مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،
آیه 86سوره نساء
وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ حَسيباًو هرگاه کسی شمارا سلام و تحیتی گفت شما به تحیتی نیکوتر یا مثل آن پاسخ دهید که خداوند به حساب هر نیک وبد می رسد *درود و سلام به هم مایه دوستی و صلح و صفا میان انسانهاست البته اگر آن تحیت از دل برخیزد. در قرآن آمده که در بهشت، درود و خوش آمد به انسانها سلام است و به همین جهت میان مسلمانان این رسم قرنهاست که تداوم دارد و هر کجا به هم می رسند با کلمه سلام به هم درود می گویند و اعلام آشنایی و دوستی می کنند.
*این کلمه سلام واژه ای بسیار غنی و یادآور لحظات لذت بخشی در خاطر است. زیرا اولا سلام نام خداست چنانکه در قرآن آمده است «هو الله... السلام المومن ...(حشر23)». ثانیا سلام یکی از نامهای دیگر بهشت است چنانکه باز در قرآن آمده «لهم دارالسلام عند ربهم(انعام: 127)»؛ مقصود از خانه سلام همان بهشت یا فردوس اعلاست از این جهت که آنجا دار امان و آسایش است و هیچ کس را با کسی دیگر عداوتی نیست. به قول حافظ:
در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند آدم بِهِشت روشه دار السلام را
*ثالثا کلمه سلام به معنای دوستی است که باید میان مردمان و کشورها برقرار باشد. رابعا سلام با کلمه سلامتی هم ریشه است و سلام کننده به شما در حقیقت برایتان آرزوی سلامتی دارد. اعلام می کند که تو از من ایمن و آسوده ای.
*تعلیم کلی آیه این است که هر کس شما را هدیه ای عطا کرد شما سعی کنید که بهتر از آن را به او باز گردانید و اگر این دستور در همه زمینه ها رعایت شود انسانها از دیدار هم غنی و کامل می شوند.
این اصل کلی روانشناسی است که رعایت آن می تواند روابط انسانی را لطیف تر و هموار تر کند چنانکه توصیه شده است. به همین مناسبت است که وقتی مهمانی عزم رفتن می کند به تعارف، او را به ماندن بیشتر دعوت می کنند تا مطمئن شود که حضورش مطلوب بوده است.
*ادبیات فارسی و عربی آکنده از لفظ سلام است که به مناسبتهای گوناگون در میان اشعار آمده و هربار لطیفه ای و نکته ای در اسرار سلام درج شده است:
سلامی چو بوی خوش آشنایی بر آن مردم دیدۀ روشنایی
درودی چو نور دل پارسایان بر آن شمع خلوتگه پارسایی(حافظ)
*بزرگ ترین هدیه نزد عارفان سلام خداست که به هزاران زبان برای آدمیان می فرستد. گاه از زبان پیامبران و صحیفه ایشان و گاه از زبان شاعران آسمانی.
من بعد از این اگر به دیاری سفر کنم هیچ ارمغانه ای نبرم جز سلام دوست (سعدی)
