به گزارش گروه علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا؛ دکتر ابراهیم عبداللهیان، عضو مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه اختلال بیش فعالی ممکن است از دوران نوزادی آغاز شود و تا قبل از دوره نوپایی به ندرت تشخیص داده می شود اظهار داشت: شيرخواران مبتلا  به اين  اختلال نسبت  به محرک ها بسيار حساسند  و تحت  تاثير صدا ، نور،  حرارت  و ساير تغييرات  محيطي خيلي  زود  ناراحت  مي شوند.

دکتر ابراهیم عبداللهیان در خصوص علل ایجاد اختلال پیش فعالی خاطر نشان کرد: درحال حاضر  اعتقاد  براين است  که هيچ  عامل واحدي  مسئول  بروز اين اختلال  نيست  هرچند  متغيرهاي  محيطي و ‍ژنتيکي زيادي ممکن است  درآن نقش  داشته باشند  ازعلل مستعد  کننده قوي  براي اين اختلال  مي توان  به عوامل ژنتيک  عوامل مربوط  به رشد  ( نظير  مواجهه پيش  ازتولد  مادر  با عفونت  هاي زمستاني درسه ماهه اول حاملگي) آسيب  مغزي احتمالي  عوامل عصبي  شيميايي ( نروترانسميترها )  و عوامل رواني  اجتماعي اشاره  کرد.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه اختلال پیش فعالی در پسران بیشتر از دختران شایع است خاطر نشان کرد: در محیط مدرسه نیز کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است  به سرعت  پاسخ  دادن  به سئوالات امتحاني را شروع کنند. اما پس از جواب دادن يکي دوسئوال دست  ازفعاليت دست بردارند  وممکن است نتوانند منتظر نوبت خود بشوند. اغلب  تحريک پذيرند و از نظر هيجاني بي ثبات  بوده  و به اساني  خنده  يا گريه  سر مي دهند.

دکتر عبداللهیان افزود:  بازماندن  ازتوجه  کافي به  جزئيات  ، گوش  نکردن  هنگام  صحبت  کردن بقيه ، اشکال به توجه  در تکاليف  ( مثلا  ممکن است  حروف  را در ديکته  جابيندازند )  اشکال  در سازمان دهي تکاليف، حواس پرتي آسان  روي صندلي ، شلوغ  کاري  و پرسرو  صدا بودن ، پرحرفي، جواب  دادن قبل از پايان  يافتن سئوال ، ناتواني  در انتظار کشيدن  براي  نوبت ، قطع  حرف ديگران  و مداخله  از دیگر علائم این بیماری در کودکان به شمار می رود .

وی در خصوص راهکارهای درمانی این دسته از کودکان گفت: درمان دارويي خط  اول درمان محسوب  مي شود  داروهاي متعددي در درمان اين اختلال موثر مي باشند که مهمترين آنها دارويي بنام  ميتل  فنيديت ( ريتالين ) بانام ايراني استيمديت مي باشد که در بازار دارويي ايران بصورت  قرص هاي 10 ميلي گرمي و نوع طولاني اثر 20 ميلي گرمي وجود دارد و با دوز 3 -1  ميلي گرم روزانه ( حداکثر  60 ميلي گرم روزانه ) قابل  استفاده است.

عضو مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: مصرف دارو به تنهايي غالباً  نمي تواند نيازهاي جامع درماني کودکان مبتلا به اين  اختلال را برآورده سازد و فقط يک جنبه  ازبرنامه چند وجهي درمان  اين  اختلال محسوب  مي شود. مهارتهاي اجتماعي، آموزش والدين  کودکان و مداخلات رفتاري در مدرسه و خانه اغلب در درمان کلي کودکان موثر هستند. /ح