به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگارا ن ارومیه،این شهر در نزدیکی مرز ایران و ترکیه قرار دارد. شهر ماکو مرکز شهرستان ماکو است.

شهر ماکو در دره‌ای بنا شده که رودخانه زنگمار از آن می‌گذرد و شهر را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند

. قسمت جنوبی شهر در دامنه کوه سبد قرار گرفته و آبادی چندانی ندارد ولی بخش شمالی آن آبادتر و بزرگتر است .

ماکو در دوره‌های مختلف تاریخ به نام‌های مختلفی معروف بوده که از آن جمله می‌توان به کلاهک سنگی ماکو و لانه لک لک‌ها که در گوشه گوشه شهر و جاده‌ها بر روی تیرکهای برق و منبع‌های آب ساخته شده‌اند نیز از دیدنی‌های جالب ماکو است.

این شهر به دلیل آنکه در کنار مرز و گمرک بازرگان واقع شده‌است محل عبور مسافرینی است که قصد دارند از طریق زمینی به ترکیه سفر کنند.زبان رایج مردم شهرستان ماکو ترکی آذربایجانی و کردی است.

وجهه تسمیه

در مورد وجه تسمیه ماکو حدس و گمانهای زیادی زده شده ، ارامنه مدعی هستند ماکو در اصل ماکی یا مکی به معنی آغل (مرتع گوسفند) بوده برخی مانند یاقوت حموی عقیده دارند ماکو محل زندگی روحانیون زردشتیماگوش نام داشته که به مرور ایام ماکو شده‌است . اسم ماکو را آرتاز ، شاوارشان ، قلعه قبان نیز گفته‌اند. بوده‌است لذا در اصل

دیدنی‌های ماکو

کلیسای طاووس در ده قره کلیسا بخش سیه چشمه

تپه ما قبل تاریخ خلیل آباد در 300 متری شوط

کلیسای عظیم سنت استپاسن در دره شام ارسکنار

معبد سنگی در ده شدی دشت زنگنه

برج و بارو و کتیبه در ، ساری قیه و در صخره ماکو

خرابه‌های تعدادی کلیساهای ارمنی در دهات مختلف

آثار تاریخی شهر دامبات

خرابه‌های قدیمی گزلو در ده مخند

آثار و علایم منقوش در سنگ در ده قزلجه قلعه دهستان قره قویون

دالانها و غارهای زیرزمین در اطراف آرارات

شهر روسا یا قلعه جم خور در ده بسطام چایپاره

اطاق سنگی در ده چیره کندی چای پارا

گورستان تاریخی پیر احمد کندی در دهات آواجیق

پل بشگوز در نزدیک شهر ماکو

خرابه‌های سه گوش در ده قزلداغ

اطاق سنگی در ده دلیک داش

کلیسای زور زور در ده بارون

دیری متعلق به فرقه دمینکن در پای کوه قیه

اطاق سنگی در ده سنگر

کلیسای مریم ننه در شمال شهر ماکو

بنای باشکوه کلاه فرنگی در بیمارستان ماکو

کاخ باغچه جوق

تاریخ

نام ماکو نامی باستانی است و به دوران ماد می‌رسد. ایرانیان ماد از زمان پادشاهی ایشتوویگو در این منطقه ساکن شدند و آن را مادکوه (کوه مادها) نامیدند. این نام بعداً به صورت ماکو درآمد.

در منطقه ماکو بازمانده‌های یک شهر بزرگ قدیمی که دامبات و خاورزمین نام داشت دیده می‌شود.

گله‌داران ساسانی از ساکنان این منطقه بودند و عشایر کنونی منطقه که ساکان نامیده می‌شوند این شهر ویرانه را هنوز خاورزمین می‌نامند.

در دوره‌های بعدی ماکو بخشی از ایالت واسپورکان ارمنستان شد گروهی محل شهر کنونی ماکو را محل قبلی دژ قابان دانسته‌اند. در جلد ششم فرهنگ معین (به تالیف جعفر شهیدی) آمده‌است: "ماکو در قدیم قلعه‌ای بود به نام قابان که چون محل دزدان بود شاه عباس آن را خراب کرد. بنای شهر ماکوی امروزی را می‌توان از سال ۱۰۱۲ ه.ش. دانست.". در دوره‌های بعد، اعراب و ترکان سلجوقی بر منطقه چیره شدند.

به هنگام انعقاد عهدنامه گلستان، در مورد ماکو میان روس و عثمانی رقابت بود. در پی آن به مردم و خان‌های ماکو اختیار داده شد تا به هر سو که مایلند ملحق شوند و آنان الحاق به ایران را انتخاب کردند. از این حیث خوانین ماکو به‌ویژه تیمورپاشا و اقبال‌السلطنه طرف رعایت و ملاحظه قاجاریه بودند./س