مائده طهماسبی:
زبان موجز و طنزپرداز «دیوید آیوز» مورد علاقه‌ام است
آیوز از بین نمایشنامه‌نویسان معاصر، جزو معدود نویسندگانی است که با زبانی موجز مسائل زمانه ما را ظریف و طنازانه بیان می‌کند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، «مائده طهماسبی» بازیگر و کارگردان تئاتر و تلویزیون در گفت‌وگو با روابط عمومی و امور بین‌الملل مجموعه تماشاخانه ایرانشهر درباره کارگردانی نمایش «کلمه، سکوت، کلمه» و انتخاب نمایش‌نامه‌هایی از «دیوید آیوز» گفت: دیوید آیوز را سال‌ها است می‌شناسم و علت اهمیت نوشته‌هایش و همچنین علاقه‌ام به اجرای آثار این هنرمند در زبان موجز و نگاه نکته‌بین او است.
وی ادامه داد: تقریبا 10 سال پیش یک مجلد سیزده بخشی از آثار آیوز به دستم رسید که پس از خواندنش متوجه شدم از بین نمایشنامه‌نویسان معاصر، او جزو معدود نویسندگانی است که با زبانی موجز مسائل زمانه ما را ظریف و طنازانه بیان می‌کند. آن زمان ترجمه این آثار به فارسی و یا هر زبان دیگری بسیار مشکل بود چراکه بخشی از بازی نویسنده با ساختار کلمه و زبان تعریف شده است.
طهماسبی در توضیح بیشتر افزود: درواقع یک انگلیسی زبان بهترین درک را از متون آیوز دارد و بهترین ترجمه‌ها درنهایت دقت و ظرافت هم نمی‌تواند گویای کنه اثر باشد اما از آنجایی که من بسیار به آثار این نویسنده علاقه‌مند شدم از سال‌ها پیش ترجمه 6 نمایشنامه از مجموعه مذکور را شروع کردم و از آن میان نیز 3 اثر را برای اجرای صحنه‌ای انتخاب کردم.
کارگردان نمایش «گزارشی به آکادمی» درباره شیوه اجرایی نمایش «کلمه، سکوت، کلمه» تشریح کرد: وقتی تمرینات این نمایش جدی‌تر شد تصمیم گرفتم برای جذاب‌تر کردن اجرا، این سه اثر را که در واقع نشأت گرفته از ذهن یک نویسنده است، به‌طور هم‌زمان به‌روی صحنه ببرم. ایجاد این هم‌زمانی برایم جذاب و مهم بود.
ایده‌ام را با«فرهاد آییش» در میان گذاشتم وی نیز پذیرفت و به نحوی سه متن را در هم تلفیق کردکه گویی یک نمایش است. البته من یک صحنه دیگر نیز با محوریت اجرای موسیقی زنده به نمایش اضافه کرده‌ام اما این تنها برای فضاسازی یا وصل صحنه‌ها نیست بلکه بخشی مستقل در راستای تفکر آیوز است.
طهماسبی درباره علت انتخاب سالن استاد سمندریان مجموعه تماشاخانه ایرانشهر گفت: طی سال‌های گذشته شرایط مناسبی برای اجرایی که مد نظر داشتم مهیا نبود شاید هم من در به انجام رساند یک ایده تا اجرا کند عمل می‌کنم اما به هرحال متن را چندین بار به مراکز مختلف نمایشی فرستاده بودم که به دلایل معلوم ونامعلوم پذیرفته نشد تا این‌که سال گذشته اجرای آن مورد موافقت «مجید سرسنگی» رئیس مجموعه تماشاخانه ایرانشهر قرار گرفت.
بازیگر نمایش «پنجره‌ها» افزود:من در همان دیدارهای اولیه برای اجرا در سالن استاد سمندریان درخواست دادم چون به نظرم سالن بلک باکس برای اجرای ایده‌هایم مناسب‌تر بود. ما در کل هشت هفته برای اجرا در سالن استاد سمندریان تمرین کردیم.
طهماسبی در پایان خاطرنشان کرد: این سالن از نظر اجرایی مناسب نمایش «کلمه، سکوت، کلمه» است اما از نظر سبک و مکتب این منتقدان هستند که می‌توانند اثر را متعلق به شیوه خاصی بدانند. یکی از دلایلی که خودم در کار بازی نکردم همین بود چون می‌خواستم در ساختن پی و اساس این نمایش با دقت و تمرکز بیشتری شرکت کنم وباید اعتراف کنم «کلمه، سکوت، کلمه» نمایشی قائم به ذات متن است و من آن را بیشتر به لحاظ زیباشناسی و حس درونی خودم تکمیل کردم./ي2
وی ادامه داد: تقریبا 10 سال پیش یک مجلد سیزده بخشی از آثار آیوز به دستم رسید که پس از خواندنش متوجه شدم از بین نمایشنامه‌نویسان معاصر، او جزو معدود نویسندگانی است که با زبانی موجز مسائل زمانه ما را ظریف و طنازانه بیان می‌کند. آن زمان ترجمه این آثار به فارسی و یا هر زبان دیگری بسیار مشکل بود چراکه بخشی از بازی نویسنده با ساختار کلمه و زبان تعریف شده است.
طهماسبی در توضیح بیشتر افزود: درواقع یک انگلیسی زبان بهترین درک را از متون آیوز دارد و بهترین ترجمه‌ها درنهایت دقت و ظرافت هم نمی‌تواند گویای کنه اثر باشد اما از آنجایی که من بسیار به آثار این نویسنده علاقه‌مند شدم از سال‌ها پیش ترجمه 6 نمایشنامه از مجموعه مذکور را شروع کردم و از آن میان نیز 3 اثر را برای اجرای صحنه‌ای انتخاب کردم.
کارگردان نمایش «گزارشی به آکادمی» درباره شیوه اجرایی نمایش «کلمه، سکوت، کلمه» تشریح کرد: وقتی تمرینات این نمایش جدی‌تر شد تصمیم گرفتم برای جذاب‌تر کردن اجرا، این سه اثر را که در واقع نشأت گرفته از ذهن یک نویسنده است، به‌طور هم‌زمان به‌روی صحنه ببرم. ایجاد این هم‌زمانی برایم جذاب و مهم بود.
ایده‌ام را با«فرهاد آییش» در میان گذاشتم وی نیز پذیرفت و به نحوی سه متن را در هم تلفیق کردکه گویی یک نمایش است. البته من یک صحنه دیگر نیز با محوریت اجرای موسیقی زنده به نمایش اضافه کرده‌ام اما این تنها برای فضاسازی یا وصل صحنه‌ها نیست بلکه بخشی مستقل در راستای تفکر آیوز است.
طهماسبی درباره علت انتخاب سالن استاد سمندریان مجموعه تماشاخانه ایرانشهر گفت: طی سال‌های گذشته شرایط مناسبی برای اجرایی که مد نظر داشتم مهیا نبود شاید هم من در به انجام رساند یک ایده تا اجرا کند عمل می‌کنم اما به هرحال متن را چندین بار به مراکز مختلف نمایشی فرستاده بودم که به دلایل معلوم ونامعلوم پذیرفته نشد تا این‌که سال گذشته اجرای آن مورد موافقت «مجید سرسنگی» رئیس مجموعه تماشاخانه ایرانشهر قرار گرفت.
بازیگر نمایش «پنجره‌ها» افزود:من در همان دیدارهای اولیه برای اجرا در سالن استاد سمندریان درخواست دادم چون به نظرم سالن بلک باکس برای اجرای ایده‌هایم مناسب‌تر بود. ما در کل هشت هفته برای اجرا در سالن استاد سمندریان تمرین کردیم.
طهماسبی در پایان خاطرنشان کرد: این سالن از نظر اجرایی مناسب نمایش «کلمه، سکوت، کلمه» است اما از نظر سبک و مکتب این منتقدان هستند که می‌توانند اثر را متعلق به شیوه خاصی بدانند. یکی از دلایلی که خودم در کار بازی نکردم همین بود چون می‌خواستم در ساختن پی و اساس این نمایش با دقت و تمرکز بیشتری شرکت کنم وباید اعتراف کنم «کلمه، سکوت، کلمه» نمایشی قائم به ذات متن است و من آن را بیشتر به لحاظ زیباشناسی و حس درونی خودم تکمیل کردم./ي2
