فرانک لوی،‌سرمایه‌دار اسرائیلی استرالیایی

زندگینامه مختصر فرانک لوی

دوران کودکی و جوانی

فرانک لوی یک یهودی اسرائیلی-استرالیایی است که در 22 اکتبر 1930 در چک‌اسلواکی به دنیا آمد و طی جنگ جهانی دوم در بوداپست، مجارستان، زندگی نمود. وی پس از اتمام جنگ به فرانسه رفت تا از آنجا به فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا برود اما در مسیر این سفر توسط انگلیسی‌ها بازداشت و به اردوگاهی در قبرس فرستاده شد. پس از چندین ماه وی توانست به فلسطین راه یابد.[1]

خانواده لوی

فرانک لوی با لباس ملوانی در کنار مادرش

لوی در "جنگ استقلال" اسرائیل در کنار سازمان تروریستی هاگانا (Haganah) جنگید. وی سپس وارد هنگ گولانی اسرائیل شد که در فوریه 1948 تشکیل یافته بود.[2]

لوی یکی از حامیان صنعت هولوکاست نیز است. وی که خود را از بازماندگان اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها می‌داند در سال 1991 هزینه بازسازی واگنی که یهودیان مجارستان را به آشویتس منتقل کرده بود تقبل کرده و آن را در محوطه اردوگاه آشویتس قرار داد.[3]

لوی همراه با خانواده

تأسیس مستعمره اقتصادی در استرالیا

لوی در سال 1952، اسرائیل را ترک نموده و به خانواده‌اش که اروپا را به مقصد استرالیا ترک کرده بودند، پیوست. در سال 1953، وی با یک مجارستانی دیگر به نام جان ساندرز (John Saunders) آشنا شده و پس از توسعه یک مرکز خرید در حومه غربی سیدنی، "شرکت توسعه وست‌فیلد" (Westfield Development Corporation) را بنیان نهادند. این دو نفر طی سی سال آتی مراکز خرید متعددی را در استرالیا و آمریکا (از سال 1977) ایجاد کرده؛ نام شرکت را به "گروه وست‌فیلد" (Westfield Group) تغییر داده و شرکت را در سال 1960 وارد بازار بورس استرالیا نمودند. ساندرز در سال 1987 سهام خود در شرکت را فروخت و در همین حین لوی شرکت را به نیوزیلند (در دهه 1990) و انگلستان (در دهه 2000) توسعه داد.[4]

شعبه لندن "مرکز خرید وست‌فیلد"

فرانک لوی در کنار شهردار لندن

هیات مدیره وست فیلد

فرانک لوی، ثروتمندترین مرد استرالیا

از زمان انتشار نشریه "بیزینس ریویو ویکلی" (Business Review Weekly) در سال 1983، لوی همیشه در لیست 200 ثروتمند برتر این نشریه حضور داشته است. در سال 2010، نشریه ثروت شخصی وی را بالغ بر 5 میلیارد دلار اعلام نموده و وی را به عنوان ثروتمندترین فرد استرالیا در آن زمان معرفی کرد.[5] وی به سرمایه‌گذاری و بانکداری در لندن،‌ نیویورک و لوس‌آنجلس نیز پرداخت.[6]

فرانک لوی در سال 2010 به عنوان ثروتمندترین فرد استرالیا معرفی گشت

فرانک لوی، پس از رسیدن به هشتاد سالگی در اکتبر 2010، به صورت رسمی از ریاست اجرایی گروه وست‌فیلد کناره گرفت و نقش ریاست غیراجرایی آن را عهده‌دار شد. از آن زمان تاکنون، دو پسر وی یعنی استیون و پیتر به صورت مشترک مدیریت اجرایی شرکت را در دست دارند.[7] پیتر لاوی یکی از اعضای هیأت مدیره "مرکز سیمون ویزنتال" (Simon Wiesenthal Center) بوده و در گذشته ریاست هیأت امنای "دانشگاه یهودیت" (University of Judaism) که هم‌اکنون با عنوان "دانشگاه یهودی آمریکایی" خوانده می‌شود را نیز بر عهده داشت.

گفتگوی فرانک لوی با "دیوید اسژیرز" ویراستار سیاسی شبکه خبری "اسکای‌نیوز"

در مورد جام جهانی، ‌آینده گروه وست‌فیلد و مناقشه اسرائیل و فلسطین

برای دانلود اینجا کلیک کنید

بانک مرکزی استرالیا در خدمت لوی

علاقه‌مندی لوی به بانکداری تنها محدود به آمریکا نبود. وی یکی از اعضای هیأت مدیره "بانک ذخایر استرالیا" است که همان بانک مرکزی استرالیا می‌باشد. لوی به مدت 10 سال نیز به عنوان رئیس بانک ذخایر استرالیا فعالیت نموده است.[8]

فرانک لوی به مدت ده سال ریاست بانک مرکزی استرالیا را بر عهده داشت

لوی در فیفا

لوی در سال 2003 نیز به سمت رئیس فدراسیون فوتبال استرالیا برگزیده شد. وی در سال 2007 استرالیا را برای میزبانی جام جهانی فوتبال 2022 نامزد اعلام کرد، اما در نهایت این قطر بود که برنده رقابت مذکور شد. در سپتامبر 2008، اعلام گشت که لوی به عنوان یکی از اعضای هیأت فیفا انتخاب شده است.[9]

فرانک لوی در کنار سپ بلاتر، رئیس فیفا

لوی در کنار بن همام رییس سابق کنفدراسیون فوتبال آسیا (ای اف سی)

سود کلان لوی پس از حملات 11 سپتامبر

فرانک لوی و شریک وی لری سیلوراشتاین (Larry Silverstein)، تنها چند هفته مانده به حملات 11 سپتامبر تمام مجموعه مرکز تجارت جهانی را به مدت 99 سال اجاره کرده بودند. این معامله توسط لوئیس آینبرگ (Lewis Eisenberg)، رئیس سابق "هیأت مدیره بندر نویورک و نیوجرسی" انجام گرفت بود.

آیزنبرگ اندکی قبل از این ماجرا به عنوان رئیس کمیته ملی جمهوری‌خواهان نیز برگزیده شده بود. آیزنبرگ در دهه 1980، و متعاقب اینکه منشی‌اش او را متهم به سوءاستفاده جنسی نمود از بانک صهیونیستی گلدمن‌ساکس (Goldman Sachs) استعفا داد.

لری سلوراشتاین، شریک ریک لوی در مجموعه تجارت جهانی و لوئیس آیزنبرگ مقام آمریکایی که این مجموعه را به آنها واگذار نمود

سیلورشتاین مرکز تجارت جهانی شماره هفت را در سال 1987 و در زمینی که از هیأت امنای بندر اجاره کرده بود ساخت اما ساختمان شماره شش مجموعه تجارت جهانی در کنترل دولت باقی ماند تا اینکه سیلورشتاین و لوی در 26 جولای 2001 یک اجاره‌نامه 99 ساله با هیأت امناء منعقد نمودند. بر اساس قرارداد جدید سیلورشتاین کنترل 10/6 میلیون فوت مربع از فضای دفتری مجموعه تجارت جهانی و لوی کنترل 427/000 فوت مربع از فضای سرگرمی و خرید و فروش در طبقه زیرزمین مجموعه تجارت جهانی را بدست آورد.[10]

ساختمان‌های شماره یک، دو، هفت و هتل وست‌فیلد بر اثر حملات تروریستی 11 سپتامبر نابود شده و در نتیجه سیلورشتاین و شرکت وست‌فیلد در حدود 4/5 میلیارد دلار از حادثه 11 سپتامبر سود به دست آوردند.[11] بدین ترتیب، حادثه‌ای که باعث کشتار چند هزار تن از شهروندان آمریکایی شد سود سرشای را نصیب چند نفر از صهیونیست‌های یهودی نمود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ارتباط بین حملات 11 سپتامبر و صهیونیست‌ها به اینجا رجوع کنید.

حملات تروریستی که ظاهرا از جانب القاعده برنامه ریزی شده بودند، جیب سرمایه‌داران یهودی را پر کرد

در حقیقت شرکت وست‌فیلد استعداد عجیبی در جلب حملات تروریستی دارد:

11 سپتامبر: نیویورک، ساختمان‌های شماره یک، دو، هفت و هتل وست‌فیلد در حملات تروریستی نابود شدند. لوی و سیلورشتاین در حدود 4/5 میلیارد دلار از یاده سپتامبر به جیب زدند.

21 سپتامبر 2005: فروشگاه وست‌فیلد، پرث (Perth)، استرالیا: تهدید بمب‌گذاری.

17 می 2006: وست‌فیلد، وودن (Woden)، استرالیا: تهدید بمب‌گذاری.

21 جولای 2007: مرکز خرید وست‌فیلد در دربی و نزدیک دادگاه، انگلستان: تهدید به بمب‌گذاری که منجر به تخلیه ساختمان‌های وست‌فیلد شد.

1 مارس 2008: فروشگاه اولد اورکارد (Old Orchard) وستفیلد، اسکوکی (Skokie)، ایلینویز: تهدید به بمب‌گذاری.

20 آوریل 2009: هتل اناپولیس وست‌فیلد: تهدید به بمب‌گذاری

20 سپتامبر 2008: هتل ماریوت، اسلام‌آباد، پاکستان: بمب‌گذاری

17 جولای 2008: هتل ریتز کارلتون (Ritz Carlton)، جاکارتا، بمب‌گذاری.

ارائه رشوه به مقامات اسرائیل

در سال 2006، ایهود اولمرت، نخست‌وزیر وقت اسرائیل متهم به دریافت رشوه از فرانک لوی و اعمال نفوذ در جریان واگذاری سهام یک بانک دولتی شد. به گزارش روزنامه‌های اسرائیلی، اولمرت سعی نموده بود تا جریان واگذاری سهام "بانک لئومی" یکی از بزرگترین بانک‌های اسرائیل به بخش خصوصی، به نفع لوی و شرکای وی پایان برسد. شرکای تجاری لوی در این مزایده عبارت بودند از مورتیمر زوکرمن (Mortimer Zuckerman)، میلیاردر و صهیونیست افراطی و رئیس سابق "کنفرانس رؤسای سازمان‌های بزرگ یهودی" و دانیل آبراهام (Daniel Abraham) عضو هیأت مدیره آیپک.

بانک لئومی که اولمرت سعی در واگذاری آن به لوی داشت

رئیس شرکتی حقوقی که امور تجاری لوی را در اسرائیل مدیریت می‌کرد، یوسی گراس (Yossi Gross) پدرزن اولمرت بود.[12] اولمرت بعدها در پی این رسوایی و سایر رسوایی‌های مالی از سمت خود استعفاء داد.

رسوایی رشوه به مقامات انگلیسی

رسوایی مالی لوی محدود به اسرائیل نمی‌شود. روزنامه انگلیسی ساندی‌تایمز (Sunday Times) در شماره 14 آوریل 2002، با انتشار مقاله‌ای ارائه رشوه از جانب لوی به مقامات دولت تونی بلیر را فاش ساخت. به نوشته این روزنامه، یک گروه املاک استرالیایی که توسط یکی از ثروتمندترین مردان دنیا اداره می‌شود 250/000 پوند رشوه به لرد لوی (Lord Levy) یکی از نزدیک‌ترین و مورد اعتمادترین دستیاران تونی بلیر ارائه نموده بود. این پرداخت‌ها که شرکت سعی می‌کرد به صورت پنهانی انجام دهد، از سال 1999 و زمانی که لرد لوی به عنوان فرستاده ویژه تونی بلیر در خاورمیانه شروع به فعالیت نمود آغاز شدند. این مبالغ به دستور فرانک لوی، رئیس شرکت وست‌فیلد ارائه شده بودند.

لرد لوی 250 هزار پوند دریافت نمود تا نظرات فرانک لوی را در امور خاورمیانه لحاظ نماید

به گزارش ساندی‌تایمز، لوی از سال 1999 به عنوان مشاور و بدون برخورداری از هیچ نوع تخصصی از جانب شرکت وست‌فیلد استخدام شده و هر هفته 3/800 پوند دریافت می‌کرد. وی در طول مأموریت سه ساله خود 45 بار به 19 کشور مسافرت نموده و با رهبران اسرائیلی و عرب دیدار نمود. لوی پس از اینکه برای افشای روابط خود با وست‌فیلد تحت فشار قرار گرفت، همکاری خود را با این شرکت قطع نمود.[13]

لرد لوی خود یک صهیونیست متعهد و از اعضای گروه پارلمانی "دوستان اسرائیل در حزب کارگر" (Labour Friends of Israel) است. وی دارای یک اقامتگاه شخصی و همچنین فعالیت‌های تجاری در سرزمین‌های اشغالی بوده و از دوستان نزدیک ایهود باراک، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، محسوب می‌شود.[14]

آیا المپیک لندن 11 سپتامبر دیگری را تجربه خواهد کرد؟

فرانک لوی در سپتامبر 2011 "مرکز خرید وست‌فیلد استراتفورد سیتی" (Westfield Stratford City Mall) را نزدیک مجموعه المپیک لندن افتتاح نمود. با توجه به استعداد لوی در سرمایه‌گذاری در مکان‌هایی که طعمه حملات تروریستی خواهند شد این شائبه بوجود می‌آید که آیا مجموعه المپیک لندن نیز یکی از اهداف احتمالی حملات تروریستی خواهد بود؟ شرکت‌های بیمه در صورت بروز حملات تروریستی متعهد شده‌اند که در حدود 7 میلیارد دلار خسارت برای "سودهای از دست رفته" ارائه نمایند. ظاهرا برخی افراد و شرکت‌ها از مصیبت‌ها و رنج‌های توده مردم سود سرشاری بدست خواهند آورد.[15]

مرکز خرید وست‌فیلد استراتفورد سیتی، بزرگترین مرکز خرید اروپا

شرکت بیمه "پول ری" (Pool Re) که زیر نظر دولت انگلستان اداره می‌شود در حدود 7 میلیارد دلار پوشش بیمه‌ای برای تهدیدات تروریستی که طی المپیک لندن رخ خواهند داد ارائه کرده است. استیو آتکینس (Steve Atkins)، مدیر اجرایی شرکت بیمه پول ری اعلام داشت که تیم وی بررسی‌های دقیقی انجام داده تا بداند که مشتریان به چه میزان در معرض خطر تروریسم قرار دارند تا بدین ترتیب بتواند خود را در برابر حملات احتمالی آماده نماید.[16]

موسسه «پول ری» اصرار عجیبی در بیمه کردن مکان هایی دارد که چندی بعد هدف حملات تروریستی قرار می گیرد !!

برگترین زیان وارده به پول‌ری پس از بمب‌گذاری "دروازه اسقف‌ها" (Bishopsgate) در شهر لندن و در سال 1993 رخ داد که مجبور به پرداخت غرامتی بالغ بر 260 میلیون پوند شد.

در بمب‌گذاری منچستر در سال 1996 نیز این شرکت 240 میلیون پوند پرداخت نمود. این شرکت همچنین در حوادث تروریستی 7 جولای 2007 نیز ده‌ها میلیون پوند خسارت پرداخت نمود.

تأسیس اندیشکده‌هایی برای تأثیرگذاری بر حوزه سیاستگذاری بین‌المللی

فرانک لوی تنها در عرصه اقتصادی فعال نیست و علاقه وافری نیز به سیاست دارد. وی در سال 2001 به عنوان معاون رئیس "مؤسسه دموکراسی اسرائیل" (Israel Democracy Institute) معرفی گشت و در سال 2003 نیز "مؤسسه سیاستگذاری بین‌المللی لوی" (Lowy Institute for International Policy) را تأسیس کرد. این مؤسسه یک اندیشکده حوزه سیاستگذاری بین‌المللی بود که به امور خارجی اختصاص داشت. این نوع اقدامات لوی باعث شدند که جایزه "وودرو ویلسون برای شهروند مشارکتی" در سال 2005 به وی اهداء شد. در همان سال مؤسسه، دفتر مرکزی خود را به سیدنی منتقل کرد. دفتر جدید توسط جان هاوارد، نخست‌وزیر استرالیا و دوست نزدیک لوی، افتتاح شد.

فرانک لوی در کنار بیل کلینتون و الکساندر داونر، وزیر امور خارجه استرالیا (1998)

وی همچنین "مؤسسه اسرائیلی استراتژی و سیاستگذاری ملی" را نیز در تل‌آویو بنیان نهاد. این مؤسسه در چارچوب دانشگاه تل‌آویو فعالیت خواهد نمود.

علاوه بر این، لوی یکی از اعضای مؤسس شورای مشورتی بین‌المللی "مؤسسه بروکینز" در واشنگتن است. مؤسسه بروکینز را به عنوان تأثیرگذارترین اندیشکده آمریکایی قلمداد می‌کنند.

تأسیس اندیشکده های فوق باعث گردید تا جایزه اندیشکده ودروو ویلسون در سال 2005 به فرانک لوی اهداء شود

اما میل و علاقه زیاد لوی به مداخله در امور جهان محدود به موارد فوق نمی‌شود. وی معاون رئیس نشریه‌ای با عنوان "استرالیا/اسرائیل ریویو" (Australia/Israel Review) است که زیرمجموعه "شورای امور یهودی استرالیا اسرائیل" (Australia Israel Jewish Affairs Council)، معادل استرالیای آیپک است. "استرالیا/اسرائیل ریویو" یک نشریه صهیونیستی دست راستی است.

 نشریه "استرالیا/اسرائیل ریویو" به معاونت لوی

لوی یهودی در سن 82 سالگی (همچون نیاکان خود)
 همچنان مشغول به توطئه چینی و زراندوزی است.

منابع و مآخذ:

---

[1] http://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Lowy#cite_note-forbes1-0

[2] http://crimesofzion.blogspot.com/2007/05/frank-lowy-zionism-and-911.html

[3] www.theaustralian.com.au/business-old/property/holocaust-truth-set-frank-lowy-free/story-e6frg9gx-1225952919237

[4] http://www.smh.com.au/news/world/probe-into-lowys-offshore-banking/2008/07/17/1216163002718.html

[5] http://www.smh.com.au/executive-style/luxury/frank-lowy-tops-brw-rich-list-for-first-time-20100526-wd2n.html

[6] http://crimesofzion.blogspot.com/2007/05/frank-lowy-zionism-and-911.html

[7] www.theaustralian.com.au/news/nation/lowy-hands-westfield-reins-to-sons/story-e6frg6nf-1226014964138

[8] http://crimesofzion.blogspot.com/2007/05/frank-lowy-zionism-and-911.html

[9] http://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Lowy#cite_ref-Oz2010-11-03_8-0

[10] http://911review.com/motive/insurance.html

[11] http://www.henrymakow.com/occult_logos_and_insurance_pay.html

[12] http://crimesofzion.blogspot.com/2007/05/frank-lowy-zionism-and-911.html

[13] http://www.fpp.co.uk/online/02/04/Israel/STimes140402.html

[14] http://crimesofzion.blogspot.com/2007/05/frank-lowy-zionism-and-911.html

[15] http://www.henrymakow.com/silverstein_business_partner_o.html

[16] http://uk.reuters.com/article/2012/04/27/uk-insurance-olympics-idUKBRE83Q0WS20120427