محمدفتحی جرم شناس در این رابطه می گوید: کف زنی جرمی است که بیشتر در میان مجرمانی از طایفه فیوج به چشم می خورد، طایفه ای که نسبت به اجداد برخی آنها به هندوستان، پاکستان بر می گردد.

در بازجویی هایی که تاکنون از این مجرمان صورت گرفته تمامی آنها مدعی بودند که کف زنی شغل و شیوه ای برای درآمد در بین طایفه های آن ها محسوب می شود که از بزرگان و پدران، پسران ارث می رسد و هر فردی این شغل را نیاموزد عیب بزرگی برای وی محسوب می شود معمولاً بزرگان طایفه باید روش های بیشتری رادر انجام این شغل کار از نظر قانون جرم محسوب می شود، بلد باشند.

فتحی می افزاید: این مجرمان اگر هم افراد با سوادی نباشند ولی غالباً به چند زبان زنده مسلط هستند و بیشتر در کشورهای خارجی با تسلط به زبان آن کشور و در غالب توریست اقدام به کلاهبرداری و کف زنی می کنند و شیوه آنها بدین صورت است که با شناسایی طعمه خود و جلب اعتماد وی به بهانه های مختلف مثلاً تبدیل چک پول، وجه نقد، پول را از فرد مورد نظر دریافت و حین شمردن آن، مبلغی را به سرقت برده و بدون آنکه طعمه متوجه سرقت پول خود شود با بازگردان وجه به وی از صحنه متواری می شوند و شاید تا ساعت ها مالباخته متوجه کسر شدن پول خود نشود.

وی معتقد است: از آنجایی که مالباختگان هیچ مدرکی از این مجرمان ندارند و این افراد نیز در محدوده یا حتی شهر و کشوری خاص به مدت طولانی باقی نمی مانند و وجوه سرقتی غالباً آنقدر زیاد نیست که مالباخته اقدام به شکار کند، این افراد پس از دستگیری شاکیان کمتری دارند و حتی برخی مواقع بعضی مالباختگان به دلیل آنکه محل ثابتی ندارند شناسایی نمی شوند و یا به سختی شناسایی می شوند.

این جرم شناس یادآور شد: کف زنی ها معمولاً به صورت گروههای دو یا سه نفره که همگی آنها با یکدیگر نسبت فامیلی و یا حتی نسبت پدر و پسری یا برادری دارند فعالیت مجرمانه خود را انجام داده و غالباً محل ثابتی برای زندگی ندارند.

برخی مواقع برای پلیس پیش آمده که با ردزنی این سارقان و شناسایی مخفیگاه، آنها بلافاصله این افراد تنها چند ساعت با جابه جایی اسباب و وسایل خود متواری شده و پلیس را وارد مرحله جدیدی از تحقیقات برای شناسایی محل اختفا آنها کرده اند.

برخی مواقع نیز شاهد همکاری زن ها با مردان خود در ارتکاب این جرم بوده ایم ولی غالباً این سنت توسط مردهای طایفه اجرایی می شود.

محمدفتحی در خصوص قوانین مربوط به این جرم می گوید: خوشبختانه قانون با این افراد که به طور جدی برخورد می کند و معمولاً افرادی که به دلیل ارتکاب جرم با این شیوه دستگیر می شوند مشمول حکم شلاق و حبس می شوند که البته به میزان ارتکاب جرم متهم بستگی دارد.

این جرم نسبت به جرایم دیگر در کشور کمتر به چشم می خورد چرا که مجرمان غالباً خارج از ایران و با سرقت دلار دست به این کار می زنند چرا که معتقدند سرقت دلار برای آنها به صرفه است و هر جای دنیا که بخواهند می توانند آن را خرج کنند.

این افراد که معمولاً از سنین 15، 16 سالگی تحت آموزش پدران خود قرار می گیرند از سنین 18.19 سالگی فعالیت خود را به عنوان شغلی ارثی و اجدادی آغاز می کنند و حتی در ازدواج های خود که غالباً ‌به صورت فامیلی انجام می شود.

آن را به عنوان منبعی برای درآمد خود معرفی می کنند و تمامی اقوام آن را به عنوان شغل مردهای فامیل پذیرفته اند.

به گفته وی: مجرمان معمولاً برای ارتکاب جرم و دلایلی همچون فقر مالی و فرهنگی،‌ اعتیاد مشکلات خانوادگی و ... دارند بین این مجرمان کمتر شاهد این گونه مشکلات هستیم و تنها دلیل آنها برای ارتکاب این جرم شناخته شدن این جرم به عنوان شغل در بین این افراد است.