فخرآور فعال دانشجویی نبود،تجاوز جنسی می کرد و قاچاق اسلحه!+سند
فخرآور دزدِ ناموس مردم بود و دلیل زندانی شدنش نه یک جُرم شرافتمندانه چون فعال دانشجویی بودن و دَم از آزادی زدن، بلکه تجاوز به دختران و آزار و اذیت بانوان و دست داشتن در قاچاق عتیقه بوده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از جام نیوز،سایت
بالاترین، روز یکشنبه 22 مرداد(12 آگوست) مطلبی را با تیتر"به امیر عباس
فَخرآور، اِی مَگَس عرصه سیمرغ نَه جولانگَه توست" منتشر نمود.
نویسنده این مطلب ابتدا چندین پاراگراف را به تعریف و تمجید از احمد باطبی پرداخت و در این باره نوشت: «بدون شک جنبش آزادی خواهی دانشجویان ایران با نام "احمد باطبی" گره خورده است؛ می توان احمد را شَرفِ جنبش آزادی خواهی و اسطوره مقاومت و پایداری و مبارزه در ایرانِ معاصر نامید. احمد باطبی انسان شریف و با اخلاقی است، همه دوستش دارند و به وی احترام می گذارند؛ هیچگاه خودش را از مردم جدا ندانسته و حتی امروز بعد از این همه سال فعالیت و شهرتش، مردم دار است و بسیار دوستانه و خالصانه پاسخ دوستدارانش را می دهد و در یک جمله: غرور، خودخواهی، ریاکاری، دروغگویی و بی اخلاقی، کمترین معنایی در قاموس احمد باطبی نداشته و ندارند.»
پس از افشاگری های مختلف ضدانقلاب، علیه احمد باطبی و انعکاس آن در"جام نیوز" با عنوان" مدحی شماره2 "که موجب منزوی شدن باطبی گردید نویسنده را بر آن داشته تا وی را تبرئه نماید.
بالاترین در ادامه می افزاید: «پرونده فعالیت های اجتماعی و سیاسی احمد باطبی همچون روز، برای همگان روشن است و وی احتیاجی به تأیید شدن از جانب من و یا هیچ شخص دیگری را ندارد. نگارنده احمد باطبی را یک ایران دوستِ آزادی خواه به معنای واقعی می داند و بر این باور است که مرام و شخصیت و اخلاق احمد باطبی باید الگویی برای تمامی سیاستمداران و فعالین اجتماعی و مبارزان راهِ آزادی باشد.»
در ادامه این مطلب که بالاترین منتشر نموده است افشاگری هایی علیه فخرآور وجود دارد و افزوده است: «از بدِ روزگار، انسان های وارسته ای چون احمد باطبی همواره مورد حسادت، دشمنی و هجمه آدمک های بی سر و پا و یک لاقبایی چون "امیر عباس فخرآور" قرار گرفته اند. امیر عباس ها که از خود چیزی برای عرضه ندارند و نه از کمالات اخلاقی بهره ای برده اند و نه از شعور و دانش و سواد و نه از احترام و شخصیت اجتماعی، می خواهند با تخریب، دروغ پردازی و شایعه پراکنی درباره احمد ها، خود را مطرح کرده و بر سرِ زبان ها بیاندازند.»
نگارنده بیش از اینکه از امیر عباس فخرآور بابت مزدوری ها و خوش خدمتی هایش برای اربابانش در تهران ( بخوانید خیابان پاستور ) و ضربه هایی که به اپوزیسیون خارج از کشور زده و می زند متنفر باشد، برای او احساس تأسف می کند و در گمانش امیرعباس، انسان بسیار کوچک، بی اخلاق و خود فروخته ای است که عقده و حس حقارت و حسادت نسبت به محبوبیت احمد باطبی ها، تمامِ وجودش را دَر بَر گرفته است.»
نویسنده این مطلب در ادامه فخرآور را مهره جمهوری اسلامی در میان اپوزیسیون معرفی می نماید و می نویسد: «فرتور امیر عباس فخرآور، مهره سوخته رژیم که برای تخریب اپوزیسیون خارج از کشور آموزش دیده را نشان می دهد. امیر عباس با دروغگویی، جعل و سانسور سعی در تخریب چهره های شناخته شده و مورد احترامی چون احمد باطبی داشته و دارد. این مترسک سیاسی از خود هیچ چیزی برای عرضه نداشته و ندارد و با دشمنی کورکورانه اش با احمد ها، سعی در بزرگ و مهم جلوه دادن خویش و مطرح شدن دارد.»
در
ادامه این افشاگری ها آمده است: «به گمان نگارنده امیر عباس بیمار است؛
دردش دیده نشدن و به حساب آورده نشدن می باشد. او با اطلاع دقیق وزارت
اطلاعات حکومت اسلامی، به عنوان یک مهره نفوذی وارد گودِ سیاست و اپوزیسیون
خارج از کشور شد و امروز جاسوس حقیرِ تهران، خود را در کنار حزب جمهوری
خواه آمریکا می بیند.
بازی سیاست را می بینید؟ امیر عباس تجاوزگر که دزدِ ناموس مردم بود و دلیل زندانی شدنش نه یک جُرم شرافتمندانه چون فعال دانشجویی بودن و دَم از آزادی زدن، بلکه تجاوز به دختران و آزار و اذیت بانوان و دست داشتن در قاچاق عتیقه بوده است، یک شبه با همکاری برادران وزارت اطلاعات، فعال سیاسی و دانشجوی ستاره دار می شود و از مرز هوایی کشور، بسیار آزادانه و بی دردسر ابتدا وارد امارات شده و سپاس راهی آمریکا می گردد.»
نویسنده این مطلب که سعی داشت فخرآور را مدحی شماره 3 معرفی کند در ادامه نوشت : «وظیفه تازه امیر عباس فخرآور که از سوی دوستانش در وزارت اطلاعات به وی ابلاغ شده، تخریب چهره های سرشناس و تأثیرگذار اپوزیسیون براندازِ خارج کشور است. امیر عباس باید بداند که شاید توانسته با دروغ ها و سیاه بازی هایش اعتماد چند آمریکایی را جلب کند اما وی هرگز قادر نخواهد بود تا ذهن های روشن ایرانیان و به خصوص نسل جوان امروز را بر علیه دلاورانِ آزادی خواهی چون احمد باطبی تیره و تار کند و به قول معروف: حنای امیر عباسِ کوچک برای جامعه ایرانی رنگی نداشته و ندارد.»
