خود تبدیل می کنند ولی ساکنان مناطق شمالی که فضای بیشتر و امکانات بیشتری دارند شاید از بالکن های خود حتی استفاده هم نکنند.
از آنجایی که در بین منازل مسکونی در مناطق جنوبی بافت فرسوده بیشتر به چشم می خورد نمای شهر در این محله ها بدمنظر تر و در مناطق شمالی که ساخت و ساز بیشتر انجام شده و قدمت ساختمان ها زیاد نیست این بدمنظری زیاد به چشم نمی خورد متأسفانه شهروندان، آنقدر که به زیبایی فضای داخل خانه خود اهمیت می دهند، به نمای برونی ساختمان توجهی نمی کنند هر چند شهرداری طی چند سال هایی اخیر با رنگ آمیزی دیوار ساختمان ها و نقاشی های دیواری سعی در زیباترکردن شهر داشته است ولی عدم همکاری شهروندان انجام نشدن اقدامات لازم جهت آگاهی مردم راه زیادی را برای بهبود وضعیت آلودگی بصری شهرمان پیش رو قرار داده است.
عمده ترین علت آلودگی بصری که در شهر وجود دارد خود شهروندان هستند، علاوه بر آلودگی بصری بالکن ها و نمای ساختمان ها، می توان اشاره ای هم به مغازه ها کرد ناهمگونی تابلوهای تبلیغاتی سر در مغازه ها، برچسب های تبلیغاتی نصب شده روی دیوارها، ناهمگونی در ویترین مغازه ها و دهها موارد دیگر که تأثیر بسزایی در آلودگی زیبایی شهرمان دارد این جامعه شناس شهری معتقد است: آلودگی بصری در شهرهای بزرگ و در حال توسعه در حال افزایش است واین امر مسأله ای نگران کننده است که طی یک یا دو سال قابل حل نیست و نیازمند زمان زیادی است. از آنجایی که ساختمان ها در طول سالها شکل گرفتن، نظارت کمی بر روی آلودگی های بصری آنها صورت گرفته باید توجه به کیفیت نمای شهری به طوری جدی از سوی مسئولان و شهروندان پیگیری شود که با سرعت بیشتری بتوانیم جبران سالهای از دست رفته را بکنیم.
وی در ادامه می گوید: کشورهای جهان برای نصب وسایل یک ساختمان مانند دستگاههای تهویه و یا حتی آنتن ضوابطی دارند که عدم رعایت آنها منجر به طی شدن مراحل قانونی می شود ولی متأسفانه در ایران هر کس براساس نظر شخصی خود و به این دلیل که خانه حریمی شخصی محسوب می شود اقدام به استفاده از وسایلی می کنند که جزئی از نمای شهر به شمار می روند.
در کشور ما، نقص قوانین و ضعف ضوابط قانونی باعث شده مردم توجهی به زیبایی شهرشان نکنند و تنها آن را وظیفه ای بر دوش مسئولین بدانند.
متاسفانه ما به حقوق خصوصی خود بیشتر از حقوق عمومی اهمیت می دهیم در صورتی که این دو مقوله باید در یک کفه ترازو قرار بگیرند و تا فرهنگ های غلطی که بین مردم جا افتاده ترمیم شود./ل
