به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از سرزمین خبر، اجلاس جنبشي با 120 عضو مستقل که پس از سازمان ملل متحد،بزرگترين سازمان بين المللي محسوب مي شود در هر کشوري برگزار شود نگاه ها را خيره خود مي کند.حال اگر ميزبان  اين جلاس کشوري باشد که به روايت دوست و دشمن در بزرگترين تحولات خاورميانه تاثير گزار بوده است،حساسيت ها دو چندان مي شود.
برگزاري شانزدهمين اجلاس غير متعهدها به ميزباني تهران از چنان اهميتي برخوردار است که رئيس سازمان ملل متحد را عليرغم حمايت هايش از تحريم هاي يکجانبه عليه ايران براي حضور در اين اجلاس وسوسه ميکند. سخنگوي بان کي مون در نشستي خبري در مقر سازمان ملل متحد  گفت:« آقای بان با شرکت در این اجلاس از این فرصت استفاده می کند تا بتواند با سران بسیاری از کشورها از جمله مقام های ایرانی درباره مسائل جهانی همچون کنفرانس ریو ۲۰+دیدار و گفت و گو کند.»
حضورقطعي 100کشور جهان،بارديگر بي اعتباري برخي تصميمات شوراي امنيت در جامعه جهاني را به رخ مي کشد.آنچنان که علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی نيز در مصاحبه با مهر گفت:« در شرایطی که آمریکایی ها و همپیمانان آنها تلاش گسترده ای را  برای انزوای جمهوری اسلامی ایران در عرصه سیاسی جهان به کار گرفتند ریاست ایران بر بزرگترین مجموعه سیاسی جهان خط بطلانی بر تلاش های آمریکا و رژیم صهیونیستی بوده و نشان می دهد توطئه های استکبار علیه کشورمان اثری ندارد.»
 اجلاس غير متعهدها حساسيت کنوني اش را تنها مديون نقش آفريني هاي ميزبان خود نيست بلکه تغيير در زمين بازي خاورميانه و سرگيجه اسرائيلي ها از انقلاب هاي منطقه  نيز بر اهميت آن افزوده است.
امروز گفتمان مقاومت در حالي به گفتمان مسلط خاورميانه تبديل شده است که اسرائيل بيش از هر زماني نگران دوستي هاي از دست رفته خود است.
ايرانيان در جهان به  مهمان نوازي شهره اند  و اين روحيه نويد برگزاري اجلاسي شکوهمند در سطح جهان را مي دهد .
اما کم نيستند کساني که نگران شيطنتها  فرصت سوزي ها در اين اجلاسند ،‌آنگونه که احمد خاتمي ،‌ امام جمعه موقت تهران هم به اين موضوع اشاره مي کند .
‌همايش هاي اينگونه در هر نقطه جهان که برگزار شود سيلي از دوربين ها و خبرنگاران کنجکاو را به کشور ميزبان مي کشاند.اين روزها رسم بر آن است که دوربين ها بيش از آنکه بر ميزها و صندلي ها خيره شوند،نظاره گر کوچه ها و خيابان ها هستند.چهره ايران را تنها اتاق هاي همفکري  و دکورهاي سالن ترسيم نمي کند بلکه آنچه در کوچه و خيابان هاي شهر مي گذرد نيز اين چهره را نقاشي خواهد کرد و چه کسي است که بخواهد خطي بر اين چهره ببيند؟

بر همه ماست ،‌از هر خط و ربط و  جناح و جرياني ،‌اگر آبروي ايران و ايراني برايمان مهم  است ،‌اگر مدعي هستيم  که  تا کنون هرچه گفته ايم و هرچه کرده ايم براي  عزتمندي ايرانمان است ،‌ به ياد بياوريم که  اين روزها  اين کهن ديار کانون توجه جهانيان است ، دولت  اکنون  بار سنگين  ميزباني از 120 کشور بزرگ و کوچک را بر دوش دارد ،‌ مباد اين روزها باري تازه شويم ؟ دست  هاي ما در دست يکديگر و  همت براي  به آرامي برگزار شدن  اجلاس  وظيفه همه ماست ،‌ امنيت و نظم  پايتخت  و زيبايي شهر و فرهنگمان  ،‌اندوخته اي است که بايد  به جهان مخابره کرد ...  رنگها همه در سايه   سبز و سپيد و سرخي که  افتخار همه ماست رنگ مي بازند ،‌ آن همه  تفاخر تمدن هزاران ساله مان را بياد بياوريم و براي ايران ، اين فرصت تاريخي  را پاس بداريم !