در ابتدا تلفن های همراه و پی دی ای ها (PDA) وجود داشتند. موبایل ها برای برقراری تماس های تلفنی مورد استفاده قرار می گرفتند و پی دی ای ها یا دستیار شخصی دیجیتالی کارهای ارگانایز و دریافت و ارسال ایمیل انجام می دادند. این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه قابلیت دریافت و ارسال ایمیل به تلفن ها هم اضافه شد. به پی دی ای ها هم قابلیت برقراری تماس های تلفنی اضافه شد. بعد از آن بود که تلفن های همراه بسیاری از قابلیت دستگاههای دستیار شخصی دیجیتالی را در خود جای دادند و هرچه جلوتر رفتند بیشتر با هم تلفیق شدند. در آخر هم اسمارت فون های امروزی را تشکیل دادند.

ویژگی های تلفن هوشمند یا اسمارت فون

سیستم عامل: در اصل، یک اسمارت فون دارای سیستم عامل است که اجازه اجرای اپلیکیشن های متفاوت را می دهد. اپل آیفون با iOS و گوشی های بلک بری با سیستم عامل بلک بری کار می کنند. بقیه تلفن ها هم با آندروید، ویندوز فون، بادا و … کار می کنند. این سیستم عامل ها هستند که یک تلفن هوشمند را هوشمند می کنند.

اپلیکیشن: اسمارت فون ها قابلیت اجرای اپلیکیشن دارند. اپلیکیشن، نرم افزاری است که به تلفن هوشمند قابلیت انجام کارهای متعدد همچون اجرا و ویرایش فایل های آفیس را در گوشی می دهد.

دسترسی به اینترنت: اسمارت فون ها قابلیت دسترسی به اینترنت با سرعت بالا را از طریق شبکه های سلولی و وای فای میسر می کنند. البته نباید فراموش کرد که اپراتور سرویس دهنده هم باید اینترنت پر سرعت ارائه دهد تا بتوان از این قابلیت تلفن ها استفاده کرد.

صفحه کلید QWERTY: معمولاً اسمارت فون ها دارای صفحه کلید کامل QWERTY هستند. این بدان معناست که چیدمان صفحه کلید این تلفن های هوشمند همانند صفحه کلید کامپیوترها است.